tag:blogger.com,1999:blog-40843382126862451282024-03-19T15:23:19.549-07:00Έρευνα και ΕπιστήμηΆδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.comBlogger85125tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-42083031843949301292020-04-07T06:39:00.000-07:002020-04-07T06:40:11.915-07:00Όταν εξαφανιστούν οι άνθρωποι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τι θα συμβεί στη Γη αν ξαφνικά κάθε άνθρωπος εξαφανιστεί; Θα μπορέσει ο πλανήτης να επιβιώσει; Θα ανακάμψει; Σ' αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει απάντηση ένα βίντεο, που αποτελεί συμπαραγωγή του National Geographic και της Mind Warehouse.... σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας: <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIupwR9YTR5CZjhO7dQ2ohmpe-3lPtWPvMUxS4SUrS6ak6JY7JlrN_W-6SbknyvwavdeI8wWHJGz0z_KXjrSNDTZHHbL4lgAiG5PJzfeed5saMwoMhuD8VAqGPY9Ma8AqmuaOzTQoJskc/s1600/08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="800" height="419" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIupwR9YTR5CZjhO7dQ2ohmpe-3lPtWPvMUxS4SUrS6ak6JY7JlrN_W-6SbknyvwavdeI8wWHJGz0z_KXjrSNDTZHHbL4lgAiG5PJzfeed5saMwoMhuD8VAqGPY9Ma8AqmuaOzTQoJskc/s640/08.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>24 - 48 ώρες μετά </b></span><br />
Τα φώτα στις πόλεις θα σβήσουν καθώς οι περισσότεροι από τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης λιπαντικών....<br />
Οι πυρηνικοί σταθμοί θα μεταβούν σε λειτουργία εξοικονόμησης ενέργειας<br />
Οι ανεμόμυλοι θα συνεχίσουν να δουλεύουν έως ότου δεν θα έχουν αρκετή λίπανση για να συνεχίσουν τη <br />
<a name='more'></a>λειτουργία τους<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZkNMGCZyqXBASwf9UPETXEbc4RrC1plv1eSYgJ7rt-g7YYWsqgwHUtjaj55TmHcWs3idMWCpa394qiXkq-lS2p6VDIADHkho2NuX_TWpe2bnWMHuHduUCzBAhNEzD-e6tGlDRVxozFnQ/s1600/01.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="353" data-original-width="634" height="177" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZkNMGCZyqXBASwf9UPETXEbc4RrC1plv1eSYgJ7rt-g7YYWsqgwHUtjaj55TmHcWs3idMWCpa394qiXkq-lS2p6VDIADHkho2NuX_TWpe2bnWMHuHduUCzBAhNEzD-e6tGlDRVxozFnQ/s320/01.jpg" width="320" /></a>Τα φωτοβολταϊκά θα συνεχίσουν να δουλεύουν μέχρι να είναι πολύ σκονισμένα για να λειτουργήσουν. ("Ένα στρώμα σκόνης από 4 γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο μειώνει την ηλιακή μετατροπή ενέργειας κατά 40 τοις εκατό." αναφέρει ο Δρ. Κ. Mazumder, ειδικός στον τομέα της μελέτης ηλιακής ενέργειας)<br />
Το ρεύμα θα κοπεί σχεδόν παντού, εκτός και αν τροφοδοτείται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς, οι οποίοι θα κερδίσουν περισσότερο χρόνο. <br />
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>2 - 3 ημέρες μετά </b></span><br />
Τα περισσότερα υπόγεια συστήματα μεταφορών, όπως οι υπόγειοι σιδηρόδρομοι, θα γεμίσουν νερό, επειδή τα συστήματα άντλησης των υπογείων υδάτων δεν θα λειτουργούν, λόγω έλλειψης ηλεκτρικής ενέργειας....<br />
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>10 ημέρες μετά </b></span><br />
Τα κατοικίδια ζώα θα έχουν τα πρώτα προβλήματα. Τα ζώα που είναι κλειδωμένα στα σπίτια θα αρχίσουν να πεθαίνουν από την πείνα ή την αφυδάτωση Το ίδιο θα συμβεί και σε ζώα σε φάρμες όπως τα κοτόπουλα και οι αγελάδες Τα ζώα που θα καταφέρουν να ξεφύγουν, θα πρέπει είτε να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν. Τα μικρά σκυλιά και οι γάτες θα είναι τα πρώτα που θα φαγωθούν από τα άλλα ζώα ενώ τα μεγάλα σκυλιά θα δημιουργήσουν αγέλες <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLTrWVmCmbMh_SfkXJzBggxuxmI4AGNbBXLt6rflKY5b-SE-HiF5fhXWzKCM_PfqH_lUjgQ2zFzgCvC3RIpv-wd2sSh22Uv-fNZp9G9wwqZWXE9d3yxNfslv8xzF-OvJ-NSnGkmLsx74U/s1600/07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="299" data-original-width="598" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLTrWVmCmbMh_SfkXJzBggxuxmI4AGNbBXLt6rflKY5b-SE-HiF5fhXWzKCM_PfqH_lUjgQ2zFzgCvC3RIpv-wd2sSh22Uv-fNZp9G9wwqZWXE9d3yxNfslv8xzF-OvJ-NSnGkmLsx74U/s640/07.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>Περίπου 1 μήνα μετά </b></span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBw4zG7pH_gO_q83iWHF5tZaoZ8NtPPDP2027VsF2MR8ECOftAZCI1etK9A2p0BE7DIWCR4-BVmWRFQkc69xmRANpfdcV8xCcYDrnYlLbAK8Io3ICBDZdWOUqmMhBb9dUsA9hX6RpUyj4/s1600/11.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBw4zG7pH_gO_q83iWHF5tZaoZ8NtPPDP2027VsF2MR8ECOftAZCI1etK9A2p0BE7DIWCR4-BVmWRFQkc69xmRANpfdcV8xCcYDrnYlLbAK8Io3ICBDZdWOUqmMhBb9dUsA9hX6RpUyj4/s200/11.jpg" width="200" /></a>Πυρηνικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν το νερό για την ψύξη, και αυτό το νερό θα έχει εξατμιστεί, θα προκαλέσουν εκρήξεις μεγαλύτερες από του Τσερνομπίλ και της Φουκουσίμα Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο εκατομμυρίων ζώων από καρκίνο<br />
Ωστόσο, ο πλανήτης στην πραγματικότητα θα ανακάμψει από τη μόλυνση αρκετά γρήγορα <br />
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>Ένα έτος μετά </b></span><br />
Δορυφόροι και ό,τι άλλο έχουμε στείλει στο διάστημα θα πέσει στη Γη. Θα μοιάζει με βροχή από διάττοντες αστέρες που θα δουν μόνο τα ζώα <br />
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>25 Χρόνια μετά </b></span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAlucxxHL5C6jlY803FdqIvsR8ScFdE0NmlzlKlrUY-0wk-ifmH3Tc6X0FCgvw-vT-p4ecsmSwRXh3N0cBr3jUA8ruM3hihYaZ5L8McDUvbOFmXS7P3B5FR0iR6kVqkrpRjMSKmb5XKqo/s1600/10.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="627" data-original-width="1200" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAlucxxHL5C6jlY803FdqIvsR8ScFdE0NmlzlKlrUY-0wk-ifmH3Tc6X0FCgvw-vT-p4ecsmSwRXh3N0cBr3jUA8ruM3hihYaZ5L8McDUvbOFmXS7P3B5FR0iR6kVqkrpRjMSKmb5XKqo/s320/10.jpg" width="320" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Πόλεις σαν το Ντουμπάι ή το Λας Βέγκας θα καλυφθούν με άμμο που θα συσσωρεύεται διαρκώς λόγω των ανέμων.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Όλοι οι επαρχιακοί δρόμοι και οι περισσότεροι δρόμοι των πόλεων θα έχουν μετατραπεί σε δάση. </div>
<div style="text-align: justify;">
Βασικά, η φύση θα διεκδικήσει ό,τι έχουμε χτίσει πάνω της </div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αέρας θα έχει γίνει πιο καθαρός και η ορατότητα θα έχει βελτιωθεί. </div>
<div style="text-align: justify;">
Οι πρώην πόλεις θα γεμίσουν από κάθε λογής άγρια ζώα και οι σκύλοι, μέσω διασταυρώσεων με λύκους, θα έχουν επιστρέψει στην αρχική κατάσταση από την οποία προήλθαν...</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib23M7NCGocWbp3ZmMs26-UemjVWRnmFUufeFRvH8RSf0v5vACNJIUHOgJKYfm6x0D_mpdfHfxzVD6tZaqAcfWCmooxnM3fasauCq9RJDEmEwi6-KESjWQ0v6_Qz_dwUc-d31uchdi_ZI/s1600/05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="359" data-original-width="639" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib23M7NCGocWbp3ZmMs26-UemjVWRnmFUufeFRvH8RSf0v5vACNJIUHOgJKYfm6x0D_mpdfHfxzVD6tZaqAcfWCmooxnM3fasauCq9RJDEmEwi6-KESjWQ0v6_Qz_dwUc-d31uchdi_ZI/s640/05.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>300 χρόνια μετά </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
Μεταλλικά κτίρια, γέφυρες και πύργοι, όπως Πύργος του Άιφελ, θα αρχίσουν να διαλύονται και να καταρρέουν εξαιτίας της διάβρωσης από την σκουριά, μιας και κανείς δεν θα συντηρεί την προστατευτική βαφή, η οποία θα έχει ξεφτίσει προ πολλού. </div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV0ADE1dPnimZ3AKHb3L98BEyBigSTabOhxBJ7t_D5wR_mRsvuhyphenhyphenczay0jP2MJm3fWH9oMDAmbkc4c7__qpGQnwkvKXKcrneJONJzWoBeHJuW-5NTBZ3JCseNBe8T1d4eL_OLKiK1xQWk/s1600/03.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="356" data-original-width="634" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV0ADE1dPnimZ3AKHb3L98BEyBigSTabOhxBJ7t_D5wR_mRsvuhyphenhyphenczay0jP2MJm3fWH9oMDAmbkc4c7__qpGQnwkvKXKcrneJONJzWoBeHJuW-5NTBZ3JCseNBe8T1d4eL_OLKiK1xQWk/s320/03.jpg" width="320" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Τα εναπομείναντα υψηλά κτίρια θα κατεδαφίζονται με την παραμικρή δόνηση του εδάφους είτε από την πίεση ισχυρών ριπών ανέμου, επειδή ο σιδερένιος οπλισμός του τσιμέντου θα έχει σκουριάσει και θα θρυμματίζεται μέσα στις κολώνες και τις δοκούς τους – οπότε θα εκμηδενίζεται η αντοχή τους. </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τα υδροηλεκτρικά φράγματα, για τον ίδιο λόγο φθοράς του οπλισμού τους, θα υποχωρούν από την πίεση των υδάτων και θα προκαλούν ξαφνικές πλημμύρες μεγάλων εκτάσεων. </div>
<div style="text-align: justify;">
Οι βάλτοι θα επιστρέψουν στις πόλεις και θα φιλοξενούν πολλά πουλιά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Χωρίς τους ανθρώπους οι φάλαινες, τα άγρια ζώα και τα υδρόβια πλάσματα, θα ευδοκιμήσουν και θα αναπαραχθούν, όπως ορίζει η φύση τους....</div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_MYzazeC9Sv6zMcpOHRfPF6tRNol5smPecqkQXk9tycEOmpEQL-COef-gOf3sc3QLZWanH6B19MuahF6CoH9oqz6b4xG1Gn_r250zI9MseKUNBGQIebKzjaKPNsIvEsmZgyQS5GI47h4/s1600/06.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="612" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_MYzazeC9Sv6zMcpOHRfPF6tRNol5smPecqkQXk9tycEOmpEQL-COef-gOf3sc3QLZWanH6B19MuahF6CoH9oqz6b4xG1Gn_r250zI9MseKUNBGQIebKzjaKPNsIvEsmZgyQS5GI47h4/s400/06.jpg" width="400" /></a><b><span style="color: blue; font-size: large;">500 χρόνια μετά </span></b><br />
<div style="text-align: justify;">
Δεν θα υπάρξει κανένα ίχνος των σύγχρονων πόλεων </div>
<br />
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>10.000 χρόνια μετά </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
Το μόνο σημάδι της ανθρώπινης ζωής στη Γη θα είναι τα πέτρινα αγάλματα που έχουμε δημιουργήσει, όπως οι Πυραμίδες, το Σινικό Τείχος της Κίνας και οι προτομές των τεσσάρων Αμερικανών προέδρων. Εμείς θα προσθέταμε και όλους τους αρχαιοελληνικούς ναούς που είναι κατασκευασμένοι από μάρμαρο...</div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCPRlw959aOusECZXyQtWo9jDdn8Md_67POTQnWv6uwiNyzn4kxMvbPyC_SGy_c4UhQ9pqsJ0TBtqvgvptoskQ0pLNY5_F3mTNDJidvIYWFWQ0_w0TFznHC176Kndl8qk6HTCVPqPij5g/s1600/02.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="354" data-original-width="634" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCPRlw959aOusECZXyQtWo9jDdn8Md_67POTQnWv6uwiNyzn4kxMvbPyC_SGy_c4UhQ9pqsJ0TBtqvgvptoskQ0pLNY5_F3mTNDJidvIYWFWQ0_w0TFznHC176Kndl8qk6HTCVPqPij5g/s400/02.jpg" width="400" /></a><span style="color: blue; font-size: large;"><b>50 εκατομμύρια χρόνια μετά </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
Κάθε ίχνος από πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια θα έχει εξαφανιστεί και κάθε τι που θα θυμίζει ότι κάποτε υπήρξε το ανθρώπινο είδος δεν θα υφίσταται πια. </div>
<div style="text-align: justify;">
Εάν κάποιο άλλο είδος έρθει στον πλανήτη μας, δεν θα μπορέσει να μάθει καν πως ήμασταν κάποτε εκεί</div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGl4Vzaa048-MBzhyUxM24UBjRhWGugPnDcad-kbkOvhYE8BMFNCM4ZNRGOlWexd1bwXEJFsuTVUQIMnJ-zf5Ut1P4Xp9OOg_wpida8N1VRslMZYmsfUvJ8GSBipnECRII963fIhcfrKM/s1600/09.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="754" data-original-width="1260" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGl4Vzaa048-MBzhyUxM24UBjRhWGugPnDcad-kbkOvhYE8BMFNCM4ZNRGOlWexd1bwXEJFsuTVUQIMnJ-zf5Ut1P4Xp9OOg_wpida8N1VRslMZYmsfUvJ8GSBipnECRII963fIhcfrKM/s640/09.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.mixanitouxronou.gr/ti-tha-simvi-an-exafanistoun-i-anthropi-apo-ti-gi-tis-protes-ores-tha-svisoun-ta-fota-ke-25-chronia-meta-i-polis-tha-thaftoun-stin-ammo-pio-anthropino-dimiourgima-tha-diatirithi-meta-apo-10-000-chro/" target="_blank">πηγή</a><br />
<br />
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-23182966475804454352019-02-12T14:02:00.000-08:002019-02-12T14:02:23.808-08:00Νέα τεχνική ταυτοποίησης θραυσμάτων οστών αποκαλύπτει τις σχέσεις σύγχρονου ανθρώπου, Νεάντερταλ και Ντενίσοβαν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIIAZmviNMr5vN6HYtccjwiTVPHjBwbckHiZjGbZwBPOojr7hQ2VSgmOUUDkBMVcBG8voz7l_MQvzUPLbe97C9X9QeU6NqthjH5a2N_hwMSi2mS9JVqRe2nxcvDemqwms-0ku_d09dloY/s1600/Denisova.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="233" data-original-width="350" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIIAZmviNMr5vN6HYtccjwiTVPHjBwbckHiZjGbZwBPOojr7hQ2VSgmOUUDkBMVcBG8voz7l_MQvzUPLbe97C9X9QeU6NqthjH5a2N_hwMSi2mS9JVqRe2nxcvDemqwms-0ku_d09dloY/s320/Denisova.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Οι αρχαιολόγοι επί το έργον στη σπηλιά Ντενίσοβα της Σιβηρίας. <br />Ανάμεσά τους οι Τόμας Χάιαμ και Κατερίνα Δούκα</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Η σπηλιά Ντενίσοβα, στους πρόποδες των ορέων Αλτάι νοτιοανατολικά του Νοβοσιμπίρσκ, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας εξελισσόμενης επιστημονικής επανάστασης στην κατανόηση του πώς συμπεριφέρθηκαν και αλληλεπίδρασαν οι πρόγονοί μας στην παλαιολιθική εποχή. Το είδος μας, ο άνθρωπος ο σοφός (Homo sapiens), εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οταν άρχισε να εξαπλώνεται στην Ευρώπη και την Ασία συνάντησε άλλα είδη του ανθρώπινου γένους, όπως οι Νεάντερταλ, και μοιράστηκε τον πλανήτη μαζί τους επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν αυτά τα αρχαϊκά είδη εξαφανιστούν. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα ανθρώπινα είδη συναντήθηκαν, επειδή οι σημερινοί άνθρωποι έχουν ένα μικρό ποσοστό DNA προερχόμενο από τους εξαφανισμένους συγγενείς μας, αποτέλεσμα της γενετικής διασταύρωσης ανάμεσα στον πρώιμο Homo sapiens και μέλη των άλλων ανθρώπινων ειδών. Εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι πού συναντήθηκαν, πόσο συχνά διασταυρώθηκαν γενετικά και πώς μπορεί να επηρέασε το ένα είδος το άλλο πολιτιστικά.</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<b>Θραύσματα ατάκτως ερριμμένα</b><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqcjUwx7OfiWYcbVC2TIq3B_Iy8MxOR17ttrGQR8XVjs_RmYmXppoJ89fBBqjM3AE3QIf25TPZFNg20ldIHr7TFKU3caaDqOn9UBly6gIHPSYxMhLGJOFKlcxVP3pItVfqxWhSFCL4C6k/s1600/osta.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="259" data-original-width="350" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqcjUwx7OfiWYcbVC2TIq3B_Iy8MxOR17ttrGQR8XVjs_RmYmXppoJ89fBBqjM3AE3QIf25TPZFNg20ldIHr7TFKU3caaDqOn9UBly6gIHPSYxMhLGJOFKlcxVP3pItVfqxWhSFCL4C6k/s320/osta.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μικροθραύσματα απολιθωμένων οστών. Πριν την τεχνική ZooMS <br />η αναζήτηση εκείνων που προέρχονται από είδη του <br />ανθρώπινου γένους ήταν σαν να ψάχνεις «βελόνα στ' άχυρα»</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχουν αρκετές σημαντικές αρχαιολογικές ανασκαφές σχετιζόμενες με αυτήν τη μεταβατική περίοδο, που περιέχουν πέτρινα εργαλεία και άλλα τεχνουργήματα. Ομως πολλά από αυτά τα σημεία, συμπεριλαμβανόμενης της Ντενίσοβα, δεν έχουν ανθρώπινα απολιθώματα αρκετά πλήρη, ώστε να ταξινομηθούν σε κάποιο συγκεκριμένο είδος, με βάση τα φυσικά χαρακτηριστικά τους. Αυτή η απουσία παρεμποδίζει την ικανότητα των επιστημόνων να προσδιορίσουν ποιο είδος έκανε τι και πότε.</div>
<br />
Μικροθραύσματα απολιθωμένων οστών. Πριν την τεχνική ZooMS η αναζήτηση εκείνων που προέρχονται από είδη του ανθρώπινου γένους ήταν σαν να ψάχνεις «βελόνα στ' άχυρα»<br />
<div style="text-align: justify;">
Τώρα μια τεχνική για την ταυτοποίηση αρχαίων θραυσμάτων οστών, γνωστή ως ζωοαρχαιολογία μέσω φασματομετρίας μάζας (ZooMS), επιτρέπει επιτέλους στους ερευνητές να αρχίσουν να απαντούν σε αυτά τα μακρόχρονα ερωτήματα. Αναλύοντας την πρωτεΐνη του κολλαγόνου που διατηρείται μέσα σε αυτά τα κατά τ' άλλα αδιάφορα κομματάκια οστών, μπορούν να εντοπίσουν εκείνα που προέρχονται από την οικογένεια των ανθρώπων και των μεγάλων πιθήκων και στη συνέχεια να προσπαθήσουν να ανακτήσουν DNA από αυτά τα δείγματα. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να ανακαλύψουν το είδος στο οποίο ανήκε το θραύσμα οστού, αν ήταν Νεάντερταλ, άνθρωπος ο σοφός ή κάτι άλλο. Μπορούν επιπλέον να κάνουν ελέγχους για να προσδιορίσουν την ηλικία των θραυσμάτων.</div>
<br />
<b>Μέθοδος</b><br />
<div style="text-align: justify;">
Ο απευθείας προσδιορισμός της ηλικίας των θραυσμάτων είναι μια καταστροφική διαδικασία. Ενα μέρος του οστού πρέπει να θυσιαστεί για να γίνει η ανάλυση. Οι έφοροι των μουσείων δεν είναι πρόθυμοι να υποβάλουν πιο ολοκληρωμένα οστά σε τέτοια ανάλυση. Αλλά δεν έχουν καμιά αναστολή όταν πρόκειται για θρύψαλα οστών.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η δυνατότητα προσδιορισμού της ηλικίας απολιθωμάτων που βρίσκονται μαζί με τεχνουργήματα, είναι πολύτιμη για σημεία όπως η Ντενίσοβα και άλλες ανασκαφές, που οι επιστήμονες ξέρουν ότι ήταν κατάλυμα πολλών ανθρώπινων ειδών στο παρελθόν. Πολλοί ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι τα συμβολικά και διακοσμητικά τεχνουργήματα που θυμίζουν τις σύγχρονες αντιληπτικές ικανότητες του ανθρώπου, οφείλονται αποκλειστικά στον Homo sapiens. Αλλοι όμως εκτιμούν ότι οι Νεάντερταλ και άλλα ανθρώπινα είδη επίσης κατασκεύαζαν τέτοια αντικείμενα και ίσως μετέφεραν μερικές από τις ικανότητες και τις παραδόσεις τους στον άνθρωπο τον σοφό, όταν συναντήθηκαν. Η ικανότητα ταυτοποίησης και χρονολόγησης των θραυσμάτων οστών σημαίνει ότι οι ερευνητές μπορούν να αρχίσουν να συνθέτουν το χρονολόγιο αυτών των τοποθεσιών με πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια και να φωτίσουν ένα κρίσιμο κεφάλαιο της ανθρώπινης προϊστορίας.</div>
<br />
<b>Διασταύρωση</b><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqznWvJaWip_WORQ3a6mjv2_KFARcABoYKNn-rngCOTXtAH_e1ovmc79oMHIdWugsxhiceRWjuZW80xMuxFaWZy4Cnae1aQst7wWoinZc9ty6v0U3pGNXYzGp1njeRJ3n65NWfDhViWi4/s1600/osta2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="262" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqznWvJaWip_WORQ3a6mjv2_KFARcABoYKNn-rngCOTXtAH_e1ovmc79oMHIdWugsxhiceRWjuZW80xMuxFaWZy4Cnae1aQst7wWoinZc9ty6v0U3pGNXYzGp1njeRJ3n65NWfDhViWi4/s320/osta2.jpg" width="239" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το θραύσμα οστού από τη σπηλιά Ντενίσοβα που <br />αποδείχτηκε ότι ανήκε σε κορίτσι με μητέρα <br />Νεάντερνταλ και πατέρα Ντενίσοβαν</td></tr>
</tbody></table>
Το θραύσμα οστού από τη σπηλιά Ντενίσοβα που αποδείχτηκε ότι ανήκε σε κορίτσι με μητέρα Νεάντερνταλ και πατέρα Ντενίσοβαν<br />
<div style="text-align: justify;">
Οι ανασκαφές στη σπηλιά Ντενίσοβα άρχισαν τη δεκαετία του 1980 από Σοβιετικούς αρχαιολόγους. Η τοποθεσία έγινε, όμως, γνωστή διεθνώς το 2010, όταν επιστήμονες στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ στη Λειψία της Γερμανίας ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα της γενετικής ανάλυσης ενός οστού που βρήκαν στην Ντενίσοβα το 2008. Το DNA από το απολίθωμα, που ήταν κομμάτι οστού δακτύλου, αποκάλυψε ένα άγνωστο έως τότε είδος ανθρώπου, που ήταν το ίδιο κοντινό στους Νεάντερταλ, όπως και ο σύγχρονος άνθρωπος. Το οστό ανήκε σε ένα μικρό κορίτσι, μέλος μιας ανθρώπινης ομάδας, στην οποία οι επιστήμονες αναφέρονται σήμερα με το όνομα Ντενίσοβαν. Από τότε μέχρι σήμερα, αρκετά άλλα οστά και δόντια ανθρώπων έχουν ανακαλυφθεί στα θρύψαλα από τις ανασκαφές, πολλά από τα οποία ανήκουν σε Ντενίσοβαν και άλλα σε Νεάντερταλ.</div>
<div style="text-align: justify;">
Γνωρίζουμε σήμερα από γενετικές αναλύσεις ότι οι Νεάντερταλ και οι Homo sapiens διασταυρώθηκαν τουλάχιστον τρεις φορές τα τελευταία 100.000 χρόνια και ότι αναμείχθηκαν και Νεάντερταλ με Ντενίσοβαν και Homo sapiens με Ντενίσοβαν. Ως αποτέλεσμα, η αντίληψη που υπήρχε από παλιά ότι ο άνθρωπος ο σοφός εξαπλώθηκε από την Αφρική και εξάλειψε τα άλλα είδη του ανθρώπινου γένους, μέσα σε μια στιγμή έδωσε τη θέση της σε ένα πιο περίπλοκο σενάριο, αλληλοδιασταύρωσης και ανταλλαγής γονιδίων ανάμεσα στα είδη.</div>
<br />
<b>Η «βελόνα στα άχυρα»</b><br />
<div style="text-align: justify;">
Ο Τόμας Χάιαμ, του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και η Κατερίνα Δούκα, του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ ξεκίνησαν να ασχολούνται πριν από έξι χρόνια με το πρόβλημα της χρονολόγησης των κομματιών οστών της Ντενίσοβα. Τα 135.000 κομμάτια οστών που έχουν ανασκαφεί από το 2008 έως σήμερα στην Ντενίσοβα είναι ιδιαίτερα μικροσκοπικά, καθώς η σπηλιά διαχρονικά ήταν και χώρος όπου φώλιαζαν διάφοροι θηρευτές, κυρίως ύαινες, οι οποίοι μασούσαν τα κόκαλα που έβρισκαν. Ετσι το 95% των θραυσμάτων ήταν πρακτικά άχρηστο για σκοπούς ταξινόμησης. Αντίθετα το DNA που παρέμενε στα οστά ήταν σε πολύ καλή κατάσταση εξαιτίας της σταθερής και μόνιμα υπό το μηδέν θερμοκρασίας στη σιβηριανή σπηλιά. Και τα δύο πληρέστερα γονιδιώματα προϊστορικών ανθρώπων που έχουν ανακτηθεί προέρχονται από θραύσματα οστών της Ντενίσοβα. Το να βρεθούν τα θραύσματα που προέρχονται από ανθρώπους, μέσα στο πλήθος των κομματιών οστών, ήταν σαν να ψάχνει κανείς «βελόνα στ' άχυρα». Εκεί ήταν που οι δύο ερευνητές και οι ομάδες τους εφάρμοσαν με επιτυχία την τεχνική της ζωοαρχαιολογίας μέσω φασματομετρίας μάζας. Πολλά θραύσματα ανθρώπινων οστών θα έμενα ίσως για πάντα αταυτοποίητα στην αφάνεια, αν δεν υπήρχε η ZooMS.</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η πρώτη παρτίδα θραυσμάτων αποδείχτηκε ότι περιείχε οστά από μαμούθ, ύαινες, άλογα, ταράνδους, μαλλιαρούς ρινόκερους, όλα τα είδη ζώων της εποχής των παγετώνων, αλλά τίποτα από το ανθρώπινο γένος. Η δεύτερη παρτίδα έκρυβε την ανακάλυψη, υπό τη μορφή του δείγματος DC1227, που αποδείχτηκε ότι ανήκε σε 13χρονο κορίτσι, που έζησε πριν από 90.000 έως 100.000 χρόνια και είχε μητέρα Νεάντερταλ και πατέρα Ντενίσοβαν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Άλλη επιστημονική ομάδα, εφαρμόζοντας την τεχνική ZooMS στα ευρήματα από το Grotte du Renne στη Βουργουνδία της Γαλλίας, επιβεβαίωσε ότι τα 28 θραύσματα οστών Νεάντερταλ, που εντοπίστηκαν, βρίσκονται στο ίδιο στρώμα με εξελιγμένα εργαλεία και διακοσμητικά τεχνουργήματα, άρα οι Νεάντερταλ ήταν οι κατασκευαστές τους και όχι οι Homo sapiens.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=9/2/2019&id=17437&pageNo=35" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-36216843735588225262018-05-25T03:42:00.004-07:002018-05-25T03:42:49.196-07:00Μπορεί η θρησκεία να αποτελέσει «επιστημονική υπόθεση»;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1GgwPSSiM74sQj_F4EexTnYLTToEMOwq6cxv8PTrcgZNQMQ9rZ1XYONZmBbSqPR6QJ1m05h87xBxBcK2Vzw3leoRrSC2FZ602HhKXQnhhK09X2V41gaEpDAzSRAKA8eiiD2vWg3aASlk/s1600/religion_vs__science_thumb.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="500" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1GgwPSSiM74sQj_F4EexTnYLTToEMOwq6cxv8PTrcgZNQMQ9rZ1XYONZmBbSqPR6QJ1m05h87xBxBcK2Vzw3leoRrSC2FZ602HhKXQnhhK09X2V41gaEpDAzSRAKA8eiiD2vWg3aASlk/s320/religion_vs__science_thumb.jpg" width="320" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Η γραμμή μεταξύ των επιστημόνων – πιστών και μη πιστών – είναι ότι η επιστήμη και η θρησκεία αποτελούν αυτό που ο παλαιοντολόγος και ιστορικός της επιστήμης Stephen Jay Gould (1941-2002), έχει αποκαλέσει «<b><i>μη επικαλυπτόμενες διδασκαλίες</i></b>». Το 1998 η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε μια ανακοίνωση στην οποία βεβαίωνε ότι «<b><i>η επιστήμη δεν μπορεί να πει τίποτε για το υπερφυσικό. Το αν ο Θεός υπάρχει ή όχι είναι ένα ζήτημα στο οποίο η επιστήμη είναι ουδέτερη</i></b>».</div>
<br />
Τα επιστημονικά πειράματα δεν έχουν εντοπίσει ως τώρα απτές αποδείξεις για την ύπαρξη ενός θεού.<br />
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο σύμφωνα με μια έρευνα της ίδιας χρονιάς το 93% των μελών της Ακαδημίας δεν πίστευε σε κάποιον θεό.</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Από τη στιγμή που περίπου το ίδιο ποσοστό των Αμερικανών πολιτών δηλώνει ότι πιστεύει σε κάποιον θεό, διερωτάται κανείς τι, αν όχι η επιστήμη τους, κάνει την ελίτ των Αμερικανών επιστημόνων να διαφέρει τόσο πολύ από τον γενικό πληθυσμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Η πλειονότητα των επιστημόνων σε όλα τα επίπεδα δεν πιστεύει σε κάποιον θεό</b>. Παρ’ όλα αυτά οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι να αμφισβητήσουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων. Είμαι ένας φυσικός ο οποίος, μαζί με άλλους τους οποίους αποκαλούν «οι νέοι άθεοι», είναι πρόθυμος να αμφισβητήσει τη θρησκευτική πίστη. Οι θεοί που λατρεύονται από δισεκατομμύρια είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν. Και αυτοί οι θεοί, αν υπάρχουν, πρέπει να έχουν παρατηρήσιμες συνειδήσεις. Έτσι, το ερώτημα της ύπαρξής τους αποτελεί ένα θεμιτό επιστημονικό ζήτημα το οποίο έχει βαθιά σημασία για την ανθρωπότητα.</div>
<br />
<b><span style="color: blue;">Παρατήρηση και πείραμα</span></b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Μπορείτε να θεωρήσετε την ύπαρξη του Θεού μια επιστημονική υπόθεση και να αναζητήσετε τα επακόλουθά της εμπειρικά στοιχεία. Πολλές από τις ιδιότητες που συνδέονται με τον ιουδαϊκο-χριστιανικο-ισλαμικό θεό έχουν συγκεκριμένες συνέπειες οι οποίες μπορούν να εξεταστούν εμπειρικά. <b>Ένας τέτοιος θεός θεωρείται ότι παίζει κεντρικό ρόλο στη λειτουργία του Σύμπαντος και στις ζωές των ανθρώπων. Ως εκ τούτου οι υπέρ του αποδείξεις θα έπρεπε να είναι εύκολα ανιχνεύσιμες με επιστημονικά μέσα.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Αν ένα κατάλληλα ελεγχόμενο πείραμα κατέληγε σε μια παρατήρηση η οποία δεν μπορεί να εξηγηθεί με φυσικά μέσα, τότε η επιστήμη θα έπρεπε να πάρει στα σοβαρά την πιθανότητα ενός κόσμου πέρα από την ύλη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Απόπειρες για τέτοια πειράματα έχουν γίνει. Οι επιστήμονες έχουν εξετάσει εμπειρικά την αποτελεσματικότητα της μεσολαβητικής προσευχής – της προσευχής που λέγεται προς όφελος άλλων. Οι μελέτες αυτές, θεωρητικά, θα μπορούσαν να έχουν αποδείξει επιστημονικά ότι υπάρχει κάποιος θεός. <b>Αν είχαν διαπιστώσει σαφώς, σε μια διπλά τυφλή και ελεγχόμενη για το φαινόμενο placebo δοκιμή, ότι οι μεσολαβητικές προσευχές γιατρεύουν τον άρρωστο, θα ήταν δύσκολο να βρεθεί μια φυσική εξήγηση. Δεν το διαπίστωσαν όμως.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Παρόμοιες δοκιμές έχουν γίνει σε επιθανάτιες εμπειρίες. Ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν μια επιθανάτια εμπειρία κατά τη διάρκεια κάποιας χειρουργικής επέμβασης, έχουν αναφέρει ότι ίπταντο επάνω από το χειρουργικό τραπέζι παρακολουθώντας όλα όσα γίνονταν κάτω. Το αν αυτό είναι μια πραγματική εμπειρία ή μια παραίσθηση μπορεί να εξεταστεί εύκολα τοποθετώντας ένα μυστικό μήνυμα σε ένα ράφι που βρίσκεται ψηλά και δεν μπορούν να το δουν ο ασθενής και το προσωπικό του νοσοκομείου. Αυτό έχει δοκιμαστεί και κανείς απ’ όσους έχουν αναφέρει μια επιθανάτια εμπειρία δεν έχει διαβάσει το μήνυμα.</div>
<br />
<b><span style="color: blue;">Σύμπαν και ψυχή</span></b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ακριβώς όπως η επιστήμη μπορεί να σχεδιάσει πειράματα για να ελέγξει την ύπαρξη του Θεού, μπορεί επίσης να αναζητήσει αποδείξεις εναντίον της ύπαρξης του Θεού στον κόσμο γύρω μας. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μιλάμε εναντίον της ύπαρξης οποιουδήποτε θεού ή κάθε έννοιας θεού που θα μπορούσε να υπάρχει. Για παράδειγμα, <b>ένας θεός ο οποίος δημιουργεί το Σύμπαν και μετά το αφήνει να λειτουργεί από μόνο του θα ήταν πολύ δύσκολο να καταρριφθεί. Κανείς όμως δεν λατρεύει έναν θεό ο οποίος δεν κάνει τίποτε.</b></div>
<br />
<b><span style="color: blue;">Σχεδιασμός και βιολογία</span></b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b>Αν ο Θεός είναι ο ευφυής σχεδιαστής της ζωής στη Γη, τότε θα έπρεπε να βρούμε ενδείξεις γι’ αυτή την ευφυΐα σε παρατηρήσεις της δομής της ζωής. </b>Δεν βρίσκουμε. Το κίνημα του Ευφυούς Σχεδιασμού απέτυχε στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι η πολυπλοκότητα που συναντάμε σε ορισμένα βιολογικά συστήματα δεν επιδέχεται απλούστευση και δεν μπορεί να ερμηνευθεί με την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου. Η ζωή στη Γη φαίνεται ακριβώς όπως θα έπρεπε να φαίνεται αν είχε προκύψει από τη φυσική επιλογή.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Οι περισσότερες θρησκείες υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι έχουν άυλες ψυχές</b> οι οποίες ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό τις νοητικές διεργασίες μας. Αν αυτό ίσχυε, θα έπρεπε να μπορούμε να παρατηρήσουμε νοητικά παραγόμενα φαινόμενα τα οποία δεν εξαρτώνται από τη χημεία του εγκεφάλου. Δεν παρατηρούμε όμως.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">Πίστη και συμπεριφορά</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Αν ο Θεός είναι η πηγή της ηθικής, τότε θα έπρεπε να βρίσκουμε ενδείξεις για μια υπερφυσική προέλευση στην ανθρώπινη συμπεριφορά.</b> Δεν βρίσκουμε όμως. Οι άνθρωποι της πίστης δεν συμπεριφέρονται σε γενικές γραμμές καλύτερα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις συμπεριφέρονται χειρότερα από τους ανθρώπους που δεν έχουν πίστη. Η Ιστορία δείχνει ότι οι ηθικές επιταγές με τις οποίες ζούμε οι περισσότεροι δεν γεννήθηκαν με τις μονοθεϊστικές θρησκείες, όπως οι υπέρμαχοι αυτών των θρησκειών θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Αντιθέτως, η ηθική συμπεριφορά φαίνεται να έχει εξελιχθεί κοινωνικά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Επίσης, αν ο Θεός απαντά στις προσευχές θα έπρεπε να δούμε θαυματουργά αποτελέσματα στην προσευχή.</b> Με τα εκατομμύρια προσευχών που έχουν ειπωθεί καθημερινά επί χιλιάδες χρόνια, θα περιμέναμε κάποια από αυτές να είχε απαντηθεί ως τώρα με έναν επαληθεύσιμο τρόπο. Δεν έχει γίνει όμως κάτι τέτοιο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αν ο Θεός έχει αποκαλύψει αλήθειες στην ανθρωπότητα, τότε οι αλήθειες αυτές θα έπρεπε να είναι εξετάσιμες. <b>Ανά τις χιλιετίες πολλοί άνθρωποι έχουν αναφέρει θρησκευτικές ή μυστικές εμπειρίες στις οποίες επικοινώνησαν με τον Θεό ή με κάποιον άλλον.</b> Ως τώρα θα έπρεπε να είχαμε δει κάποια ένδειξη που να το επιβεβαιώνει, όπως ένα επαληθεύσιμο γεγονός το οποίο δεν θα μπορούσε να «βγει» από το μυαλό κάποιου παρά μόνον αν του είχε αποκαλυφθεί. Δεν έχουμε δει όμως.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">Είναι το Σύμπαν στα μέτρα μας;</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Αν ο Θεός είναι ο δημιουργός του Σύμπαντος, τότε θα έπρεπε να βρίσκουμε στοιχεία γι’ αυτό στην Αστρονομία και στη Φυσική. </b>Δεν βρίσκουμε όμως. Η γέννηση του Σύμπαντός μας δεν χρειάστηκε θαύματα. Επιπλέον, η σύγχρονη Κοσμολογία προτείνει ένα αέναο «πολυσύμπαν» μέσα στο οποίο πολλά άλλα σύμπαντα έρχονται και φεύγουν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Αν οι άνθρωποι είναι ένα ξεχωριστό δημιούργημα του Θεού, τότε το Σύμπαν θα έπρεπε να είναι φιλόξενο για την ανθρώπινη ζωή.</b> Δεν είναι όμως. Οι υπέρμαχοι του Θεού υποστηρίζουν ότι οι παράμετροι του Σύμπαντος είναι συντονισμένες για την ανθρώπινη ζωή. Δεν είναι όμως. Το Σύμπαν δεν είναι συντονισμένο για εμάς. Εμείς είμαστε συντονισμένοι στο Σύμπαν. Αφού εξετάσαμε όλα τα στοιχεία, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το Σύμπαν και η ζωή φαίνονται ακριβώς όπως θα περιμέναμε να φαίνονται αν δεν υπήρχε Θεός.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b>Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω την αφροσύνη της πίστης.</b> Όταν η πίστη επικρατεί έναντι των γεγονότων, η μαγική σκέψη ριζώνει βαθιά και στρεβλώνει όλους τους τομείς της ζωής. Παράγει ένα νοητικό πλαίσιο στο οποίο οι έννοιες διατυπώνονται με βαθύ πάθος αλλά χωρίς την παραμικρή προσοχή στα στοιχεία. Πουθενά αυτό δεν είναι περισσότερο εμφανές απ’ ό,τι σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου χριστιανοί οι οποίοι επιζητούν να μετατρέψουν το κράτος σε θεοκρατία κυριαρχούν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η τυφλή πίστη δεν είναι τρόπος για να κυβερνά κάποιος έναν κόσμο.</div>
<br />
<br />
<i>Άρθρο του Victor Senger στο Βήμα. Ο Victor Senger είναι επίτιμος καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης και συνεργαζόμενος καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Bulder.</i><br />
<br />
<a href="http://physics4u.gr/blog/2018/05/25/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83-2/" target="_blank">ΠΗΓΗ</a><br />
<br />
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-31754981554525270772018-05-08T15:03:00.002-07:002018-05-08T15:04:09.233-07:00Γιατί καθιερώθηκε το μοντέλο του Big Bang<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Από όσο ξέρουμε η διαστολή του σύμπαντος άρχισε πριν 13.7 δισεκατομμύρια έτη από μια πολύ καυτή, και απείρως μικρή κατάσταση. Από αυτή την καυτή και απείρως μικρή κατάσταση, ξεφύτρωσε και εξελίχθηκε το σύμπαν που ξέρουμε σήμερα. Η θεωρία αυτή πρωταρχικά αναπτύχθηκε με τις εργασίες του Sitter, Friedmann, Gamov, Lemaitre. Αργότερα συμπληρώθηκε</div>
<span style="white-space: pre;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
Οι κοσμολόγοι ξέρουν ότι τότε δημιουργήθηκε όχι μόνο η ύλη που</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9fvTPwaaf1HdbDIVSRVUrLHmdijt1vk4YFXztIoIo2zd7uTMA-WC8WLYAJlB9-tNh8UBRxooNDZz6ieidklzxEvAQaY9M5zR3vzxOnOKV0tHqzIYeGbXQJzwTfVHQszsEsyv1p-a1Pk8/s1600/unicobe.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="241" data-original-width="490" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9fvTPwaaf1HdbDIVSRVUrLHmdijt1vk4YFXztIoIo2zd7uTMA-WC8WLYAJlB9-tNh8UBRxooNDZz6ieidklzxEvAQaY9M5zR3vzxOnOKV0tHqzIYeGbXQJzwTfVHQszsEsyv1p-a1Pk8/s320/unicobe.jpg" width="320" /></a>βλέπουμε γύρω μας, αλλά και ο χωροχρόνος. Κατά συνέπεια, η Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν μια έκρηξη στον χώρο. Περισσότερο τη θεωρούμε σαν μια έκρηξη του χώρου. Η Έκρηξη δεν διαδόθηκε από ένα σημείο σε κάποιο άλλο υποθετικό προϋπάρχον κενό. Η Μεγάλη Έκρηξη εμφανίστηκε σε όλα τα σημεία παντού και συγχρόνως. Οι κοσμολόγοι ονομάζουν αυτή την διαδικασία της διαστολής του χωρόχρονου Μεγάλη Έκρηξη, επειδή σε μερικές φάσεις, ειδικά στην αρχή, η διαδικασία θυμίζει έκρηξη.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Οι λόγοι για να πιστεύουμε στη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, έστω και με κάποια κενά, είναι οι παρακάτω:</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Το σύμπαν διαστέλλεται. Το γεγονός ότι οι γαλαξίες υποχωρούν από μας προς όλες τις κατευθύνσεις είναι μια συνέπεια αυτής της αρχικής έκρηξης και ανακαλύφθηκε αρχικά από τον αστρονόμο Hubble. Υπάρχουν τώρα καθαρές και άμεσες αποδείξεις (η έντονη μετατόπιση των φασματικών γραμμών των μακρινών γαλαξιών προς το ερυθρό) για το νόμο του Hubble, που μας λέει ότι η ταχύτητα που απομακρύνεται ένας γαλαξίας είναι ανάλογη προς την απόστασή του από μας. Αν κάνουμε προβολή των μέσων τροχιών των γαλαξιών, πίσω στον χρόνο, βλέπουμε ότι συγκλίνουν σε μια κατάσταση υψηλής πυκνότητας - την αρχική πύρινη βολίδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Η παρατηρούμενη ποσότητα του στοιχείου ηλίου, που η θεωρία δέχεται πως είναι το 25% της συνολικής μάζας του σύμπαντος και που σχηματίσθηκε κατά τη διάρκεια των πρώτων-πρώτων στιγμών, συμφωνεί με τις παρατηρήσεις. Ένα δευτερόλεπτο περίπου μετά το Big Bang, η ύλη - υπό μορφή ελεύθερων νετρονίων και πρωτονίων - ήταν πολύ θερμή και πυκνή. Καθώς το σύμπαν επεκτάθηκε, η θερμοκρασία έπεσε και μερικά από αυτά νουκλεόνια συνέθεσαν ελαφρά στοιχεία: το δευτέριο, το ήλιο-3, και το ήλιο-4. Οι θεωρητικοί υπολογισμοί προβλέπουν ότι το ένα τέταρτο του σύμπαντος αποτελείται από ήλιο-4, ένα αποτέλεσμα που είναι σε καλή συμφωνία με τις παρούσες παρατηρήσεις.</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Η Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου, η οποία τώρα βρίσκεται σε μια θερμοκρασία περίπου 2.7 βαθμών πάνω από απόλυτο μηδέν, που δείχνει πως το Σύμπαν προέρχεται από μια πυκνή, ισοθερμική κατάσταση. Περίπου 380.000 έτη μετά από το Big Bang, η τότε θερμοκρασία του Σύμπαντος (~3.000 βαθμοί) είχε μειωθεί αρκετά ώστε τα ελεύθερα ηλεκτρόνια και οι πυρήνες που υπήρχαν μπόρεσαν να συνδυαστούν έτσι ώστε να σχηματίσουν τα άτομα του υδρογόνου (τα πιο απλά άτομα). Από αυτήν την περίοδο και μετά, η ακτινοβολία ήταν πρακτικά ανίκανη να αλληλεπιδράσει με το αέριο του υποβάθρου. Χωρίς όμως ελεύθερα ηλεκτρόνια το φως δεν μπορούσε να αλληλεπιδράσει με την ύλη για να σκεδαστούν (scattering) τα φωτόνια, κι έτσι το Σύμπαν έγινε διαφανές στην ακτινοβολία. (Είναι αυτό το φως που θεωρούμε σήμερα ως Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου). Διαδίδεται λοιπόν ελεύθερα από τότε, χάνοντας συνεχώς ενέργεια επειδή το μήκος κύματός του αυξάνεται λόγω διαστολής του σύμπαντος. Αρχικά, η θερμοκρασία της Κοσμικής Ακτινοβολίας ήταν περίπου 3.000 βαθμοί, ενώ σήμερα έχει πέσει στους 2.7K μόνο - ένα φάντασμα της αφάνταστης έντονης θερμότητας της αρχέγονης πύρινης βολίδας του Big Bang.</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Η κατάρρευση της ύλης για να σχηματίσει τους γαλαξίες και τις άλλες μεγάλης κλίμακας δομές (σμήνη και υπερσμήνη) που παρατηρούνται στον κόσμο σήμερα. Σε, περίπου, 10.000 χρόνια μετά από το Big Bang, η θερμοκρασία είχε πέσει σε τέτοιο βαθμό ώστε η ενεργειακή πυκνότητα του σύμπαντος άρχισε να εξουσιάζεται πια από την ύλη, παρά από το φως και την υπόλοιπη ακτινοβολία που κυριαρχούσαν νωρίτερα. Οι βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των σωματιδίων άρχισαν να γίνονται υπολογίσιμες, και μικρές διαταραχές στην πυκνότητά της ύλης αυξήθηκαν. Δέκα τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης.</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Το παράδοξο του Olbers. Ο νυκτερινός ουρανός είναι σκοτεινός. Άρα δεν είναι άπειρος ο αριθμός των αστεριών (το σύμπαν δεν είναι άπειρο αλλά πεπερασμένο) ούτε χρονικά άπειρο (άρα το φως πολλών αστεριών δεν έχει φθάσει ακόμη σε μας).</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Χρονική διαστολή σε καμπυλώσεις του φωτός των σουπερνόβα.</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Η μεταβολή της θερμοκρασίας της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου (CMB) με μετατόπιση προς το ερυθρό. Αυτή είναι μια άμεση παρατήρηση της εξέλιξης του Σύμπαντος.</div>
<div style="text-align: justify;">
•<span style="white-space: pre;"> </span>Τα ελαφρά ισότοπα δευτέριο 2D, ηλίου-3, ήλιο-4, και λιθίου-7 βρίσκονται σε αφθονία. Αυτό προβλέπεται από τη θεωρία των 3 πρώτων λεπτών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αλλά το απλό μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξης αφήνει διάφορα εκκρεμή προβλήματα, όπως:</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Ο χωρόχρονος του σύμπαντος είναι σχεδόν επίπεδος, που σημαίνει ότι το σύμπαν βρίσκεται ακριβώς στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ της αιώνιας διαστολής και της ενδεχόμενης κατάρρευσης. Η Γενική Σχετικότητα προτείνει ότι ο χώρος μπορεί να είναι πολύ κυρτός, με μια τυπική ακτίνα της τάξεως του μήκους Planck, ή 10-33 cm. Εντούτοις, το σύμπαν μας είναι περίπου επίπεδο με μια κλίμακα 1028 εκατοστά, την ακτίνα του αισθητού μέρους του σύμπαντος. Αυτό το αποτέλεσμα των παρατηρήσεων μας διαφέρει από τις θεωρητικές προσδοκίες περισσότερο από 60 μεγέθη τάξεως. Αυτό είναι το πρόβλημα της επιπεδότητας που σχετίζεται με την κατανομή της μάζας και της ενεργείας στο σύμπαν. <span style="white-space: pre;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
Γιατί τα παρατηρησιακά στοιχεία αποδεικνύουν ότι η πυκνότητα της ύλης - ενέργειας του σύμπαντος είναι πολύ κοντά στην κρίσιμη τιμή, την τιμή που διαχωρίζει το ανοικτό συνεχώς διαστελλόμενο σύμπαν από το κλειστό σύμπαν το οποίο περνά από μία φάση διαστολής, στη συνεχεία συστέλλεται και τελικά «καταρρέει» σε μία ανωμαλία. Αυτό δημιουργεί πονοκέφαλο στους κοσμολόγους αφού σε ένα σύμπαν που περιέχει τις γνωστές μορφές ύλης και ενεργείας, η όποια αρχική απόκλιση από την κρίσιμη τιμή της πυκνότητας αυξάνεται εκθετικά καθώς περνά ο χρόνος. Το σύμπαν μας διαστέλλεται για 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι εφόσον η σημερινή τιμή της πυκνότητας είναι πολύ κοντά στην κρίσιμη τιμή η αρχική τιμή θα πρέπει να ήταν απίστευτα κοντά στην κρίσιμη τιμή. Κι αυτή την κοσμική σύμπτωση οι θεωρητικοί δεν μπορούν να την αιτιολογήσουν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Τι υπήρχε πριν τη Μεγάλη Έκρηξη; Εάν ο χωρόχρονος δεν υπήρχε τότε, πώς θα μπορούσαν όλα να εμφανιστούν από το τίποτα; Τι ξεπήδησε πρώτα: ο Κόσμος ή οι νόμοι που καθορίζουν την εξέλιξή του; Η εξήγηση αυτής της αρχικής ιδιομορφίας --πού και πότε όλα αυτά άρχισαν-- ακόμη παραμένει το πιο δυσεπίλυτο πρόβλημα της σύγχρονης κοσμολογίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Γιατί το σύμπαν είναι τόσο ομοιόμορφο σε μεγάλη κλίμακα; Γιατί φαίνεται το ίδιο σε όλα τα σημεία και προς όλες τις διευθύνσεις; Γιατί η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου φαίνεται να έχει τόσο σταθερή θερμοκρασία (2.7 Κ) ανεξάρτητα από την διεύθυνση απ' όπου προέρχεται;</div>
<div style="text-align: justify;">
Ξέρουμε ότι η πεπερασμένη ταχύτητα του φωτός θέτει όριο για τη μετάδοση των πληροφοριών στο σύμπαν. Έτσι, σε κάθε περιοχή του σύμπαντος αντιστοιχεί ένας νοητός σφαιρικός ορίζοντας με ακτίνα που ισούται με την απόσταση την οποία διανύει το φως σε χρόνο ίσο με την εκάστοτε ηλικία του σύμπαντος. Με την πάροδο του χρόνου, ο ορίζοντας διαστέλλεται. Σήμερα η ακτίνα του είναι περίπου 13.7 δισεκατομμύρια έτη φωτός, όση και η ηλικία του σύμπαντος. <span style="white-space: pre;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
Η ύπαρξη του ορίζοντα αυτού δημιουργεί προβλήματα. Εφόσον κανένα σήμα δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως, δύο περιοχές του σύμπαντος μπορούν να «επικοινωνήσουν» με φωτεινά σήματα, και να αποκαταστήσουν συνθήκες ισορροπίας όσον αφορά τη θερμοκρασία και την πυκνότητα τους, μόνο αν η μία βρίσκεται μέσα στον ορίζοντα της άλλης. </div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι, για παράδειγμα, σε μία περιοχή του σύμπαντος που βρίσκεται πέρα από το σημερινό ορίζοντα ενός γήινου παρατηρητή αναμένεται ότι θα επικρατούν πολύ διαφορετικές συνθήκες πυκνότητας, θερμοκρασίας και πίεσης από αυτές που υπάρχουν στην περιοχή του σύμπαντος κοντά στη Γη. Κι' αυτό διότι οι δύο περιοχές στις πρώτες φάσεις της κοσμικής εξέλιξης, όταν η πυκνότητα, θερμοκρασία και πίεση του σύμπαντος έπαιρναν τις τελικές τιμές τους, δεν είχαν τη δυνατότητα να «επικοινωνήσουν» εφόσον η μία βρισκόταν έξω από τον ορίζοντα της άλλης. Με άλλα λογία, πολύ απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, που στο παρελθόν, όταν ο ορίζοντας ήταν μικρότερος, δεν μπορούσαν να «επικοινωνήσουν» με φωτεινά σήματα, αναμένεται να εμφανίζουν ανομοιογένεια πυκνότητας και θερμοκρασίας. </div>
<div style="text-align: justify;">
Τα στοιχεία των παρατηρήσεων ωστόσο δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Στις μεγαλύτερες παρατηρησιακά δυνατές κλίμακες αποστάσεων, η θερμοκρασία και η πυκνότητα του σύμπαντος παρουσιάζουν εξαιρετική ομοιογένεια. Οι παρατηρήσεις δείχνουν πως ο ουρανός φαίνεται ο ίδιος προς όλες τις διευθύνσεις με μια ακρίβεια 1 προς 10.000. Αυτό, που είναι γνωστό ως πρόβλημα του ορίζοντα, αποτελεί έναν από τους δυσκολότερους σύγχρονους κοσμολογικούς γρίφους.<span style="white-space: pre;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της Καθιερωμένης Κοσμολογίας του Big Bang ήταν η "κοσμολογική αρχή," που βεβαιώνει ότι το σύμπαν πρέπει να είναι ομοιογενές. Αυτή η υπόθεση, εντούτοις, δεν βοηθάει και πολύ επειδή το σύμπαν ενσωματώνει σημαντικές αποκλίσεις από την ομοιογένεια, όπως για παράδειγμα, τα αστέρια, τους γαλαξίες και άλλες μεγάλες συσσωρεύσεις της ύλης. Ως εκ τούτου, πρέπει να εξηγήσουμε γιατί το σύμπαν είναι τόσο ομοιόμορφο στις μεγάλες κλίμακες και να προτείνουμε συγχρόνως κάποιο μηχανισμό που να παράγει τους γαλαξίες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Το πρόβλημα των κρυμμένων διαστάσεων. Μικρές αλλαγές στις φυσικές σταθερές της φύσης θα μπορούσαν να είχαν κάνει τον κόσμο να "ξετυλιχθεί" κατά τρόπο απολύτως διαφορετικό. Παραδείγματος χάριν, πολλές δημοφιλείς θεωρίες των στοιχειωδών σωματιδίων υποθέτουν ότι ο χωρόχρονος είχε αρχικά περισσότερες από τέσσερις διαστάσεις (τρεις χωρικές και μια χρονική). Προκειμένου να τακτοποιηθούν οι θεωρητικοί υπολογισμοί με το φυσικό κόσμο στον οποίο ζούμε, αυτά τα μοντέλα δηλώνουν ότι οι πρόσθετες διαστάσεις είναι "συμπυκνωμένες", ή έχουν περιτυλιχτεί σε ένα μικρό μέγεθος. Αλλά κάποιος βέβαια μπορεί να αναρωτηθεί γιατί η "συμπύκνωση" αυτών των διαστάσεων σταμάτησε με τέσσερις διαστάσεις, κι όχι με δύο ή πέντε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Το πρόβλημα της ελλείπουσας σκοτεινής ύλης. Πρέπει να τονιστεί επίσης πως το αρχικό μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το εξής πρόβλημα: Γιατί η παρατηρούμενη μάζα του Σύμπαντος είναι δέκα φορές μικρότερη της εκτιμούμενης βάσει των κινήσεων των Γαλαξιών;</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Η απουσία των μαγνητικών μονοπόλων. Ενώ πιστεύεται πως υπήρξαν κάποτε δεν έχει παρατηρηθεί ακόμη κανένα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Γιατί το σύμπαν ήταν αρχικά τόσο θερμό;</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Πώς δημιουργήθηκε τόση ύλη στο σύμπαν αφού αρχικά υπήρχε μόνο ακτινοβολία. Μια άποψη δε δέχεται ότι αρχικά υπήρχε μόνο 500 γραμμάρια ύλης. Πώς λοιπόν φτιάχτηκαν τα τρισεκατομμύρια άστρα και δισεκατομμύρια γαλαξίες μέσα στο σύμπαν; Πώς φτιάχτηκαν τα 1080 σωματίδια που βρίσκονται στο ορατό σύμπαν;</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Τέλος, υπάρχει το πρόβλημα της κοσμολογικής σταθεράς Λ των εξισώσεων πεδίου της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, που εκφράζει μια άπωση ανάλογη της απόστασης μεταξύ των αντικείμενων. Η βαρυτική θεωρία του Einstein ωστόσο δεν προβλέπει κάποια τιμή για τη σταθερά αυτή. Οι φυσικοί των υψηλών ενεργειών πιστεύουν ότι η απωστική βαρυτική δύναμη που εκφράζει η σταθερά Λ είναι, απόρροια κβαντικών διαδικασιών στο αρχικό σύμπαν. Δυστυχώς η πρόβλεψη της κβαντικής θεωρίας πεδίου για την τιμή της σταθεράς Λ είναι 10120 φορές μεγαλύτερη από την τιμή που υπολογίζεται από τα στοιχεία των παρατηρήσεων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η γενική θεωρία της σχετικότητας δεν μπορεί από μόνη της να εξηγήσει αυτά τα χαρακτηριστικά του σύμπαντος ή να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα, επειδή προβλέπει ότι το σύμπαν άρχισε να υπάρχει σε κατάσταση άπειρης πυκνότητας, στην ιδιομορφία της Μεγάλης Έκρηξης. Σε κάθε ιδιομορφία η Γενική Σχετικότητα καταρρέει, δεν μπορεί να προβλέψει τι θα προέλθει από μια ιδιομορφία, όπως αυτή της Μεγάλης Έκρηξης. Μπορούμε γι αυτό να αποκόψουμε τι συνέβη πριν τη Μεγάλη Έκρηξη και την ιδιομορφία από τα επόμενα γεγονότα, γιατί δεν έχουν καμιά συνέπεια σε ό,τι παρατηρούμε σήμερα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μερικά από αυτά τα προβλήματα (του ορίζοντα, της επιπεδότητας, της δημιουργίας της ύλης και των μαγνητικών μονόπολων) λύθηκαν με τη θεωρία του Πληθωρισμού. Προτάθηκε από τον Alan Guth το 1980 και εισάγει μια πρώιμη και πολύ σύντομη περίοδο εκθετικής κοσμικής διαστολής στην οποία το σύμπαν κυριολεκτικά φούσκωσε σαν μια τεράστια φυσαλίδα. Τέλος, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της κοσμολογικής σταθεράς Λ προτάθηκε η ύπαρξη μίας νέας μορφής ενεργείας με μυστηριώδεις ιδιότητες που κατακλύζει το σύμπαν: η σκοτεινή ενεργεία. Πολλοί ωστόσο φαίνεται ότι αμφισβητούν τη σκοπιμότητα της παρουσίας της αλλά και την ίδια την ύπαρξη της.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Στο πρόβλημα λοιπόν της ισοτροπίας ή του ορίζοντα -- το σύμπαν να φαίνεται το ίδιο στις αντίθετες πλευρές του ουρανού δηλαδή σε αντίθετα σημεία του ορίζοντα ακόμα κι αν αυτά τα σημεία δεν μπορούν να 'επικοινωνήσουν' μεταξύ τους, γιατί η απόσταση τους είναι μεγαλύτερη από την απόσταση που μπορεί να διανύσει το φως από τη μια άκρη του τότε σύμπαντος στην άλλη --, η θεωρία του πληθωρισμού προτείνει ότι όταν ξεκίνησε ο Κόσμος, αυτές οι περιοχές ήταν πράγματι γειτονικές και επικοινωνούσαν αλλά έπειτα διαχωρίστηκαν πάρα πολύ γρήγορα σε μεγάλες αποστάσεις. Γιατί ο πληθωρισμός δέχεται ότι η ταχύτητα διαστολής ήταν μεγαλύτερη από εκείνη του φωτός. Έτσι, στην αρχή της γέννησης του Κόσμου επικοινώνησαν (αντάλλαξαν πληροφορίες) γι αυτό είναι και παρόμοια δύο αντίθετα σημεία, αλλά σήμερα δεν επικοινωνούν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Η θεωρία του πληθωρισμού δέχεται ότι στη φάση του πληθωρισμού οποιαδήποτε καμπυλότητα του χωροχρόνου θα είχε απαλειφθεί εξ αιτίας της ταχύτατης διαστολής του Σύμπαντος. Επιπλέον, η πληθωριστική διαστολή θα είχε προσφέρει έναν τρόπο ώστε οι τυχαίες υποατομικές διακυμάνσεις στο αρχικό Σύμπαν να διογκωθούν σε μακροσκοπικές αναλογίες. Με την πάροδο του χρόνου, η βαρύτητα θα μπορούσε τότε να σχηματοποιήσει αυτές τις παραλλαγές στο αραχνοειδές δίκτυο των γαλαξιών και των κενών μεταξύ τους που φαίνονται στο Σύμπαν σήμερα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Η ύλη δημιουργήθηκε από τις διαδικασίες σχηματισμού των ζευγών σωματιδίων/αντισωματιδίων. Και η ενέργεια για τη δημιουργία τους προήλθε από το μηδέν σύμφωνα με την κβαντική θεωρία. Η συνολική ενέργεια του σύμπαντος είναι μηδέν, γιατί η θετική ενέργεια της ύλης είναι ακριβώς ίση με την αρνητική ενέργεια της βαρύτητας. Μπορεί λοιπόν να αυξάνεται η θετική ενέργεια (η ύλη στην περίπτωση μας) αλλά αυξάνεται και η αρνητική ενέργεια της βαρύτητας τους, ώστε και πάλι η συνολική ενέργεια είναι μηδέν. Αυτό το περίεργο γεγονός συνέβη στην πληθωριστική εποχή όπου το σύμπαν μεγάλωσε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατά 1030 φορές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="white-space: pre;"> </span>Η θεωρία του πληθωριστικού Σύμπαντος λύνει και το πρόβλημα των μαγνητικών μονόπολων. Την εποχή λοιπόν μετά τα 10-35 sec, οι κβαντικές διακυμάνσεις με ένα ειδικό τρόπο του κβαντικού πεδίου, οδήγησαν το σύμπαν να διασταλεί τόσο γρήγορα που η πυκνότητα των μονόπολων που παρήχθησαν στην αρχή του Big Bang ελαττώθηκε τόσο, ώστε να μην βλέπουμε πια κανένα μονόπολο μέσα στο ορατό μας Σύμπαν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι, η αρχική θεωρία του Big Bang θεωρείται ότι έχει συμπληρωθεί με τη θεωρία του πληθωρισμού.</div>
<br />
<a href="http://www.physics4u.gr/articles/2007/bang.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-53553070640124426292017-02-22T15:29:00.001-08:002017-02-22T15:29:02.952-08:00Επτά «αδελφές» της Γης ανακάλυψαν οι επιστήμονες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">O</span></b>χι ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά επτά μικροί εξωπλανήτες, οι οποίοι έχουν μεγάλες ομοιότητες με τη Γη, ανακαλύφθηκαν γύρω από ένα σχετικά κοντινό και αχνό άστρο σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός, στον <b>Αστερισμό του Υδροχόου</b>.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB_G1RbGSvLxYjgDxkNOK9HW-GthehslJjOQO8LiV8SSCNbtqGsEzW3gJokuvRNcgvP0dD7D720rdt5yfEPlrabt3BcNgdQXzrq2xAqyLEVh9YC__EZfypjyvYie-Cpwjdy9DW9ImtILk/s1600/0232230106_18110256-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB_G1RbGSvLxYjgDxkNOK9HW-GthehslJjOQO8LiV8SSCNbtqGsEzW3gJokuvRNcgvP0dD7D720rdt5yfEPlrabt3BcNgdQXzrq2xAqyLEVh9YC__EZfypjyvYie-Cpwjdy9DW9ImtILk/s400/0232230106_18110256-thumb-large.jpg" width="400" /></a><br />
<b><span style="font-size: large;">Τ</span></b>ουλάχιστον τρεις από αυτούς τους εξωπλανήτες μπορεί να διαθέτουν ωκεανούς νερού στην επιφάνειά τους, συνεπώς θεωρούνται ιδανικοί «στόχοι» για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο <br />
μέλλον. Ήδη το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ερευνά τις ατμόσφαιρες γύρω από αυτούς τους πλανήτες.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Τ</span></b>ο εν λόγω σύστημα διαθέτει τόσο τον μεγαλύτερο αριθμό πλανητών με μέγεθος παρόμοιο της Γης που έχουν ποτέ βρεθεί, όσο και τον μεγαλύτερο αριθμό πλανητών που θα μπορούσαν να φιλοξενούν υγρό νερό και άρα ζωή. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) θεώρησε αρκετά σημαντικό το γεγονός για να το προβάλει, διοργανώνοντας σχετική συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή των επιστημόνων που έκαναν την ανακάλυψη.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Το άστρο είναι ένας πολύ ψυχρός ερυθρός νάνος με την ονομασία Trappist-1, με μέγεθος μόλις το 8% του Ήλιου μας και οριακά μεγαλύτερο του πλανήτη Δία, ενώ η φωτεινότητά του είναι μόλις το 0,05% της φωτεινότητας του Ήλιου.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Α</span></b>πό τους επτά εξωπλανήτες (Trappist-1b, c, d, e, f, g και h), οι έξι βρίσκονται στη ζώνη που θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή, με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από μηδέν έως 100 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή ανάλογες των θερμοκρασιών της Γης και της Αφροδίτης.<br />
<br />
Στο ερώτημα αν κάποια από τις επτά «αδελφές» της Γης διαθέτει όντως κάποια μορφή ζωής, η απάντηση των επιστημόνων προς το παρόν είναι «δεν γνωρίζουμε». Η NASA πάντως θεωρεί ότι το εν λόγω σύστημα εξωπλανητών θα αποτελέσει τον κατ' εξοχήν στόχο του υπό κατασκευή νέου διαστημικού τηλεσκοπίου της «Τζέημς Γουέμπ».<br />
<br />
Οι μάζες, το μέγεθος και η πυκνότητα των επτά εξωπλανητών είναι παρόμοια με της Γης. Πιθανότατα είναι και αυτοί βραχώδεις, ενώ μπορεί να έχουν νερό σε υγρή μορφή (ιδίως οι ενδιάμεσοι Trappist-1e, f και g), κάτι που προς το παρόν πάντως αποτελεί απλή εικασία, καθώς δεν υπάρχει τρόπος για να επιβεβαιωθεί.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Ο</span></b>ι πλανήτες διαγράφουν μια πλήρη τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο τους σε μιάμιση έως 13 γήινες μέρες (η διάρκεια του έτους τους). Αν και βρίσκονται πολύ πιο κοντά στο άστρο τους από ό,τι η Γη στον Ήλιο, δεν «ψήνονται» από αυτό, επειδή το Trappist-1 είναι ένα πολύ πιο ψυχρό άστρο, άρα εκπέμπει λιγότερη ακτινοβολία.<br />
<br />
Οι ερευνητές από οκτώ χώρες, με επικεφαλής τον Μισέλ Γκιγιόν του Ινστιτούτου Διαστημικών Επιστημών και Αστροφυσικής του βελγικού Πανεπιστημίου της Λιέγης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature". Τον Μάιο του 2016 ο Γκιγιόν και οι συνεργάτες του είχαν ανακαλύψει τρεις εξωπλανήτες γύρω από το συγκεκριμένο άστρο, που ονομάσθηκε έτσι επειδή η ανακάλυψη έγινε με τη «μέθοδο της διάβασης» από το ρομποτικό μικρό βελγικό τηλεσκόπιο Trappist διαμέτρου 0,6 μέτρων του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Τ</span></b>ώρα, συνδυάζοντας νέες παρατηρήσεις και από άλλα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια (μεταξύ των οποίων το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο-VLT του ESO και το τηλεσκόπιο Spitzer της NASA), εντόπισαν άλλους τέσσερις εξωπλανήτες στο ίδιο σύστημα. Οι αστρονόμοι δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν την μελέτη για να μάθουν περισσότερα για το εν λόγω σύστημα, που -όσον αφορά τις τροχιές των πλανητών του- θυμίζει το σύστημα του Δία με τα φεγγάρια του, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα.<br />
<br />
«Πρόκειται για ένα εκπληκτικό πλανητικό σύστημα. Οχι μόνο επειδή βρήκαμε τόσους πολλούς πλανήτες σε αυτό, αλλά επειδή όλοι είναι απρόσμενα όμοιοι σε μέγεθος με τη Γη», δήλωσε ο Γκιγιόν.<br />
<br />
Αρχικά οι επιστήμονες νόμιζαν ότι οι περισσότεροι εξωπλανήτες είναι γιγάντιοι, σαν τον Δία ή μεγαλύτεροι. Αλλά όσο αυξάνουν οι παρατηρήσεις εξωπλανητών, τόσο οι αστρονόμοι πείθονται ότι οι πλανήτες με μέγεθος ανάλογο της Γης αφθονούν στο γαλαξία μας. Πιθανότατα το ηλιακό μας σύστημα που, στο εσωτερικό τμήμα του, διαθέτει τη Γη και άλλους τρεις μικρότερους από αυτήν πλανήτες (Άρη, Αφροδίτη, Ερμή), είναι τελικά κάτι συνηθισμένο.<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Ε</span></b>κτιμάται ότι περίπου το 15% των άστρων στη γειτονιά μας είναι πολύ ψυχρά άστρα όπως το Trappist-1, πράγμα που τα καθιστά στόχους των αστρονόμων για μελλοντική έρευνα σε αναζήτηση εξωπλανητών γύρω τους.<br />
<br />
<br />
<br />
Πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-13124585242542291672017-02-05T15:10:00.000-08:002017-02-05T15:10:08.953-08:00Πώς οι δεινόσαυροι έγιναν πουλιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg51fOu_F31KfcY9qgtKLktkp6kKWgAwe8yAd5wbRntFC9draNuM7gfFJcqW3iwQz2lS6Tg9CgyWRH0sQ6TK8b0hXKTToTIZrRizSltvc5HmQ9jkyPZ2F8hitTzUvlwfDyccDPUPPFEdnY/s1600/576435.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg51fOu_F31KfcY9qgtKLktkp6kKWgAwe8yAd5wbRntFC9draNuM7gfFJcqW3iwQz2lS6Tg9CgyWRH0sQ6TK8b0hXKTToTIZrRizSltvc5HmQ9jkyPZ2F8hitTzUvlwfDyccDPUPPFEdnY/s320/576435.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Απολίθωμα του φτερωτού δεινόσαυρου Ζενγιουάνλονγκ από το Ζιντζού της Κίνας,<br /> ένα από τα πολλά απολιθώματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα και τεκμηριώνουν <br />την εξελικτική πορεία από τους δεινόσαυρους σε πουλιά</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Πληθώρα απολιθωμάτων δεινοσαύρων με φτερά ανακαλύφθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες στην επαρχία Λιαονίνγκ της Κίνας, σχηματίζοντας ένα είδος δειγματολογίου, για τη μετεξέλιξη των θηριωδών δεινοσαύρων στα σημερινά πουλιά. Από την εποχή του Δαρβίνου, οι επιστήμονες αναρωτιόνταν πώς η εξέλιξη παράγει νέες, ριζικά διαφορετικές ομάδες ζώων, όπως τα πτηνά. Συμβαίνει απότομα, ως αποτέλεσμα μιας παράξενης μετάλλαξης που μπορεί να κάνει ένα δεμένο με τη γη ζώο να γίνει άρχοντας των ουρανών; `Η μήπως αυτές οι νέες ομάδες ζώων σχηματίζονται πιο αργά, καθώς τα βιολογικά είδη προσαρμόζονται στο περιβάλλον καθώς αυτό αλλάζει διαρκώς στο πέρασμα εκατομμυρίων ετών; Ο φτερωτός δεινόσαυρος Ζενγιουανλόνγκ και άλλα απολιθώματα από το Λιαονίνγκ και άλλες περιοχές, αρχίζουν να δίνουν την απάντηση.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα πουλιά έχουν πολλά χαρακτηριστικά που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από όλα τα άλλα είδη των</div>
<a name='more'></a> <br />
<div style="text-align: justify;">
σύγχρονων ζώων. Πέρα από τα χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να πετούν, διαθέτουν υψηλούς ρυθμούς μεταβολισμού, που τα κάνουν να αναπτύσσονται εκπληκτικά γρήγορα, μεγάλους εγκεφάλους σε σχέση με το μέγεθος του σώματός τους, που τα κάνουν αρκετά έξυπνα και οξείες αισθήσεις. Τα πουλιά είναι τόσο ξεχωριστά, που το ερώτημα της προέλευσής τους πάντα κινούσε μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b>Το πρώτο ιπτάμενο ζώο</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div>
Λίγα χρόνια μετά τη δημοσίευση του μνημειώδους έργου του Δαρβίνου «Για την προέλευση των ειδών», το 1859, εργάτες ενός λατομείου στη Βαυαρία άνοιξαν ένα μεγάλο μπλοκ ασβεστόλιθου, που περιείχε τον ηλικίας 150 εκατομμυρίων ετών σκελετό ενός τρομακτικού όντος. Είχε κοφτερά νύχια και μακριά ουρά σαν ερπετό, αλλά είχε φτερά και πτέρυγες σαν πουλί. Ο βιολόγος Τόμας Χάξλεϊ το ονόμασε Αρχαιοπτέρυξ και διαπίστωσε ότι είχε ομοιότητες με τους Κομψόγναθους, μικρούς σαρκοφάγους δεινόσαυρους, απολιθώματα των οποίων είχαν αρχίσει να ανακαλύπτονται την ίδια εποχή. Ετσι διατύπωσε τη ριζοσπαστική για την εποχή ιδέα ότι τα πτηνά προέρχονται από τους δεινόσαυρους. Αλλοι επιστήμονες διαφώνησαν και η αντιπαράθεση συνεχίστηκε επί 100 χρόνια.</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhsYCxCRXe3l-16FAtmWwBSdUSlcBc0WxCjgyVn_MISLMpadnhePWKvsxIXSYx4DN8a7VcEZGmLKxT28-idTEg0YIlpO4zbBz_p2iZWOqZxLvyKkPcnFMEfk3uJVuPaLxktBGqSjOD1Qs/s1600/576437.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhsYCxCRXe3l-16FAtmWwBSdUSlcBc0WxCjgyVn_MISLMpadnhePWKvsxIXSYx4DN8a7VcEZGmLKxT28-idTEg0YIlpO4zbBz_p2iZWOqZxLvyKkPcnFMEfk3uJVuPaLxktBGqSjOD1Qs/s400/576437.jpg" width="305" /></a>Τον νικητή αυτής της θεωρητικής διαφωνίας, έδωσε - όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις - η πράξη και συγκεκριμένα η ανακάλυψη νέων απολιθωμάτων. Η ανακάλυψη του πτηνόμορφου Δεινόνυχου στα μέσα της δεκαετίας του 1960 έκανε τον Τζον Οστρομ να υποθέσει ότι πρέπει να είχε και φτερά, αλλά οι μαλακοί ιστοί σπάνια αποτυπώνονται στα απολιθώματα και αυτό δεν είχε συμβεί με το συγκεκριμένο απολίθωμα Δεινόνυχου. Το 1996, προς το τέλος της επιστημονικής του καριέρας του Οστρομ, ένας επιστήμονας που είχε επισκεφθεί πρόσφατα την Κίνα επιδίωξε να συναντήσει τον Οστρομ, για να του δείξει μια φωτογραφία απολιθώματος, που γύρω του είχε μια άλω, από υλικό που έμοιαζε με φτερά. Το απολίθωμα είχε δημιουργηθεί απότομα, όταν το ζώο καλύφθηκε από ηφαιστειακή τέφρα σε ένα περιστατικό αντίστοιχο με εκείνο της Πομπηίας. Ηταν ο Σινοσαυροπτέρυξ, προερχόμενος από την περιοχή Λιαονίνγκ της Κίνας. Σήμερα έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή αυτή πάνω από 20 είδη φτερωτών δεινοσαύρων, ξεκινώντας από έναν εννιάμετρο ξάδερφο του Τυραννόσαυρου Ρεξ, μέχρι φυτοφάγα μεγέθους σκύλου και ανεμοπορούντες δεινόσαυροι μεγέθους κορακιού, με πλούσιο φτέρωμα.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b><span style="font-size: large;">Δεινόσαυροι του σήμερα</span></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Οι δεινόσαυροι του Λιαονίνγκ έδωσαν τις αποδείξεις για να γείρει οριστικά η πλάστιγγα στο συμπέρασμα ότι τα πουλιά είναι προϊόν της βιολογικής εξέλιξης των δεινοσαύρων. Αυτή η διατύπωση είναι και λίγο παραπλανητική καθώς μοιάζει να πρόκειται για διαφορετικές ομάδες ζώων. Στην πραγματικότητα, τα πουλιά είναι δεινόσαυροι. Είναι μια από τις πολλές υποομάδες, που μπορούν να πάνε πίσω στο γενεαλογικό τους δέντρο ως είδη, μέχρι τον Τρικεράτοπα και τον Βροντόσαυρο. Τα πουλιά είναι δεινόσαυροι με τον ίδιο παρεκκλίνοντα τρόπο, που οι νυχτερίδες είναι θηλαστικά που πετάνε.</div>
<div>
Τα πουλιά είναι τύπος θηριόποδων, της ομάδας στην οποία ανήκαν τα τεράστια σαρκοφάγα Τυραννόσαυρος Ρεξ, Αλλόσαυρος και Σπινόσαυρος. Αλλά οι κοντινότεροι συγγενείς τους είναι τα μικρότερα, πιο έξυπνα θηριόποδα, οι ράπτορες, που περιλάμβαναν τον Βελοσιράπτορα, τον Δεινόνυχο του Οστρομ και τον Ζενγιουανλόγνκ της Λιαονίνγκ. Κάπου μέσα σε αυτό το «σμήνος» φτερωτών ειδών βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα μη ιπτάμενα και στα ιπτάμενα ζώα.</div>
<div>
Οι επιστήμονες εφαρμόζουν τεχνολογίες αιχμής στα απολιθώματα αυτών των ζώων - υπολογιστικές τομογραφικές σαρώσεις για να οπτικοποιήσουν την ανατομία τους, υπολογιστικές αναλύσεις για την οικοδόμηση των οικογενειακών τους δέντρων, υπολογιστικά μοντέλα για το πώς κινούνταν αυτά τα ζώα και προχωρημένες στατιστικές τεχνικές για την ανίχνευση των αλλαγών μέσω των οποίων η εξέλιξη παράγει νέα είδη και σχέδια σώματος.</div>
<div>
<b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div>
<div>
<b><span style="font-size: large;">Φτερά</span></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Η πρώτη εμφάνιση των φτερών είναι στο επίκεντρο του αινίγματος της εξέλιξης που οδήγησε στα πτηνά. Τα φτερά είναι χαρακτηριστικό στοιχείο των πουλιών. Αν δει κάποιος έναν αετό ή ένα παγόνι καταλαβαίνει αμέσως περί τίνος πρόκειται. Πρέπει να είναι πουλί, γιατί αντίθετα από τα θηλαστικά, τα ερπετά και οποιαδήποτε άλλη κατηγορία ζώων που υπάρχουν σήμερα, μόνο τα πουλιά έχουν φτερά. Τα φτερά επιτελούν πολλαπλούς ρόλους: επιτρέπουν την πτήση, εντυπωσιάζουν το ταίρι ή τον αντίπαλο που διεκδικεί το ταίρι, επιτρέπουν να κρατηθούν ζεστά τα αυγά στη φωλιά. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το λόγο για τον οποίο πρωτοεμφανίστηκαν.</div>
<div>
Ο Σινοσαυροπτέρυξ και άλλα απολιθώματα του Λιαονίνγκ κάνουν ξεκάθαρο ένα πράγμα: Τα φτερά δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά με τα πρώτα πτηνά, αλλά έκαναν το ντεμπούτο τους πολύ νωρίτερα, στους πιο μακρινούς δεινόσαυρους προγόνους τους. Αυτά τα πρώτα φτερά ήταν πολύ διαφορετικά από τα φτερά των σημερινών πουλιών. Εμοιαζαν λίγο σαν τρίχωμα. Με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για πτήση. Αλλωστε, οι φορείς τους δεν διέθεταν πτέρυγες. Τα πρώτα φτερά ίσως εμφανίστηκαν ως μέσο που επέτρεπε στους δεινόσαυρους να διατηρήσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους. Μια υποομάδα θηριόποδων, οι μανιράπτορες ανέπτυξαν στην πορεία πιο μακριά φτερά, που άρχισαν να μοιάζουν με τα σημερινά, που έχουν ένα σκληρό στέλεχος, από το οποίο ξεκινούν προεκτάσεις προς τα πλάγια. Στην εξέλιξη τα φτερά άρχισαν να σχηματίζουν αλλεπάλληλες στρώσεις στους βραχίονες των δεινοσαύρων αυτών, ενώ κάποια είδη, όπως οι Μικροράπτορες, είχαν φτερά τόσο στην ουρά, όσο και στα πόδια, διάταξη που δεν υπάρχει σε κανένα σύγχρονο πουλί.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b><span style="font-size: large;">Εξοπλισμός πολλών χρήσεων</span></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Μια λογική εξήγηση είναι ότι οι μανιράπτορες καθώς εξελίσσονταν με σώματα όλο πιο ελαφριά και κατάλληλα για πτήση, εξέλισσαν ταυτόχρονα και τα φτερά τους. Αλλά μια βαθύτερη ματιά στα απολιθώματα που βρέθηκαν δείχνει ότι ο Μικροράπτορας πιθανότατα μπορούσε να ανεμοπορεί, ενώ άλλα είδη όπως το Ζενγιουανλόνγκ ήταν καθηλωμένα στο έδαφος. Επιπλέον, κανένας από τους φτερωτούς δεινόσαυρους δεν είχε τους συγκριτικά τεράστιους μύες στήθους που χρειάζονται για την πτήση, ούτε άλλα ανατομικά χαρακτηριστικά, που δίνουν αντοχή στις δυνάμεις που προκαλούνται από τη γρήγορη κίνηση μέσα στον αέρα.</div>
<div>
Οι πιο πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα φτερά εξελίχτηκαν από την αρχική απλή μορφή τους στην πιο πλουμιστή, επειδή έδιναν πλεονέκτημα ως μέσο επίδειξης. Μικροσκοπική ανάλυση απολιθωμένων φτερών έδειξε ότι ήταν πολύχρωμα έως και ιριδίζοντα. Οι δεινόσαυροι που τα ανέπτυξαν για λόγους εντυπωσιακής εμφάνισης βρέθηκαν να διαθέτουν μεγάλες επιφάνειες, που προεξείχαν από τα άκρα τους και λόγω των νόμων της φυσικής, είχαν αεροδυναμικές λειτουργίες. Μπορεί να προέκυψε εξελικτικά πολλές φορές και παράλληλα το φαινόμενο κάποιοι μανιράπτορες την ώρα που έκαναν άλματα να διαπιστώνουν ότι μπορούσαν να κρατηθούν στον αέρα αρκετά, ώστε να φτάσουν από το ένα κλαδί στο άλλο. Στην πορεία κάποια είδη μανιραπτόρων έγιναν μικρότερα σε μέγεθος, ανέπτυξαν πιο δυνατούς μύες στήθους και πιο μακριούς βραχίονες, έχασαν τις δεινοσαυρικές μακριές ουρές τους και μετατράπηκαν σε πτηνά.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><b>Άλμα</b></span><b><span style="font-size: large;"> στον ουρανό</span></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Τα μακριά, ευθεία πόδια, με τρία λεπτά δάχτυλα των σημερινών πουλιών, πρωτοεμφανίστηκαν πριν από 230 εκατομμύρια χρόνια, σε μερικούς από τους πιο πρωτόγονους δεινόσαυρους, στο πλαίσιο μιας εξελικτικής διαδικασίας που έδινε πλεονέκτημα σε εκείνους που περπατούσαν στα δύο πόδια, ιδίως από πλευράς ταχύτητας και κυρίως στους σαρκοφάγους. Κάποιοι απ' αυτούς εξελίχτηκαν, ώστε τα δύο τμήματα της κλείδας τους να συγκολληθούν στο γνωστό σήμερα διχαλωτό κόκκαλο γιάντες των πουλιών. Αυτή η μικρή αλλαγή έκανε πιο ανθεκτικούς τους ώμους τους καθώς τραβούσαν τη σάρκα που είχαν δαγκώσει. Σε όσους εξελίχτηκαν σε πουλιά, το γιάντες ήταν διαθέσιμο εκεί, για αποθήκευση ενέργειας από την κίνηση των πτερύγων κατά το πέταγμα. Τα κούφια οστά των σημερινών πτηνών, εκτός από μείωση του βάρους, τους επιτρέπουν να έχουν και αποτελεσματικότερη πρόσληψη οξυγόνου απαραίτητη για το γρήγορο μεταβολισμό τους. Κούφια οστά είχαν και πολλοί δεινόσαυροι 100 εκατομμύρια χρόνια πριν την εμφάνιση των πουλιών, ενώ η μικροσκοπική δομή των απολιθωμάτων των οστών τους δείχνει ότι οι δεινόσαυροι με κούφια οστά είχαν μεταβολισμούς κάπου ανάμεσα στον αργό μεταβολισμό των ερπετών και στον ταχύτατο των σημερινών πτηνών.</div>
<div>
Οι εξελικτικές τάσεις στους δεινοσαύρους που οδήγησαν στα πουλιά δεν σταματούν εδώ. Σε μια πορεία 50 εκατομμυρίων ετών, πολλές υποομάδες δεινοσαύρων αποκτούσαν σταδιακά όλο και μικρότερο μέγεθος. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι οι Βελοσιράπτορες και άλλοι φτερωτοί μανιράπτορες είχαν συγκριτικά μεγάλους εγκεφάλους, ειδικά στο μετωπιαίο τμήμα, γεγονός που τους έκανε πιο έξυπνους. Τα πουλιά έχουν επίσης συγκριτικά μεγάλο μετωπιαίο λοβό, που τα βοηθά στις υψηλές απαιτήσεις της διαδικασίας της πτήσης και της πλοήγησης μέσα στον τρισδιάστατο χώρο του ουρανού. Το σώμα των πουλιών προέκυψε βήμα βήμα στον εξελικτικό χρόνο και η μετάβαση από το δεινόσαυρο στο πουλί, από το καθηλωμένο στη γη ζώο στο πτηνό, δεν έγινε μονομιάς, αλλά μέσα από δεκάδες εκατομμύρια χρόνια σταδιακής εξέλιξης.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Επιμέλεια:</div>
<div>
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ</div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-56559249704669657602016-04-14T02:05:00.001-07:002016-04-14T02:05:31.530-07:00Η θεωρία του αέναου Σύμπαντος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μια νέα θεωρία κάνει στην άκρη τη Μεγάλη Έκρηξη και θέλει το Σύμπαν αέναο. Η ιδέα έρχεται να τραντάξει τα θεμέλια της κοσμολογίας, προτείνοντας μια λύση που ξεπερνά με μαγικό τρόπο όλες τις αυθαιρεσίες της σύγχρονης Φυσικής<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi32_9UAg4jGVc3MG87C4k80fzh2USbbdHTV2HXn1KYDmEwbmZzVBft-WGKMo2NsMemKUX1MT3ODFSoo99r73ewn7HuFNO99-JdWayujaPzu8K5_2-N0ec70U9OAubg-JjQzWs3a34XtNo/s1600/everchanging_bigbang.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi32_9UAg4jGVc3MG87C4k80fzh2USbbdHTV2HXn1KYDmEwbmZzVBft-WGKMo2NsMemKUX1MT3ODFSoo99r73ewn7HuFNO99-JdWayujaPzu8K5_2-N0ec70U9OAubg-JjQzWs3a34XtNo/s640/everchanging_bigbang.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η κρατούσα θεωρία για τη δημιουργία του Σύμπαντος είναι αυτή της Μεγάλης Εκρηξης που λίγο-πολύ όλοι έχουμε ακούσει. Το Σύμπαν, ως χώρος και χρόνος μαζί και με το περιεχόμενό του, εμφανίστηκε ξαφνικά πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ιδέα αυτή αντιμετωπίζεται συνήθως με δυσπιστία από τον μέσο αναγνώστη επειδή φαίνεται εντελώς παράλογη – και όχι χωρίς λόγο, αφού το ίδιο «άβολα» νιώθουν γι’ αυτήν και οι ειδικοί επιστήμονες. Ο λόγος είναι ότι, πέρα από τις όποιες φιλοσοφικές αντιρρήσεις που σχετίζονται με την εμφάνιση του χώρου και του χρόνου από το τίποτα, υπάρχουν και μερικές «τεχνικές» λεπτομέρειες που </div>
<a name='more'></a>δεν έχουν απαντηθεί ικανοποιητικά ως σήμερα. Μερικές από αυτές είναι προφανείς και σε έναν μη ειδικό, για παράδειγμα το πώς και το γιατί δημιουργήθηκε η Μεγάλη Έκρηξη. Άλλες προκύπτουν από αστρονομικές παρατηρήσεις που δείχνουν ότι το Σύμπαν έχει μερικές απροσδόκητες ιδιότητες, όπως π.χ. η ομογένεια, η ισοτροπία και η επιταχυνόμενη διαστολή, που εξηγούνται μόνο με την επίκληση άγνωστων στην καθημερινή Φυσική δυνάμεων. Πρόσφατα μια διεθνής ομάδα κοσμολόγων πρότεινε μια θεωρία για το Σύμπαν που παρακάμπτει όλες αυτές τις δυσκολίες και η οποία απέσπασε εύφημη μνεία τα δύο τελευταία χρόνια στην ετήσια αξιολόγηση δημοσιεύσεων κοσμολογικού περιεχομένου. Πέρα από το όποιο επιστημονικό ενδιαφέρον της, η θεωρία είναι άξια προσοχής επειδή της διεθνούς ομάδας κοσμολόγων ηγείται ένας Ελληνας.<br />
<br />
<b>Το μυστήριο του κοσμικού πληθωρισμού</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 υπήρχαν δύο αντιμαχόμενες θεωρίες για τη δημιουργία του Σύμπαντος: η θεωρία της Σταθερής Κατάστασης, που πρέσβευε ότι το Σύμπαν υπήρχε από πάντα, και η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης, που πρέσβευε ότι το Σύμπαν είχε δημιουργηθεί κάποια στιγμή στο παρελθόν. Η παρατήρηση το 1965 της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, η οποία προβλέπεται από τη Μεγάλη Έκρηξη αλλά όχι από τη Σταθερή Κατάσταση, έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης. Μεταγενέστερες παρατηρήσεις όμως φανέρωσαν ιδιότητες του Σύμπαντος που δεν μπορούσε να εξηγήσει η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης στο πλαίσιο της γνωστής Φυσικής. Έτσι ανέκυψε η ανάγκη εισαγωγής νέων θεωριών, για τις οποίες δεν υπήρχε κανενός είδους πειραματική επιβεβαίωση ή έστω ένδειξη. Για παράδειγμα, η αξιοσημείωτη ομογένεια του Σύμπαντος σε μεγάλες κλίμακες, δηλαδή το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται από όλα τα σημεία του το ίδιο, και η αξιοσημείωτη ισοτροπία του, δηλαδή το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο προς όλες τις κατευθύνσεις, οδήγησαν στην εισαγωγή της θεωρίας του πληθωριστικού Σύμπαντος. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, μόλις 10-35 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Εκρηξη (δηλαδή, ένα δισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου) το Σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται επιταχυνόμενο εξαιτίας μια δύναμης πέρα από τις τέσσερις γνωστές δυνάμεις της φύσης στις οποίες βασίζεται η Φυσική που διδάσκουμε.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Σήμερα δεν είναι πλήρως κατανοητό ούτε γιατί ξεκίνησε αυτή η επιταχυνόμενη διαστολή ούτε πότε και πώς σταμάτησε. Είναι όμως σίγουρο ότι διήρκεσε ένα μικρό κλάσμα του δευτερολέπτου κατά τη διάρκεια του οποίου το μέγεθος του Σύμπαντος αυξήθηκε κατά 1025(δηλαδή, δέκα τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων) φορές. Η ασύλληπτα γρήγορη και ισχυρή διαστολή εξάλειψε όλες τις πιθανές ανομοιογένειες και ανισοτροπίες έτσι ώστε το Σύμπαν να παρουσιάζει την εικόνα της ομογένειας και ισοτροπίας που παρατηρούμε σήμερα. Αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος να ερμηνευθεί ικανοποιητικά ούτε ο χρόνος έναρξης και διάρκειας του φαινομένου ούτε και η έντασή του, πέρα φυσικά από την αιτία που το προκάλεσε, που είναι και αυτή ένα μυστήριο.</div>
<br />
<b>Γιατί συνεχίζεται η επιταχυνόμενη διαστολή;</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η προ δεκαετίας παρατήρηση ότι το Σύμπαν διαστέλλεται και σήμερα με επιταχυνόμενο ρυθμό δημιούργησε ένα άλλο πρόβλημα. Από τις τέσσερις γνωστές και γενικά αποδεκτές δυνάμεις της φύσης μόνο η βαρύτητα ενεργεί σε μεγάλες αποστάσεις και είναι ελκτική. Έτσι όλοι οι γαλαξίες έλκονται μεταξύ τους, σαν να είναι συνδεδεμένοι με ιδιότυπα ελατήρια, πράγμα που σημαίνει ότι η διαστολή του Σύμπαντος θα έπρεπε να επιβραδύνεται. Η παρατήρηση της επιταχυνόμενης διαστολής μάς οδήγησε στην υπόθεση της ύπαρξης μιας πέμπτης απωστικής δύναμης, η οποία δρα μόνο σε μεγάλες αποστάσεις και η οποία οφείλεται στην ύπαρξη μιας νέας μορφής ενέργειας που ονομάστηκε σκοτεινή ενέργεια. Τη δύναμη αυτή εισήγαγε πρώτος ο Αϊνστάιν στις εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας με τη μορφή ενός σταθερού όρου σε αυτές ο οποίος ονομάστηκε κοσμολογική σταθερά. Ετσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για να δεχθούμε το μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξης πρέπει να εισαγάγουμε δύο νέες δυνάμεις στη φύση (μία για τις πρώτες στιγμές του και μία για σήμερα), χωρίς να έχουμε καμία άλλη πειραματική ή θεωρητική ένδειξη για την ύπαρξή τους. Σε κάποιον που έχει ασχοληθεί με την εξέλιξη των ιδεών στη Φυσική η κατάσταση αυτή θυμίζει τη θεωρία του γεωκεντρικού πλανητικού συστήματος του Πτολεμαίου στην οποία, για να ερμηνεύσουμε τις παρατηρήσεις της θέσης των πλανητών υποθέτοντας ότι κινούνται σε κυκλικές τροχιές γύρω από τη Γη, έπρεπε να υποθέσουμε ολοένα και πιο πολύπλοκους νόμους κίνησης – ώσπου ο Κέπλερ διατύπωσε τη θεωρία ότι οι πλανήτες κινούνται σε ελλειπτικές τροχιές γύρω από τον Ήλιο, οπότε όλες οι παρατηρήσεις ερμηνεύθηκαν διαμιάς ως δια μαγείας.</div>
<br />
<b>Η θεωρία του αέναου Σύμπαντος</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Είναι δυνατόν άραγε όλα τα προβλήματα που εμφανίζονται στο «κλασικό» σενάριο της Μεγάλης Εκρηξης να λυθούν με μία μόνο υπόθεση; Αυτή τη γραμμή σκέψης ακολούθησε η τριεθνής ερευνητική ομάδα που αποτελείται από τους <b>Σπύρο Βασιλάκο</b> (Ελλάδα), <b>Jose Ademir Sales Lima</b> (Βραζιλία) και <b>Joan Sola</b> (Ισπανία). Σύμφωνα με τη θεωρία της ομάδας, όλες οι παρατηρούμενες ιδιότητες του Σύμπαντος μπορούν να ερμηνευθούν αν υποθέσουμε ότι η λεγόμενη κοσμολογική σταθερά του Αϊνστάιν δεν είναι σταθερά αλλά μεταβάλλεται, είναι δηλαδή αυτό που λένε οι μαθηματικοί συνάρτηση του χρόνου. Η εισαγωγή της κατάλληλης συνάρτησης στις εξισώσεις του Αϊνστάιν μάς οδηγεί σε μια λύση στην οποία το Σύμπαν ξεκινάει από μια αέναη κατάσταση, οπότε αποφεύγεται το πρόβλημα της εμφάνισης της Μεγάλης Έκρηξης, είναι όσο ομογενές και ισότροπο χρειάζεται, οπότε αποφεύγεται το πρόβλημα του χρόνου έναρξης και λήξης της πληθωριστικής φάσης του Σύμπαντος, και διαστέλλεται με αυξανόμενη ταχύτητα πέρα από μια ορισμένη χρονική στιγμή, οπότε αποφεύγεται το πρόβλημα της εισαγωγής της σκοτεινής ενέργειας. Η νέα θεωρία εξηγεί με συνεπή και ολοκληρωμένο τρόπο την κοσμική ιστορία του Σύμπαντος. Θα γίνει άραγε αποδεκτή από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα; Είναι νωρίς να το πούμε, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι η ερευνητική ομάδα έλαβε ήδη δύο τιμητικές διακρίσεις (Honorable Mention) τα έτη 2013 και 2014 στον διεθνή διαγωνισμό βαρύτητας Essay Competition of Gravity Research που γίνεται στις ΗΠΑ.</div>
<br />
<a href="http://physics4u.gr/blog/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AE-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%AD%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BE%CE%B7-%CE%AE-%CE%BC%CE%AE%CF%80%CF%89/" target="_blank">Χάρης Βάρβογλης</a></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-18971789331784270282016-04-11T13:28:00.000-07:002016-04-11T13:28:02.372-07:00Οι νεκροπόλεις της Κρεπενής αλλάζουν το αρχαιολογικό τοπίο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic6P8KvuNV3Kuul-ChvKA646a9UTEYJUUrxjhtMJ1Nfbb7Klqua3ZYkY5TDf9PtV8q8rTOpjrmvWl9jbbRZFrz2ZT0dXnsVuhFymc3_MSPKjE6DeHUss6JjNV2EaOedDBCU7cT3ThnBAQ/s1600/Krepeni_1-457x338.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic6P8KvuNV3Kuul-ChvKA646a9UTEYJUUrxjhtMJ1Nfbb7Klqua3ZYkY5TDf9PtV8q8rTOpjrmvWl9jbbRZFrz2ZT0dXnsVuhFymc3_MSPKjE6DeHUss6JjNV2EaOedDBCU7cT3ThnBAQ/s320/Krepeni_1-457x338.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Από τους πρώιμους ιστορικούς έως τους ελληνιστικούς χρόνους</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε συγχρηματοδοτούμενο έργο αποχέτευσης του Δήμου Καστοριάς και σε υποέργο του με αντικείμενο την επίβλεψη των εκσκαφών από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων οφείλεται ο εντοπισμός και ακολούθως η πραγματοποίηση σωστικής ανασκαφικής έρευνας σε τρία αρχαία νεκροταφεία διαφορετικών ιστορικών περιόδων, στη νότια παρόχθια ζώνη της Λίμνης Ορεστίδος, στην περιοχή Κρεπενής της κοινότητας Μαυροχωρίου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα αποτελέσματα της ανασκαφικής αυτής έρευνας ανακοινώθηκαν την Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016, στο πλαίσιο της 29ης Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, που πραγματοποιήθηκε 3-5 Μαρτίου 2016 στην Αίθουσα Τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Την ανακοίνωση αυτή με τίτλο «Η </div>
<a name='more'></a>Μνήμη της Αθανασίας. Παραλίμνιες νεκροπόλεις από τους πρώιμους ιστορικούς έως τους ελληνιστικούς χρόνους στην Κρεπενή Καστοριάς» υπέγραφαν η Δρ Γεωργία Στρατούλη, Προϊσταμένη του Τμήματος Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Μουσείων της ΕΦΑ Καστοριάς, και οι αρχαιολόγοι συνεργάτες της στην Κρεπενή, Νατάσα Κυριατζή και Ιωάννης Πετσάλνικος. Στην ανασκαφική ομάδα συμμετείχαν, επίσης, τοπογράφοι μηχανικοί, συντηρητές και ειδικευμένοι εργατοτεχνίτες.<br />
<div style="text-align: justify;">
Στο περιορισμένο πλάτος του χάνδακα τοποθέτησης του αποχετευτικού αγωγού και σε δύσκολες αμμώδεις επιχώσεις, η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε ταφές τριών νεκροπόλεων, ισάριθμων και άγνωστων προς το παρόν οικιστικών συνόλων της περιοχής. Στοιχεία της οργάνωσης του χώρου των νεκροπόλεων, η κατάσταση διατήρησης των οστών και τα κτερίσματα των ταφών είναι αποκαλυπτικά διαφορετικών εθίμων ταφής και κοινωνικής οργάνωσης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η παλαιότερη νεκρόπολη, με έκταση περί τα 1,6 στρέμματα, χρονολογείται στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (8ος και 7ος αι. π.Χ.). Περιλαμβάνει μονές ταφές, ενηλίκων και των δύο φύλων, καθώς και παιδιών, τοποθετημένων σε ύπτια στάση και με ενιαίο προσανατολισμό, συνήθως σε απλούς λάκκους, και σπάνια σε κιβωτιόσχημους. Η διάταξη των τάφων ήταν παράλληλη και ιδιαίτερα πυκνή, αλλά και επάλληλη. Τους νεκρούς συνόδευαν λίγα κτερίσματα, συγκεκριμένα χάλκινα κοσμήματα, όπως οκτώσχημες πόρπες, περόνες, ενώτια και δακτυλίδια, και πήλινα αγγεία, χειροποίητα ή/και τροχήλατα, άβαφα ή/και με γραπτή αμαυρόχρωμη διακόσμηση. Οι ταφικές πρακτικές αυτής της νεκρόπολης προδίδουν κοινωνικό μόρφωμα χαμηλής διαστρωμάτωσης και με σεβασμό στις συλλογικές ταυτότητες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η δεύτερη νεκρόπολη απέχει περί τα 250 μ. από την προηγούμενη. Εκτεινόταν σε διπλάσια επιφάνεια από εκείνη (3 στρέμματα;) και χρονολογείται στο β΄ μισό του 6ου αι. π.Χ. (υστερο-αρχαϊκοί χρόνοι). Ερευνήθηκαν δέκα τάφοι, όλοι λακκοειδείς, με τους νεκρούς σε ύπτια στάση. Η εκτεταμένη και αραιή διάταξη των τάφων στο χώρο, και επιπλέον μία τουλάχιστον συγκέντρωση τάφων με όμοιες ταφικές πρακτικές σε περιοχή μικρής έκτασης υποδεικνύουν ότι η αρχαϊκή νεκρόπολη της Κρεπενής ήταν πιθανότατα οργανωμένη σε συστάδες τάφων βάσει συγγενικών δεσμών, κοινωνικής θέσης των νεκρών ή άλλων κριτηρίων. Η ερευνημένη συστάδα τάφων περιλάμβανε τουλάχιστον τρεις ταφές, εκ των οποίων οι δύο πρέπει –βάσει των κτερισμάτων τους– να ανήκαν σε γυναίκες. Και οι τρεις αυτές ταφές ήταν πλούσια κτερισμένες με πολλά χάλκινα κοσμήματα, όπως πολλές σειρές από ψέλλια (βραχιόλια) στα άνω ή και στα κάτω άκρα (μία από τις “χάλκινες αριστοκράτισσες” έφερε 72 ψέλλια!), πόρπες, περόνες, ενώτια και δαχτυλίδια. Επιπλέον, φορούσαν περιδέραια με χάντρες από γυαλί και ήλεκτρο. Μέσα στον τάφο τις συνόδευαν ένα ή δύο αγγεία, ενώ περισσότερα πήλινα ή και άλλα σκεύη για αποθήκευση, σερβίρισμα και κατανάλωση υγρών (π.χ. υδρίες, οινοχόες, σκύφοι-κοτύλες) και επιπλέον σκεύη με αλοιφές, έλαια και αρώματα για τη φροντίδα του σώματος (π.χ. γυάλινα πολύχρωμα αλάβαστρα/μυροδοχεία και εξάλειπτρα) απέθεταν οι οικείοι τους σε πατούρα πάνω από τον τάφο, ίσως σε επιμνημόσυνη τελετή. Οι πλούσιες αυτές γυναικείες ταφές υπαινίσσονται με σαφήνεια την ύπαρξη πλέον ισχυρής κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Ερευνήθηκαν, επίσης, μία ή δύο ανδρικές ταφές, με χαρακτηριστικό κτέρισμα φύλου την παρουσία σιδερένιας αιχμής δόρατος.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δύο αιώνες αργότερα, στον όψιμο 4ο αι. π.Χ. (πρώιμοι ελληνιστικοί χρόνοι), σε τμήμα της έκτασης του αρχαϊκού νεκροταφείου, και χωρίς να προκληθεί διαταραχή στις ταφές της αριστοκρατικής τουλάχιστον τάξης, δημιουργήθηκε μια νεότερη νεκρόπολη. Τα έθιμα ταφής, δηλαδή η διαχείριση των νεκρών, όπως και η ποιότητα και ποσότητα των κτερισμάτων τους, που αποτέθηκαν πρωτογενώς, ή και αργότερα, σε τελετές μνημόσυνου, αντανακλούν μια κοινωνία σε οικονομική άνθηση. Οι ελληνιστικοί τάφοι χαρακτηρίζονται από τη διαμόρφωση χαμηλών τύμβων (“τηλεφανή μνήματα”) πάνω από τα συνήθως ορθογώνια ή ελλειψοειδή ορύγματα απόθεσης της σορού και την ξύλινη κάλυψή τους, με τη συσσώρευση αμμώδους επίχωσης και την επένδυσή της με αργούς λίθους. Όλοι οι νεκροί, άντρες και γυναίκες, ήταν κτερισμένοι και ενταφιάζονταν σε ύπτια στάση, αλλά με διαφορετικό προσανατολισμό: οι γυναίκες με το κεφάλι στα ανατολικά και οι άνδρες στα δυτικά. Στα κτερίσματα που είχαν αποτεθεί σε γυναικείες ταφές συγκαταλέγονται κοσμήματα, όπως περίτεχνα ενώτια από χρυσό και χαλκό, ασημένιες και χάλκινες τοξωτές πόρπες, χάλκινες περόνες, αλλά και πήλινα σκεύη αποθήκευσης, προσφοράς και κατανάλωσης υγρών. Χαρώνειοι οβολοί συνόδευαν και τα δύο φύλα. Σκεύη συμποσίου, όπως πήλινοι και χάλκινοι κάνθαροι, καθώς και άλλα πολύ ενδιαφέροντα και σπάνια πήλινα αγγεία, που μιμούνται μετάλλινα σκεύη (π.χ. καδίσκος με ανάγλυφη κεφαλή), αποτελούσαν κτερίσματα ανδρικών ταφών μαζί με σιδερένιες αιχμές δοράτων και στλεγγίδες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όπως ανέφερε η κα Στρατούλη, επείγει η συνέχιση της συντήρησης των πολυπληθών κινητών ευρημάτων από τις σωστικές ανασκαφές του 2015 στην Κρεπενή. Επιπλέον, επιτακτική είναι η αναγκαιότητα εύρεσης χρηματοδότησης για την άμεση συνέχιση και ολοκλήρωση της ανασκαφικής έρευνας στις μοναδικές έως σήμερα νεκροπόλεις των αρχαϊκών και ελληνιστικών χρόνων στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας. Ελπίζει, επίσης, στην πολύπλευρη υποστήριξη της πολιτείας στην πρωτότυπη και επιτόπια ανάδειξη και αξιοποίηση τμήματος των αρχαίων νεκροπόλεων της Κρεπενής.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο είναι του Γιώργου Βλάχου, της Νατάσας Κυριατζή, του Ιωάννη Πετσάλνικου και της Γεωργίας Στρατούλη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Την επεξεργασία των φωτογραφιών έχει κάνει ο Tάσος Μπεκιάρης.</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.archaiologia.gr/" target="_blank">http://www.archaiologia.gr/</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDjDGLTfpq-v8SFEfFy0bylE038JJjyL61XU6DlttJ36qA0IcRHurT85muB4opjawyqzuOgg2p4EFQAJ2-2O54laS3PY83ovn0ILb7ZCNU4OAfNOK8WGZqbQV7kALm_M7ZKsAj_8i9peA/s1600/Krepeni_2-491x338.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDjDGLTfpq-v8SFEfFy0bylE038JJjyL61XU6DlttJ36qA0IcRHurT85muB4opjawyqzuOgg2p4EFQAJ2-2O54laS3PY83ovn0ILb7ZCNU4OAfNOK8WGZqbQV7kALm_M7ZKsAj_8i9peA/s640/Krepeni_2-491x338.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0XXHZWMK1j-0jJa686JNKw1tzgmSjbdt4JlGbzSCpsXECrkPbBm8MKMSQWAcKHR51ek6XMjNayMySio6lTAHFl96wa1FCyXej6awDKV-jXwPMrQ5nf97l7lLg2ccjwI5M3g4NwIRNnx8/s1600/Krepeni_3-494x338.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0XXHZWMK1j-0jJa686JNKw1tzgmSjbdt4JlGbzSCpsXECrkPbBm8MKMSQWAcKHR51ek6XMjNayMySio6lTAHFl96wa1FCyXej6awDKV-jXwPMrQ5nf97l7lLg2ccjwI5M3g4NwIRNnx8/s640/Krepeni_3-494x338.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_TkmXWi_sg1CbpvoU7o91y5Rq-xKrsZA1FDtRXVcXY5ELOgv9j_wUVWLXUYToJv76XD583Cy8VIT76dn2JmOopvy8XnJbsrRl9S3I1iZxiic3-0fqY7ZHobUWaBeFmK1hXs4dE-me6C4/s1600/Krepeni_4-474x338.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_TkmXWi_sg1CbpvoU7o91y5Rq-xKrsZA1FDtRXVcXY5ELOgv9j_wUVWLXUYToJv76XD583Cy8VIT76dn2JmOopvy8XnJbsrRl9S3I1iZxiic3-0fqY7ZHobUWaBeFmK1hXs4dE-me6C4/s640/Krepeni_4-474x338.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhyphenhyphenuqQr3isJ5U7-qmEYY9mDsYYYz2X1nCX18DsyiQn_1pOCcE4mQugLHEXzOoDYaIhB6jmr7d7PH3ms7s6w3aco8ODj-rI8PQuSmtE5vBQ7ZoGc0_VYu_ep-dAMEGH27Zo7UcdIVyS1rY/s1600/Krepeni_7-450x338.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhyphenhyphenuqQr3isJ5U7-qmEYY9mDsYYYz2X1nCX18DsyiQn_1pOCcE4mQugLHEXzOoDYaIhB6jmr7d7PH3ms7s6w3aco8ODj-rI8PQuSmtE5vBQ7ZoGc0_VYu_ep-dAMEGH27Zo7UcdIVyS1rY/s640/Krepeni_7-450x338.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFEhH3o3PyzDOWXT5loHF-XPH06IDKXvFL6TnRlqkXXnczTEtj8Hbql2HQkjmzUR0jzo1P0Ydc0TxuUjgWsETXqZwSK8bBWpZOvpKY8NIViI7B3lc9J2Etr_i-5YqJF11cKAxUuIMFdQs/s1600/Krepeni_8-495x338.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFEhH3o3PyzDOWXT5loHF-XPH06IDKXvFL6TnRlqkXXnczTEtj8Hbql2HQkjmzUR0jzo1P0Ydc0TxuUjgWsETXqZwSK8bBWpZOvpKY8NIViI7B3lc9J2Etr_i-5YqJF11cKAxUuIMFdQs/s640/Krepeni_8-495x338.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-47725863801274107082016-03-02T03:03:00.000-08:002016-03-02T03:03:12.515-08:00Απολίθωμα μύκητα που ζούσε πριν από 440 εκατ. χρόνια εντόπισαν ερευνητές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinHBoChPNXXdIGaAT4IeZk8KjM70yj3QzMPcSwx_5Bj15BODRZId3hG0pmN36J9G0EdRvz-3hpN1FL1-Kc36wei2VM2FUpNbLdAQFMK6Fy6nf-qJX-3Dif-ZW5Cg0pcXagRSaZcmexsaI/s1600/fungus-735x459.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinHBoChPNXXdIGaAT4IeZk8KjM70yj3QzMPcSwx_5Bj15BODRZId3hG0pmN36J9G0EdRvz-3hpN1FL1-Kc36wei2VM2FUpNbLdAQFMK6Fy6nf-qJX-3Dif-ZW5Cg0pcXagRSaZcmexsaI/s320/fungus-735x459.jpg" width="320" /></a></div>
Βρετανοί ερευνητές ανακάλυψαν το απολίθωμα ενός μύκητα που ζούσε πριν από περίπου 440 <br />
εκατομμύρια χρόνια.<br />
Δεν πρόκειται μόνο για τον πιο παλαιό μύκητα που έχει ποτέ βρεθεί, αλλά γενικότερα για το αρχαιότερο απολίθωμα οργανισμού της ξηράς. Αν και δεν μπορεί να ειπωθεί ότι πρόκειται για τον πρώτο οργανισμό που έζησε ποτέ στην ξηρά, είναι ο αρχαιότερος που έχει ανακαλυφθεί απολιθωμένος.<br />
Υπενθυμίζεται ότι η ζωή πρωτοεμφανίσθηκε στο νερό, από όπου κάποια στιγμή «μετανάστευσε» στη στεριά. Ο εν λόγω οργανισμός με την ονομασία "Tortotubus" και άλλοι «πρωτοπόροι» έθεσαν τις βάσεις για τα πιο πολύπλοκα φυτά και ζώα που ακολούθησαν.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqQvfnGV5M3yAVyqzZiwVW7sSkV7ZW0aw9CTf68calIgR1W_wCdWNr2TlCwkQXqDmLLzCBEDTMepAggNcM7bA7w3K9Igb8yoAEB1SvZ8eI9anyf0N9i4yemgyLCNZokhMZV9O_JI3Vj1o/s1600/mik_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqQvfnGV5M3yAVyqzZiwVW7sSkV7ZW0aw9CTf68calIgR1W_wCdWNr2TlCwkQXqDmLLzCBEDTMepAggNcM7bA7w3K9Igb8yoAEB1SvZ8eI9anyf0N9i4yemgyLCNZokhMZV9O_JI3Vj1o/s400/mik_.jpg" width="243" /></a>Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Μάρτιν Σμιθ του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βοτανολογικό περιοδικό "Botanical Journal of the Linnean Society". Ο πανάρχαιος μύκητας είναι από τους πρώτους που εγκαινίασαν τις ζωτικές για τη ζωή διαδικασίες αποσύνθεσης και σχηματισμού του χώματος. Μοιάζει δομικά με μερικούς σημερινούς μύκητες, έχοντας από τότε την ικανότητα εξαγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς θρεπτικών συστατικών.<br />
<br />
Είναι πολύ δύσκολο να προσδιορισθεί πότε ακριβώς η ζωή έκανε το άλμα από τις θάλασσες στην ξηρά. Πιστεύεται ότι αυτό συνέβη στην Παλαιοζωική εποχή πριν από 500 έως 450 εκατομμύρια χρόνια.<br />
Οι μύκητες έπαιξαν ρόλο-κλειδί σε αυτή την φάση μετάβασης, βοηθώντας να υπάρξει ένα εύφορο χώμα, που μπορούσε να υποστηρίξει τα φυτά (μέσω των ριζών τους) και τα ζώα. Ο ρόλος των μυκήτων ήταν κρίσιμος όσον αφορά τον κύκλο του αζώτου, δεσμεύοντας και αποσυνθέτοντας το τελευταίο, πράγμα που επέτρεπε στα φυτά να βρούν θρεπτικά συστατικά. Μία αποικία μυκήτων μετατρέπει ένα άγονο χώμα σε θρεπτικό και φιλόξενο για την ανάπτυξη ζωής.<br />
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-39540121929132613902015-07-19T15:58:00.000-07:002015-07-19T15:58:30.838-07:00Βόλτα στον Πλούτωνα:<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>Πώς θα ήταν αν μπορούσαμε να περπατήσουμε στον μικρό πλανήτη</b></span><br />
<br />
Πρόσφατα το New Horizons της ΝASA κατάφερε να δει από κοντά τον πιο απομακρυσμένο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Από τις παρατηρήσεις προέκυψαν αρκετά συμπεράσματα για τις συνθήκες που επικρατούν εκεί.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsJJ5F0NhjJg7OJuB-XV0iHdy35KX0dM_0RqR7swwFea79U_HwHWXOCQ3VoVgRGGSDwtCuPaf8Sp7UvHEkr47_2AyqKP8HCvRGxtyLeITe38-bnzDdXDUlctJ0MxfOTFTBiLt145L7ipA/s1600/pluto_0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsJJ5F0NhjJg7OJuB-XV0iHdy35KX0dM_0RqR7swwFea79U_HwHWXOCQ3VoVgRGGSDwtCuPaf8Sp7UvHEkr47_2AyqKP8HCvRGxtyLeITe38-bnzDdXDUlctJ0MxfOTFTBiLt145L7ipA/s320/pluto_0.jpg" width="320" /></a>Ετσι μπορούμε με βάση τις επιστημονικές παρατηρήσεις να υποθέσουμε πώς θα ήταν να κάναμε μία βόλτα στην επιφάνεια του πλανήτη.<br />
<br />
Αρχικά το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται ένα αρκετά ζεστό παλτό, παπούτσια για περπάτημα στον πάγο και έναν δυνατό φακό καθώς η απόσταση από τον Ηλιο εξασφαλίζει εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες και πηχτό σκοτάδι.<br />
<br />
Κάτι που σίγουρα δεν πρόκειται να προλάβετε να δείτε κατά τη διαμονή σας εκεί, είναι η εναλλαγή <br />
<a name='more'></a>των εποχών, αφού ένα έτος στον Πλούτωνα (δηλαδή μία πλήρης περιστροφή του γύρω από τον Ηλιο) διαρκεί 248 γήινα χρόνια.<br />
<br />
Επιπλέον αν ενδιαφέρεστε να δείτε εναλλαγή ημέρας και νύχτας, μάλλον θα χρειαστεί να περπατήσετε για να βρείτε μόνοι σας το φως ή το σκοτάδι. Σε αντίθεση με τη Γη, της οποίας ο άξονας περιστροφής είναι σχεδόν κάθετος στο επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος, ο Πλούτωνας περιστρέφεται γύρω από έναν νοητό άξονα με κλίση 120 μοιρών. Ετσι η περιοχή του νότιου πόλου έχει νύχτα για 100 χρόνια.<br />
<br />
Ωστόσο το σκοτάδι δεν είναι απόλυτο, αφού ο νότιος πόλος φωτίζεται από τον φυσικό δορυφόρο Χάροντα, όπως η Πανσέληνος φωτίζει τις γήινες νύχτες. Μάλιστα, σύμφωνα με τη NASA, ο Χάροντας, βρίσκεται τόσο κοντά στον Πλούτωνα ώστε φαίνεται 7 φορές μεγαλύτερος από o,τι η Σελήνη στον ουρανό της Γης.<br />
<br />
Από την άλλη αν προτιμάτε πιο ηλιόλουστες ημέρες -καταρχάς βρίσκεστε σε λάθος πλανήτη αλλά το παραβλέπουμε αυτό- καλό είναι να πάτε στο βόρειο ημισφαίριο του Πλούτωνα. Βέβαια μη φανταστείτε γήινη καλοκαιρινή λιακάδα, αφού η απόσταση του Πλούτωνα από τον Ηλιο, επιτρέπει μόνο σε μερικές ασθενικές ακτίδες φωτός να τον αγγίξουν. Οσο για τον ουρανό, φαίνεται σχεδόν κατάμαυρος, αφού η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα είναι 100.000 με ένα εκατομμύριο φορές πιο αραιή από της Γης και σημαδεύεται μόνο από περαστικά συννεφάκια αζώτου και μονοξειδίου του άνθρακα.<br />
<br />
Οταν τα μάτια σας συνηθίσουν το σκοτάδι, θα μπορείτε να εξερευνήσετε το τοπίο που δεν είναι καθόλου αδιάφορο: ο Πλούτωνας παρουσιάζει εξαιρετικά έντονες αντιθέσεις. Άλλες περιοχές είναι κατάμαυρες σαν κάρβουνο, άλλες είναι καφεκόκκινες και άλλες καλυμμένες με λαμπερό λευκό πάγο.<br />
<br />
Η επιφάνεια αποτελείται κατά 98% από πάγο αζώτου, κατεψυγμένου σε θερμοκρασία γύρω στους -230 βαθμούς Κελσίου. Μάλιστα σε πολλά σημεία, ο πάγος καλύπτεται από μια σκούρα πορτοκαλί γλίτσα, ένα μαλακό στρώμα περίπλοκων ουσιών που σχηματίστηκε από την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας στα συστατικά της ατμόσφαιρας.<br />
<br />
Τέλος ακόμα κι αν αποφασίσετε να σκαρφαλώσετε στα υψώματα του πλανήτη, η πιθανότητα ατυχήματος είναι μικρή, αφού στον Πλούτωνα, η δύναμη της βαρύτητας είναι 15 φορές ασθενέστερη από ο,τι στη Γη, άρα αν για παράδειγμα έχετε στη Γη βάρος 100 κιλά, στον Πλούτωνα θα αισθάνεστε σαν να ήσασταν μόλις 6,7 κιλά. Ενδεχόμενο γλίστρημα θα οδηγούσε σε μια μια απόκοσμα αργή πτώση<br />
<br />
<br />
<br />
Πηγή: Βόλτα στον Πλούτωνα: Πώς θα ήταν αν μπορούσαμε να περπατήσουμε στον μικρό πλανήτη | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/217952/volta-ston-ploytona-pos-tha-itan-mporoysame-na-perpatisoyme-ston-mikro-planiti#ixzz3gNffnYuq</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-4652720505327406502015-05-17T14:45:00.002-07:002015-05-17T14:45:25.854-07:00Γιγάντια πλάκα πάγου έτοιμη να καταρρεύσει στην Ανταρκτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>Το τέλος του Larsen B</b><br />
Μια ακόμα από τις απέραντες πλάκες πάγου που επιπλέουν γύρω από τις ακτές της Ανταρκτικής, με έκταση όσο το νησί της Λέσβου, εξασθενίζει ταχύτατα και πιθανότατα θα εξαφανιστεί σε διάστημα μερικών ετών, προειδοποιεί μελέτη της NASA.<br />
<br />
Η μελέτη αφορά το τελευταίο άθικτο τμήμα της παγοκρηπίδας Larsen B, μιας από τις δεκάδες κρηπίδες πάγου που περιβάλλουν την ήπειρο και λειτουργούν ως φράγμα στο άδειασμα των παγετώνων στη θάλασσα.<br />
<br />
Η κρηπίδα Larsen B βρίσκεται στην Ανταρκτική Χερσόνησο απέναντι από το νότιο άκρο της Νοτίου Αμερικής.<br />
<a name='more'></a> Εκτιμάται ότι υπήρχε για τουλάχιστον 12.000 χρόνια, έσπασε όμως το 2002 σε ένα συμβάν που χαρακτηρίστηκε η μεγαλύτερη κατάρρευση παγετώνα μετά τη λήξη της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Μια πλάκα πάγου με πάχος 200 μέτρα και επιφάνεια 3.250 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όσο η έκταση του Λουξεμβούργο, παρασύρθηκε στον ωκεανό και έσπασε σε χιλιάδες κομμάτια.<br />
<br />
Το ίδιο προβλέπεται να συμβεί τα επόμενα χρόνια σε ό,τι απέμεινε από τη γιγάντια παγοκρηπίδα, μια έκταση πάγου 1.600 τετραγωνικών χιλιομέτρων. «Υπάρχουν προειδοποιητικές ενδείξεις ότι το υπόλειμμα διαλύεται [...] Αυτό που προκαλεί πραγματική έκπληξη με το Larsen B είναι η ταχύτητα αυτών των αλλαγών» σχολιάζει ο Άλαν Κάζενταρ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, επικεφαλής της μελέτης.<br />
<br />
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε δεδομένα ιπτάμενων ραντάρ που μετρούν το πάχος και τη μετατόπιση του πάγου. Εκτιμά ότι μια ρωγμή που έχει εμφανιστεί στον πάγο λίγο έξω από την ακτή θα ανοίξει από άκρη σε άκρη μέχρι το 2020, οπότε η παγοκρηπίδα θα μετατραπεί κι αυτή σε παγόβουνο.<br />
<br />
Όπως αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Earth and Planetary Research Letters, από την κατάρρευση του πρώτου τμήματος του Larsen B το 2002, οι τρεις παγετώνες που τροφοδοτούν την κρηπίδα έχουν λεπτύνει κατά περίπου 20 μέτρα και η ταχύτητα με την οποία ρέουν προς τη θάλασσα αυξήθηκε κατά 36% στα 700 μέτρα το χρόνο.<br />
<br />
Η σταδιακή τήξη του Larsen Β ή άλλων παγοκρηπίδων δεν οδηγεί σε άνοδο της στάθμης των ωκεανών, αφού ο πάγος που περιέχουν επιπλέει, και το υγρό νερό που θα σχηματιζόταν από το λιώσιμό του θα είχε μικρότερο όγκο.<br />
<br />
Δεδομένου όμως ότι οι παγοκρηπίδες αυτές λειτουργούν ως φράγμα που συγκρατεί τους παγετώνες, η απώλειά τους θα άφηνε γιγάντιες ποσότητες πάγου να κυλήσουν από την ξηρά στη θάλασσα, ανεβάζοντας έτσι τη στάθμη.<br />
<br />
Με τους κλιματολόγους να προειδοποιούν για δραματικές συνέπειες από την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, το ενδιαφέρον στρέφεται τώρα στη σύνοδο για το κλίμα που θα πραγματοποιήσει ο ΟΗΕ τον Δεκέμβριο στο Παρίσι.<br />
<br />
Στόχος η υπογραφή μια διεθνούς συμφωνίας που θα περιόριζε στους δύο βαθμούς την άνοδο της θερμοκρασίας μέχρι το τέλος του αιώνα.<br />
<br />
<br />
<a href="http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231408469" target="_blank">in.gr</a><br />
<br />
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-16132337883068118572015-03-12T02:21:00.001-07:002015-03-12T02:21:24.223-07:00Οι Νεάντερταλ φορούσαν κοσμήματα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Οκτώ σχεδόν πλήρη γαμψά νύχια από τουλάχιστον τρεις αετούς, που είτε φέρουν πολλαπλές εγκοπές, είτε έχουν σαφή ίχνη από τρίψιμο και γυάλισμα ανακάλυψαν ερευνητές στην περιοχή Κραπίνα της σημερινής Βόρειας Κροατίας.<br />
<br />
Τα ευρήματα που χρονολογούνται 130.000 χρόνια πριν, δηλαδή σε μια εποχή πολύ πριν εμφανιστούν στην Ευρώπη οι πρόγονοι του σύγχρονου «έμφρονος» ανθρώπου (Homo sapiens, βοήθησαν τους Αμερικανούς και Κροάτες επιστήμονες να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι Νεάντερνταλ φορούσαν πρωτόγονα κοσμήματα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbtWMT_WsFIPeN8a1QB7oPqmvH6AI5OsXEZB-Kp__0LhcuAz8TjIg1rIr26k3rlxC_su-yIYvL6Lyw2W4hlUcNF4W0AFLkvLhbsuN3mhG99JZc3WnERMtGi89GPxToKwPRpZaXQp0XGDc/s1600/journal.pone_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbtWMT_WsFIPeN8a1QB7oPqmvH6AI5OsXEZB-Kp__0LhcuAz8TjIg1rIr26k3rlxC_su-yIYvL6Lyw2W4hlUcNF4W0AFLkvLhbsuN3mhG99JZc3WnERMtGi89GPxToKwPRpZaXQp0XGDc/s1600/journal.pone_.jpg" height="499" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι τα νύχια ήσαν συνδεδεμένα μεταξύ τους και αποτελούσαν μέρος ενός κολιέ ή βραχιολιού. Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούσαν ότι οι Νεάντερταλ δεν διέθεταν συμβολική τέχνη ή ότι απλώς μιμήθηκαν τους ανθρώπους, όταν τους συνάντησαν.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Όμως τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι ίσως οι Νεάντερταλ τελικά είχαν από μόνοι τους την ικανότητα χρήσης συμβολικών και διακοσμητικών αντικειμένων στην καθημερινή ζωή τους. Αν αυτό όντως ισχύει, τότε οι Νεάντερταλ ουσιαστικά είχαν φτιάξει πρωτόγονα κοσμήματα τουλάχιστον 80.000 χρόνια πριν τους προγόνους μας.<br />
<br />
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό "PloS" και επικεφαλής της έρευνας ήταν ο καθηγητής Παλαιοανθρωπολογίας Ντέιβιντ Φράγιερ που έκανε λόγο για «εντυπωσιακή και απρόσμενη ανακάλυψη». «Οι αετοί είναι πολύ δυνατά πουλιά. Χρειάζεται αρκετό θάρρος, αν όχι αποκοτιά, για να πιάσει κανείς ένα τέτοιο πουλί», που οι φτερούγες του έχουν άνοιγμα γύρω στα δύο μέτρα, πρόσθεσε<br />
<br />
Η ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί σε άλλες, που σταδιακά μεταβάλλουν το «προφίλ» των Νεάντερταλ, δείχνοντας ότι κάθε άλλο παρά ανίκανοι και απολίτιστοι ήσαν.<br />
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-43245100085156890112015-03-05T03:32:00.000-08:002015-03-05T03:32:10.403-08:00Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν; Νέα θεωρία απορρίπτει το Big Bang<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<i>Μία νέα θεωρία για την δημιουργία του σύμπαντος φαίνεται να απορρίπτει το Big Bang. Στη νέα διατύπωση, το σύμπαν δεν ήταν ποτέ μια μοναδικότητα, ή ένα απείρως μικρό και απείρως πυκνό σημείο της ύλης. Στην πραγματικότητα, το σύμπαν μπορεί να μην είχε ποτέ αρχή.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όπως γράφει ο Σαγιούρα Ντας, ομοσυντάκτης της νέας αυτής μελέτης και θεωρητικός φυσικός στο πανεπιστήμιο Lethbridge της Αλμπέρτα στον Καναδά: «η θεωρία μας δείχνει ότι η ηλικία του σύμπαντος θα μπορούσε να είναι άπειρη»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Η νέα αυτή θεωρία θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει από τι αποτελείται η σκοτεινή ύλη, η μυστηριώδης, αόρατη ουσία που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της ύλης στο σύμπαν» προσθέτει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με τη θεωρία του Big Bang, το σύμπαν γεννήθηκε 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Όλη η ύλη που</div>
<a name='more'></a> υπάρχει σήμερα ήταν κάποτε συμπιεσμένη σε ένα απείρως πυκνό, απείρως μικρό, πολύ ζεστό σημείο ως μοναδικότητα. Αυτό στη συνέχεια εξερράγη και προκάλεσε το πρώιμο σύμπαν.<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η μοναδικότητα έρχεται από τη θεωρία της γενικής σχετικότητας, του Αϊνστάιν, η οποία περιγράφει πώς η μάζα στρεβλώνει τον χωροχρόνο. Πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, σύμφωνα με τις εξισώσεις αυτές, όλη η ύλη στο σύμπαν ήταν κάποτε συγκεντρωμένη σε ένα μόνο σημείο το οποίο εξερράγη προκαλώντας το Big Bang.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Ωστόσο αυτό δεν είναι απολύτως αληθές. Οι νόμoι της Φυσικής καταρρέουν για να επιτευχθεί αυτή η μοναδικότητα» εξηγεί ο Ρόμπερτ Μπράντερμπέργκερ, θεωρητικός φυσικός από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, προσθέτωντας ότι «δεν μπορούμε να πούμε ότι το σύμπαν ξεκίνησε με έκρηξη»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Παράλληλα, υπάρχουν και άλλα προβλήματα στη φυσική - δηλαδή, ότι οι δύο επικρατέστερες θεωρίες, η κβαντομηχανική και η γενική σχετικότητα, δεν μπορούν να συμφιλιωθούν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η κβαντομηχανική λέει ότι η συμπεριφορά των μικροσκοπικών υποατομικών σωματιδίων είναι ουσιαστικά αβέβαιη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν, η οποία είναι ντετερμινιστική, πράγμα που σημαίνει ότι μόλις γίνουν γνωστοί όλοι οι φυσικοί νόμοι, το μέλλον θα είναι προκαθορισμένο από το παρελθόν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Καμία θεωρία όμως δεν εξηγεί από τι είναι φτιαγμένη η σκοτεινή ύλη, μια αόρατη μορφή ύλης που ασκεί βαρυτική έλξη στη συνηθισμένη ύλη, αλλά δεν μπορεί να ανιχνευθεί από τα περισσότερα τηλεσκόπια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Ντας και οι συνεργάτες του αναζητούσαν έναν τρόπο να λύσουν τουλάχιστον ορισμένα από αυτά τα προβλήματα. Για να γίνει αυτό, βρήκαν έναν παλαιότερο τρόπο οπτικοποίησης της κβαντομηχανικής, που ονομάζεται μηχανική Bohmian. Σε αυτό, μια κρυφή μεταβλητή διέπει την παράξενη συμπεριφορά των υποατομικών σωματιδίων. Σε αντίθεση με άλλες τυποποιήσεις της κβαντικής μηχανικής, παρέχει έναν τρόπο να υπολογίσει την τροχιά του σωματιδίου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Χρησιμοποιώντας αυτή την παλιομοδίτικη μορφή της κβαντικής θεωρίας, οι ερευνητές υπολόγισαν έναν μικρό διορθωτικό όρο που θα μπορούσε να συμπεριληφθούν στη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Στη συνέχεια, θα κατανοούσαν τι θα συμβεί σε βάθος χρόνου. Το αποτέλεσμα; Στη νέα διατύπωση, δεν υπάρχει μοναδικότητα, και το σύμπαν έχει άπειρη ηλικία</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ένας τρόπος για την ερμηνεία του κβαντικού διορθωτικού όρου στην εξίσωση τους είναι ότι σχετίζεται με την πυκνότητα της σκοτεινής ύλης, σύμφωνα με τον Ντας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αν ισχύει, το σύμπαν θα μπορούσε να γεμίσει με ένα υπερρευστό από υποθετικά σωματίδια, όπως βαρυτόνια, ή σωματίδια φαντάσματα, γνωστά ως axion.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Ένας τρόπος για να δοκιμαστεί η θεωρία είναι να δούμε πώς η σκοτεινή ύλη είναι κατανεμημένη στο σύμπαν και να διαπιστώσουμε αν ταιριάζει με τις ιδιότητες του προτεινόμενου υπερρευστού» επισημαίνει ο Ντας. «Εάν τα αποτελέσματα μας ταιριάζουν με αυτά, έστω και κατά προσέγγιση, αυτό είναι υπέροχο» προσθέτει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ωστόσο, οι νέες εξισώσεις είναι απλώς ένας τρόπος για να συμβιβάσουν την κβαντομηχανική και τη θεωρία της σχετικότητας. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το σύμπαν ήταν κάποτε πολύ, πολύ μικρό και ζεστό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Το γεγονός ότι υπήρχε μια πύρινη σφαίρα σε πολύ πρώιμους χρόνους, επιβεβαιώνεται» προσθέτει ο Μπράντενμπεργκ. «Οταν όμως προσπαθούμε να πάμε πίσω στο χρόνο και να δούμε τη δημιουργία του σύμπαντος, τότε προκύπτουν προβλήματα»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-46238340682087151792015-02-18T15:44:00.000-08:002015-02-18T15:44:22.323-08:00Πώς θα ήταν να ζείτε στην επιφάνεια της Αφροδίτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>Η δίδυμη αδελφή της Γης</b> είναι ο πλανήτης από την κόλαση: κρυμμένη κάτω από πυκνά σύννεφα θειικού οξέος, η επιφάνεια της Αφροδίτης σιγοβράζει μέρα και νύχτα σε θερμοκρασία αρκετά υψηλή για να λιώσει μολύβι. Οι επανδρωμένες αποστολές αποκλείονται, ωστόσο οι πλανητολόγοι έχουν μια ιδέα για το πώς θα ήταν η ζωή στον γειτονικό πλανήτη.<br />
<b>Η</b> Αφροδίτη και η Γη αποκαλούνται συχνά δίδυμοι πλανήτες επειδή έχουν περίπου την ίδια μάζα και σύσταση. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα έχουν σταλεί στον πλανήτη πάνω από 40 σκάφη.<br />
<b>Το</b> τελευταίο ήταν ο δορυφόρος <span style="color: blue;">Venus Express </span>της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 2005 και ολοκλήρωσε πρόσφατα την αποστολή του.<br />
«Η επιφάνεια της Αφροδίτης διαφέρει πολύ σε σχέση άλλους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος» αναφέρει<br />
<a name='more'></a> στο Space.com ο Χέκεν Σβέλντεμ, ερευνητής της αποστολής <span style="color: blue;">Venus Express</span>. Δεδομένου όμως ότι ο πλανήτης καλύπτεται από ένα αδιαφανές πέπλο, η επιφάνειά του είναι ορατή μόνο με ραντάρ.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg07e5p6PgZaZdsUwte-8mQtCkjwxrzwKlXj7daVzOVCjUlJ_ixt-xaqpdoFpAQoqsDChX5ehlpKoXzbFgKYsOf3Tb0Bey-ew37E9DgqjT-3RLDn_sDOKd9ee9IGFEKNq67xZMzrWRvR-g/s1600/Maat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg07e5p6PgZaZdsUwte-8mQtCkjwxrzwKlXj7daVzOVCjUlJ_ixt-xaqpdoFpAQoqsDChX5ehlpKoXzbFgKYsOf3Tb0Bey-ew37E9DgqjT-3RLDn_sDOKd9ee9IGFEKNq67xZMzrWRvR-g/s1600/Maat.jpg" height="364" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;">To Όρος Μάατ της Αφροδίτης, ύψους 5 χλμ, σε τρισδιάστατο μοντέλο που δημιουργήθηκε με δεδομένα από το ραντάρ του Venus Express</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<b>Τη</b> δεκαετία του 1990, η αποστολή <span style="color: blue;">Magellan</span> της NASA χαρτογράφησε την Αφροδίτη με ραντάρ και αποκάλυψε μοναδικά γεωλογικά χαρακτηριστικά: βουνά και πολυάριθμα γιγάντια ηφαίστεια, από τα οποία ρέουν ποτάμια λάβας με μήκος μέχρι 5.000 χιλιόμετρα.<br />
Όμως τα τρία τέταρτα του πλανήτη καταλαμβάνονται από απέραντες πεδιάδες -ίσως η πιο κατάλληλη τοποθεσία για μόνιμη εγκατάσταση.<br />
<b>Το</b> να περπατά όμως κανείς εκεί δεν θα ήταν ευχάριστη εμπειρία. Η πυκνή ατμόσφαιρα, αποτελούμενη κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, δημιουργεί ένα ακραίο φαινόμενο θερμοκηπίου που ανεβάζει τη θερμοκρασία της επιφάνειας στους 462 βαθμούς.<br />
<b>Η βαρύτητα</b> του πλανήτη είναι περίπου 10% πιο ασθενής από τη γήινη, οπότε τα αντικείμενα θα φαίνονταν ελαφρότερα και τα άλματα θα έφταναν λίγο ψηλότερα. «Πιθανότατα δεν θα παρατηρούσατε τη διαφορά στη βαρύτητα, αυτό όμως που σίγουρα θα προσέχατε είναι η πυκνή ατμόσφαιρα» λέει ο Σβέλντεμ. «Ο αέρας είναι τόσο πυκνός ώστε θα νιώθατε αντίσταση αν προσπαθούσατε να κουνήσετε γρήγορα το χέρι σας. Θα ήταν σχεδόν σαν να βρίσκεστε μέσα σε νερό» περιγράφει.<br />
<b>Ένα</b> άλλο χαρακτηριστικό που δύσκολα θα διέφευγε της προσοχής είναι η ατμοσφαιρική πίεση, 92 φορές υψηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση στη Γη. Για να φτάσει κανείς αυτά τα επίπεδα, θα έπρεπε να καταδυθεί στη θάλασσα σε βάθος σχεδόν ενός χιλιομέτρου.<br />
<b>Λόγω</b> της ακραίας θερμοκρασίας και πίεσης, η προσεδάφιση στην Αφροδίτη μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Μόνο οι σοβιετικές αποστολές <span style="color: blue;">Venera</span>, που ολοκληρώθηκαν το 1984, κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια και να μεταδώσουν εικόνες.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmvWXs-NkcZGvBjcOQJCE8EqEOU_Bep-ithoNRZm8fwbLTJvy1NXunqcH8Pa1Uffr3I-hJX8Ypw8c3NCmV1hEQZ9CejQ763LJKtnGGRDqDvAMUgO6uLgpDabKaprzardi8kG_-JOV8I9w/s1600/Venera_13_-_venera13-left.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmvWXs-NkcZGvBjcOQJCE8EqEOU_Bep-ithoNRZm8fwbLTJvy1NXunqcH8Pa1Uffr3I-hJX8Ypw8c3NCmV1hEQZ9CejQ763LJKtnGGRDqDvAMUgO6uLgpDabKaprzardi8kG_-JOV8I9w/s1600/Venera_13_-_venera13-left.jpg" height="264" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;">Η επιφάνεια της Αφροδίτης στην περιοχή προσεδάφισης του Venera 13 το 1982</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<b>Αν</b> είστε διατεθειμένοι να υποστείτε το μαρτύριο για να θαυμάσετε την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα, προσέξτε σε ποια κατεύθυνση κοιτάζετε: η Αφροδίτη περιστρέφεται ανάποδα από τους υπόλοιπους πλανήτες, με κατεύθυνση δεξιόστροφη. Αυτό σημαίνει ότι ο Ήλιος ανατέλλει στη δύση και δύει στην ανατολή.<br />
<b>Η Αφροδίτη</b> χρειάζεται 225 γήινες μέρες για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο, και 243 γήινες μέρες για να συμπληρώσει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό της. Επειδή όμως περιστρέφεται ανάποδα, η διάρκεια της ημέρας είναι 117 γήινες μέρες, επισημαίνει ο Σβέντεμ.<br />
<b>Ακόμα</b> και το μεσημέρι, όμως, ο Ήλιος δεν θα φαινόταν καθαρά στον ουρανό. Λόγω της πυκνής ατμόσφαιρας, θα γινόταν ορατός ως διάχυτη λάμψη πίσω από τα σύννεφα. Τη νύχτα, πάλι, ο ουρανός είναι κατάμαυρος χωρίς κανένα άστρο.<br />
<b>Και</b>, σε αντίθεση με τον γαλάζιο ουρανό της Γης, ο ουρανός της Αφροδίτης έχει ένα μουντό πορτοκαλί χρώμα λόγω της σκέδασης [εκτροπής] του ηλιακού φωτός από τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα.<br />
<b>Η επιφάνεια</b> του πλανήτη είναι καυτή, τουλάχιστον όμως δεν πλήττεται από κακοκαιρία. Τα σύννεφα θειικού οξέος βρέχουν βιτριόλι, ωστόσο λόγω της υψηλής θερμοκρασίας οι σταγόνες της βροχής εξατμίζονται σε ύψος 25 χιλιομέτρων και δεν φτάνουν ποτέ στο έδαφος.<br />
<b>Ακόμα</b>, οι άνεμοι στην επιφάνεια δεν υπερβαίνουν σε ταχύτητα τα 3 χιλιόμετρα την ώρα, παρόλο που η ταχύτητά τους ψηλά στην ατμόσφαιρα μπορεί να φτάσει τα 400 χιλιόμετρα την ώρα.<br />
<b>Αν</b> δεν πτοείστε από όλα αυτά και επιμένετε να μετακομίσετε στην Αφροδίτη, ένας τελευταίος παράγοντας που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι οι καθυστερήσεις στην επικοινωνία σας με τους φίλους σας στη Γη.<br />
<b>Όταν</b> η Αφροδίτη βρίσκεται στην ελάχιστη απόστασή της από τη Γη, το μήνυμα θα χρειαζόταν μερικά λεπτά για να φτάσει στον προορισμό του. Όταν πάλι οι δύο πλανήτες βρίσκονται στη μέγιστη απόσταση, με τον Ήλιο ακριβώς ανάμεσά τους, η καθυστέρηση θα ξεπερνούσε τα 15 λεπτά.<br />
<br />
<b>Newsroom ΔΟΛ</b></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-49873674833825883132015-01-18T14:45:00.002-08:002015-01-18T14:45:45.538-08:00Θυσίες των Μάγια στα βάθη υγρών σπηλαίων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Μέσα στο Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ, ένα γιγαντιαίο ασβεστολιθικό σπήλαιο στη ζούγκλα του δυτικού Μπελίζ, βρέχει συνεχώς επί χιλιάδες χρόνια. Το νερό στάζει αργά από τις άκρες των σταλακτιτών, σχηματίζοντας ένα ποτάμι που ρέει μέσα από το σπήλαιο. Τετρακόσια μέτρα από την είσοδο, περνώντας από ένα γλιστερό περβάζι, βρίσκεσαι σε μια μεγάλη αίθουσα, διάσπαρτη με εκατοντάδες αρχαία πορτοκαλί και μαύρα κεραμικά. Ανάμεσά τους υπάρχουν και μερικά μικρά εργαλεία από οψιδιανό λίθο, μικρές πέτρινες φιγούρες και καθρέφτες φτιαγμένοι από πυρίτη. Σε ένα</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcgbJnV194DJS-BPE5SS7eqoUFGDQ2CDKvWYrp1wcWo9dSw6gyqxy2yzDLnvzLshOEeYjXfhC2EiQNlE_jaEZzSNJ-vWlIxbrY1_NO7RxLUKDFaKoNnmrQz0q91kFIBFToKozA7Ycf-qw/s1600/getImage.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcgbJnV194DJS-BPE5SS7eqoUFGDQ2CDKvWYrp1wcWo9dSw6gyqxy2yzDLnvzLshOEeYjXfhC2EiQNlE_jaEZzSNJ-vWlIxbrY1_NO7RxLUKDFaKoNnmrQz0q91kFIBFToKozA7Ycf-qw/s1600/getImage.jpg" height="272" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><i>Οι αρχαιολόγοι - σπηλαιολόγοι βαδίζουν <br />προσεκτικά μέσα στο υπόγειο ποτάμι του σπηλαίου, <br />που εκβάλλει από την είσοδό του</i></span></td></tr>
</tbody></table>
μικρότερο υπερυψωμένο θάλαμο της σπηλιάς κείτεται ένας ανθρώπινος σκελετός, καλυμμένος από ασβεστίτη. Είναι τα υπολείμματα μιας εικοσάχρονης γυναίκας, που ονομάστηκε από τους αρχαιολόγους «Κρυστάλλινη Κόρη». Η κοπέλα θυσιάστηκε από έναν αρχαίο Μάγια ιερέα, στο πλαίσιο ενός τελετουργικού που πραγματοποιήθηκε εκεί πριν από 1.000 χρόνια.<br />
<div style="text-align: justify;">
Τα τελευταία 50 χρόνια ίχνη θρησκευτικών τελετουργιών ανακαλύφθηκαν σε εκατοντάδες σπηλιές σε όλη την έκταση που κάλυπτε ο αρχαίος πολιτισμός των Μάγια, από τη χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό, έως το Ελ Σαλβαδόρ. Μερικές σπηλιές, όπως η Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ, γνωστή και ως «Σπήλαιο του Κρυστάλλινου Μνήματος», περιέχουν λείψανα ανθρώπων ή ζώων, μαζί με κεραμικά, μουσικά όργανα, κοσμήματα και σπονδύλους από σαλάχια, που χρησιμοποιούνταν για αφαίμαξη. Άλλα σπήλαια περιέχουν μυστηριώδεις πέτρινες δομές: βωμούς, πλατφόρμες, μονοπάτια και μνημεία, όλα κατασκευασμένα μέσα σε συνθήκες απόλυτου σκότους, αφού </div>
<a name='more'></a>βρίσκονται βαθύτερα από την περιοχή όπου υπάρχει το μισοσκόταδο, από το φως που διαχέει το άνοιγμα του σπηλαίου.<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Ερωτήματα</b></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAhpXJtBLpSihRH-q688atPpucbnQKBIy9lwx4ajJso06bMa9dcbHY1VBASqeCzuLe2rY_i_LBhKTtbh_Vp9G5jMnZw6v0oJJwSObWuerHFyWSbI6xY1xPDhDQ4hlxrjZZJplAjypYc0A/s1600/getImage+(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAhpXJtBLpSihRH-q688atPpucbnQKBIy9lwx4ajJso06bMa9dcbHY1VBASqeCzuLe2rY_i_LBhKTtbh_Vp9G5jMnZw6v0oJJwSObWuerHFyWSbI6xY1xPDhDQ4hlxrjZZJplAjypYc0A/s1600/getImage+(1).jpg" height="320" width="235" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: blue;">Σταλαγμίτες υψώνονται για να <br />συναντήσουν τους σταλακτίτες στην <br />κύρια αίθουσα του Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Οι Μάγια έφταναν σε αυτά τα σημεία με μεγάλο κίνδυνο, σε ορισμένες περιπτώσεις ταξιδεύοντας μέσα στη γη σε βάθος 1,5 χιλιομέτρου, κολυμπώντας μέσα σε υπόγεια ποτάμια, σκαρφαλώνοντας γλιστερά και επικίνδυνα υψώματα, ή κατεβαίνοντας μέσα από πολύ στενά περάσματα. Ακόμα και για τους σημερινούς ανθρώπους που έχουν τα μέσα που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία, οι διαδρομές αυτές είναι πολύ δύσκολες. Τι ήταν εκείνο που τους ωθούσε στα βάθη της Γης; Πολλοί αρχαιολόγοι, ανάμεσά τους και η Χόλι Μόγιες, του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, προσπαθούν να δώσουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο πολιτισμός των Μάγια είχε το επίκεντρό του στο σημερινό Μπελίζ και τη γειτονική περιοχή στη</div>
σημερινή Γουατεμάλα. Μεταξύ του 250 μ.Χ. και του 950 μ.Χ., στη λεγόμενη Κλασική Περίοδο των Μάγια, ευημερούσαν εκεί πολλές πόλεις, όπως η Κοπάν, με πληθυσμό 30.000 κατοίκους, η Τικάλ με 100.000 και η Καρακόλ με 180.000. Σ' αυτές, οι βασιλιάδες και το ιερατείο έβαζαν το λαό να χτίζει πυραμίδες και άλλα μεγαλειώδη μνημεία. Οι Μάγια ανέπτυξαν την αστρονομία, τη μουσική και κατέγραψαν στοιχεία από τη ζωή τους σε βιβλία με μορφή περγαμηνής, χρησιμοποιώντας περίτεχνα ιερογλυφικά, το πιο προχωρημένο σύστημα γραφής στην αμερικανική ήπειρο, πριν την ανακάλυψή της από τον Κολόμβο. Ξαφνικά, όμως, στο τέλος του 10ου αιώνα, οι πόλεις εγκαταλείφθηκαν, με αποτέλεσμα να τις καταπιεί η ζούγκλα, ο πολιτισμός των Μάγια χάθηκε χωρίς να αφήσει άλλα σημάδια.<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Μανία με τα σπήλαια</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Λόγω του ασβεστολιθικού εδάφους της περιοχής των αρχαίων Μάγια, υπάρχουν χιλιάδες μικρά ή μεγαλύτερα σπήλαια. Οι πρώτοι αρχαιολόγοι που ασχολήθηκαν με αυτόν τον αρχαίο πολιτισμό τα παρατήρησαν, αλλά είχαν πολύ σημαντικότερα ευρήματα για να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον και τις προσπάθειές τους. Ολα άλλαξαν, όταν τυχαία αποκαλύφθηκε ένα σκοτεινό πέρασμα σε σπήλαιο κοντά στο Τσιτσέν Ιτζα, στη χερσόνησο Γιουκατάν. Ενας αρχαιολόγος σύρθηκε μέσα σ' αυτό για 160 μέτρα, φτάνοντας σε ένα χώρο γεμάτο με κεραμικά. Τι άλλα μυστικά των Μάγια να έκρυβαν οι σπηλιές;</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2xHV6DZJIgk_LeD-LX1RPCmoyZ3mBQeXICJHhL2LbuE2wDBzZvau2Wtj40LY1UdhGfJg0I6EVqXJPs0rKRk2z9NaIHrkHNUJu0p_ZWMMuTncWstpENS-ISeCqAnaDnbwydEoskMh2mTg/s1600/getImage+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2xHV6DZJIgk_LeD-LX1RPCmoyZ3mBQeXICJHhL2LbuE2wDBzZvau2Wtj40LY1UdhGfJg0I6EVqXJPs0rKRk2z9NaIHrkHNUJu0p_ZWMMuTncWstpENS-ISeCqAnaDnbwydEoskMh2mTg/s1600/getImage+(2).jpg" height="320" width="198" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: blue;">Η «Κρυστάλλινη Κόρη», ο σκελετός μιας <br />εικοσάχρονης κοπέλας των Μάγια<br /> στα βάθη του σπηλαίου <br />Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Από τις ζωγραφιές πάνω στα κεραμικά και τα ανάγλυφα στην πέτρα, οι αρχαιολόγοι είχαν ήδη καταλάβει ότι οι Μάγια συναρπάζονταν από τα σπήλαια. Ο μύθος της δημιουργίας, που όπως κάθε</div>
αρχαίος πολιτισμός είχαν και οι Μάγια, μιλούσε για δύο δίδυμα αδέλφια που ταξίδεψαν στον κάτω κόσμο για να πολεμήσουν με τους κακούς άρχοντες που κατοικούσαν εκεί. Ταυτόχρονα, όμως, οι Μάγια θεωρούσαν τον κάτω κόσμο ως πηγή της ζωής. Στα άκρα του κάτω κόσμου, στις σκοτεινές σπηλιές, πίστευαν πως κατοικούσε ο Τσακ, ο θεός της βροχής.<br />
<div style="text-align: justify;">
Η Μόγιες και οι συνάδελφοί της παρατήρησαν ότι τα περισσότερα αφιερώματα δεν ήταν στο εξωτερικό τμήμα αλλά στα βάθη του σπηλαίου Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ. Στη μεγάλη αίθουσα βρήκαν συνολικά 1.000 αντικείμενα και μαζί με την «Κρυστάλλινη Κόρη» 14 ανθρώπινους σκελετούς. Ανάμεσά τους και τους σκελετούς δύο ανδρών που είχαν διαμελιστεί, αλλά και σκελετούς δύο μικρών παιδιών. Τα ευρήματα κοντά στην είσοδο χρονολογούνταν από το 250 μ.Χ. έως τον δέκατο αιώνα. Ομως, στην αίθουσα στο βάθος του σπηλαίου, όλα τα ευρήματα ήταν του 9ου και του πρώτου μισού του 10ου αιώνα. Επί αιώνες, οι Μάγια επισκέπτονταν το σπήλαιο, αλλά η μανία μ' αυτό και ιδιαίτερα με τα βάθη του, τους έπιασε λίγο πριν το τέλος του πολιτισμού τους, οπότε άρχισαν μαζικά να αφήνουν αντικείμενα, να πραγματοποιούν τελετές και θυσίες. Και ξαφνικά, μετά το μέσο του 10ου αιώνα δεν υπάρχει πια κανένα σημάδι των Μάγια. Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε άλλα σπήλαια που δέχονταν επισκέψεις ήδη από τον 2ο αιώνα π.Χ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Λιμός</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο δέκατος αιώνας ήταν ταραχώδης για τους Μάγια. Ο πληθυσμός σε όλες τις πόλεις περιορίστηκε στο ένα δέκατο εκείνου που είχε φτάσει στο απόγειο. Επαψε η κατασκευή νέων κτισμάτων και η αναγραφή ιερογλυφικών. Το μυστήριο λύθηκε τα πρώτα χρόνια μετά το 2.000. Μελέτη ιζημάτων από το βυθό των λιμνών της περιοχής, δειγμάτων από τους κορμούς των δέντρων και από τους σταλαγμίτες των σπηλαίων έδειξε ότι το δέκατο αιώνα ακόμα και η περίοδος των βροχών (μεταξύ Μάη και Οχτώβρη), ήταν σχεδόν το ίδιο άνυδρη όσο και η περίοδος της ξηρασίας. Οι δεξαμενές και οι στέρνες όπου οι Μάγια φύλαγαν νερό για το ξηρό εξάμηνο, στέγνωσαν και οι σοδειές ξεράθηκαν. Εξαπλώθηκε η πείνα και εκατομμύρια πέθαναν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στις περιόδους ανυδρίας, ακόμα και οι σύγχρονοι Μάγια - απόγονοι των αρχαίων που επιβίωσαν της καταστροφής του πολιτισμού τους - παρότι καθολικοί χριστιανοί, συνεχίζουν να πηγαίνουν στα σπήλαια και να προσεύχονται γονατιστοί για να βρέξει. Το ίδιο έκαναν και οι αρχαίοι και το έκαναν όπως φαίνεται όλο και πιο συχνά και με όλο και μεγαλύτερο πάθος τον καιρό της ξηρασίας, παρακαλώντας τον θεό Τσακ για βροχή, αφήνοντας αφιερώματα και σφάζοντας ζώα και ανθρώπους για να τον εξευμενίσουν. Φυσικά, η βροχή δεν ήρθε. Μέχρι που οι επιζώντες αποφάσισαν πια να φύγουν από την περιοχή και να εγκαταλείψουν τις πόλεις και τον πολιτισμό που είχαν αναπτύξει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/1/2015&id=15550&pageNo=31&direction=-1" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-28131809224731404302014-12-04T15:09:00.001-08:002014-12-04T15:09:52.050-08:00Οι σαύρες των Κυκλάδων δικαιώνουν τον Δαρβίνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-UXITw1TqRKF3vk8mIoPFpVxIH7_P_GdFID1AXJRsmdTFxcGgjkEqiNpoVp_zu8u13Hl09dyFPsPvcd_MQsQaGDT5nOR73fzjKSPcV35uSDaPSYCKI89XQKxe6UqmBG0TlbtG3-pXeJg/s1600/511A6D993270BE2A7789534E79B3F662.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-UXITw1TqRKF3vk8mIoPFpVxIH7_P_GdFID1AXJRsmdTFxcGgjkEqiNpoVp_zu8u13Hl09dyFPsPvcd_MQsQaGDT5nOR73fzjKSPcV35uSDaPSYCKI89XQKxe6UqmBG0TlbtG3-pXeJg/s1600/511A6D993270BE2A7789534E79B3F662.jpg" height="217" width="320" /></a></div>
Ο Κάρολος Δαρβίνος είχε παρατηρήσει ότι τα ζώα των απομονωμένων νησιών Γκαλάπαγκος περιέργως δεν φοβούνται την ανθρώπινη παρουσία -ένα φαινόμενο το οποίο απέδωσε στην απουσία θηρευτών. Έρευνα που εξετάζει τις σαύρες των Κυκλάδων επιβεβαιώνει τώρα τον μεγάλο <br />
φυσιοδίφη.<br />
<br />
Έλληνες και αμερικανοί ερευνητές εξέτασαν 37 νησιά των Κυκλάδων και παρατήρησαν τη συμπεριφορά της μικρής σαύρας Podarcis erhardii, γνωστής ως σαλαβούτι.<br />
<br />
Διαπίστωσαν πως, όσο πιο απομονωμένο είναι ένα νησί, τόσο λιγότερο δείχνουν οι σαύρες να φοβούνται όταν κάποιος τις προσεγγίζει. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι ο φόβος των ερπετών μειώνεται όταν<br />
<a name='more'></a> η ποικιλία των θηρευτών στο νησί είναι μικρή.<br />
<br />
Τα αποτελέσματα αφενός επιβεβαιώνουν τη θεωρία του Δαρβίνου, αφετέρου δείχνουν ότι τα είδη που ζουν σε μικρά, απομονωμένα νησιά αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο από τυχόν ξενόφερτους θηρευτές.<br />
<br />
Μάλιστα η έλλειψη φόβου «έχει προκαλέσει πολυάριθμες εξαφανίσεις νησιωτικών ειδών λόγω θηρευτών και κατοικίδιων που έχει εισάγει ο άνθρωπος» επισημαίνει ο ελληνογερμανός Γιοχάνες Φουφόπουλος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, επικεφαλής της μελέτης στην επιθεώρηση Evolution.<br />
<br />
Σε πρώτη φάση οι ερευνητές χρησιμοποίησαν γεωλογικά δεδομένα γα να εκτιμήσουν πότε χωρίστηκε κάθε νησί από την ηπειρωτική χώρα. Όπως αναφέρουν, ορισμένα από τα παλαιότερα νησιά πρέπει να παραμένουν απομονωμένα εδώ και 450.000 χρόνια.<br />
<br />
Στη συνέχεια, εξέτασαν την ποικιλία των ειδών που τρέφονται με σαλαβούτια σε κάθε νησί, και μέτρησαν μέχρι ποια απόσταση μπορεί κανείς να πλησιάσει μια σαύρα πριν εκείνη τραπεί σε φυγή.<br />
<br />
Επιπλέον, μέτρησαν πόσο συχνά οι σαύρες απέρριπταν τις ουρές τους -μια τακτική παραπλάνησης του θηρευτή- όταν τις πίεζαν ελαφρώς με μια λαβίδα.<br />
<br />
Στα νησιά με μικρότερη ποικιλία θηρευτών, έδειξε η ανάλυση, τα σαλαβούτια αφήνουν τους ανθρώπους να τα πλησιάσουν σε μικρότερη απόσταση -ένδειξη μειωμένου φόβου. Επιπλέον, στα νησιά αυτά οι σαύρες δεν αποκόπτουν τις ουρές τους τόσο εύκολα.<br />
<br />
«Θα ήταν μειονέκτημα από εξελικτική άποψη να κόψει κανείς την ουρά του σε ένα περιβάλλον χωρίς θηρευτές» επισημαίνει ο Φουφόπουλος. Η αναγέννηση της ουράς απαιτεί χρόνο και ενέργεια και μέχρι τότε η σαύρα έχει μειωμένες κινητικές ικανότητες και κινδυνεύει από μόλυνση της πληγής.<br />
<br />
Η μελέτη έδειξε όμως ότι δεν είναι όλοι οι θηρευτές το ίδιο σημαντικοί στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς των ερπετών. Οι θηρευτές που κινούνται με μεγάλη ταχύτητα, όπως τα τρωκτικά και τα γεράκια, βρέθηκαν να παίζουν σημαντικότερο ρόλο από τις οχιές, οι οποίες παραμονεύουν ακίνητες τα θύματά τους.<br />
<br />
Αυτό έχει νόημα, καθώς ο φόβος δεν είναι μια τόσο αποτελεσματική αντίδραση απέναντι σε θηρευτές που παραμονεύουν, εξηγεί ο Φουφόπουλος.<br />
<br />
«Συνοψίζοντας, τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι η απώλεια της άμυνας απέναντι στους θηρευτές είναι σημαντικό πρόβλημα για τα νησιωτικά είδη. Υποδεικνύουν επίσης ότι τα μικρά νησιά που παραμένουν απομονωμένα για πολύ καιρό αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο από εισβάλλοντα είδη» λέει ο ερευνητής.<br />
<br />
Από ελληνικής πλευράς, στη μελέτη συμμετείχε και ο ερπετολόγος Δημήτρης Παφίλης του Πανεπιστημίου της Αθήνας.<br />
<br />
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης<br />
Newsroom ΔΟΛ</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-28759449226755213732014-10-23T04:54:00.000-07:002014-10-23T04:54:24.426-07:00Η αφομοίωση των Νεάντερταλ από τους Homo sapiens<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb0GOJlqtNjUIhl3AmMD3Vk0stPFHHPM4ZBThRmnN71iHScdU1Sjpr2hNbpO0GwKUlKe73c2QqEWlxRHKQfjU603TobIoBp5Dgr2Sim9PQqenapY2XLyRGNcHswN3TnziONX03-I7Xuqw/s1600/772F322483D9A7AB2E3FAD052259F558.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb0GOJlqtNjUIhl3AmMD3Vk0stPFHHPM4ZBThRmnN71iHScdU1Sjpr2hNbpO0GwKUlKe73c2QqEWlxRHKQfjU603TobIoBp5Dgr2Sim9PQqenapY2XLyRGNcHswN3TnziONX03-I7Xuqw/s1600/772F322483D9A7AB2E3FAD052259F558.jpg" height="248" width="320" /></a>Ποιος έκανε σεξ με ποιόν και πότε, είναι ένα βασικό ερώτημα για τους ανθρωπολόγους και άλλους επιστήμονες. Η ανάλυση του αρχαιότερου έως σήμερα ολοκληρωμένου DNA σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος ζούσε πριν από περίπου 45.000 χρόνια, οδήγησε τους επιστήμονες στην εκτίμηση ότι οι πρώτες επιμειξίες μεταξύ των προγόνων μας (Homo sapiens) και των Νεάντερταλ έγιναν πριν από 50.000 έως 60.000 χρόνια. H ανάλυση βασίστηκε σε μηριαίο οστό που ανακαλύφθηκε το 2008 στην<br />
περιοχή Ουστ Ισίμ της δυτικής Σιβηρίας κοντά στον ποταμό Ιρτίς και προερχόταν από έναν άνδρα κυνηγό-συλλέκτη.<br />
<br />
<br />
<b>Η μετανάστευση</b><br />
<br />
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κορυφαίο στον κόσμο παλαιογενετιστή καθηγητή Σβάντε Πάαμπο του γερμανικού Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ της Λειψίας, ανέφεραν επίσης<br />
<a name='more'></a> ότι η νέα ανάλυση του γονιδιώματος υποστηρίζει τη θεωρία πως οι πρόγονοί μας μετανάστευσαν στην Αφρική πριν από περίπου 60.000 χρόνια (όπου είχαν ζήσει επί 100.000 έως 150.000 χρόνια) και στη συνέχεια εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη και την Ασία. Φαίνεται έτσι ότι δεν ισχύουν προηγούμενες εκτιμήσεις που υποδεικνύουν έξοδο από την Αφρική πριν από τουλάχιστον 100.000 χρόνια.<br />
<br />
Ήδη, από το 2010, οι πρωτοποριακές γενετικές μελέτες του σουηδικής καταγωγής Δρ Σβάντε Πάαμπο έχουν δείξει ότι όλοι οι σύγχρονοι άνθρωποι -εκτός από τους κατοίκους της υποσαχάριας Αφρικής- έχουν στο γενετικό υλικό τους και DNA από τους Νεάντερταλ, λόγω των επιμειξιών που προηγήθηκαν. Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται γύρω στο 2% του συνολικού γονιδιώματος και είναι κάπως μεγαλύτερο στους Ασιάτες από ό,τι στους ευρωπαίους.<br />
<br />
<b>Η πρώτη… φορά</b><br />
<br />
Τώρα, οι επιστήμονες έγιναν πιο συγκεκριμένοι για το πότε περίπου τα «ξαδέρφια» (Homo sapiens και Νεάντερταλ) έκαναν σεξ για πρώτη φορά. Οι έως τώρα εκτιμήσεις ήταν ότι αυτό συνέβη κάποια στιγμή πριν από 37.000 έως 86.000 χρόνια και η νέα έρευνα δείχνει ότι πιο πιθανό είναι να έγινε πριν από 50.000 έως 60.000 χρόνια.<br />
<br />
Ο Σβάντε Πάαμπο ήταν ο πρώτος επιστήμονας που αποκωδικοποίησε πλήρως το γονιδίωμα των Νεάντερταλ οι οποίοι εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 40.000 χρόνια. Η νέα ανάλυση παρέχει μια καλή εκτίμηση για τον ρυθμό με τον οποίο μεταλλάσσεται διαχρονικά το ανθρώπινο DNA. Διαπιστώθηκε ότι αυτός ο ρυθμός είναι πιο αργός από ό,τι είχε εκτιμηθεί έως τώρα με βάση την μελέτη των απολιθωμάτων.<br />
<br />
Αν αυτός ο νέος υπολογισμός είναι σωστός, τότε ο διαχωρισμός των πρώτων ανθρώπων από τους πιθήκους έλαβε χώρα πριν από 10 έως 11 εκατ. χρόνια και όχι πριν από 5 έως 6 εκατ., που είναι η κυρίαρχη σήμερα θεωρία. Επειδή, όμως, μπορεί ο ρυθμός των γενετικών μεταλλάξεων να μεταβάλλεται διαχρονικά και να μην μένει σταθερός, το ζήτημα παραμένει ανοιχτό, έως ότου γίνουν νέες έρευνες.<br />
<br />
Πριν τη νέα ανάλυση, το αρχαιότερο σύγχρονο ανθρώπινο DNA που είχε «διαβαστεί», προερχόταν από ένα αγόρι, το οποίο ζούσε πριν από 24.000 χρόνια, επίσης στη Σιβηρία. Οι επιστήμονες αναρωτιούνται ποιες άλλες εκπλήξεις μπορεί να τους επιφυλάσσει η παγωμένη και αχανής αυτή περιοχή της Ρωσίας, αν αρχίσουν να την ψάχνουν συστηματικά - πράγμα όχι εύκολο; Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».<br />
<br />
Βήμα Science</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-63316333940713098492014-10-09T14:11:00.000-07:002014-10-09T14:11:13.601-07:00Αρειανός .... δεινονόσαυρος ;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τη φαντασία των απανταχού οπαδών των εξωγήινων έρχεται να «γαργαλίσει» ένα νέο εύρημα του Curiosity της Nasa, καθώς η ειδική κάμερα του οχήματος κατέγραψε κάτι που μοιάζει με κρανίο.<br />
Σε αυτό το υποτιθέμενο κρανίο που παρατηρούμε, μπορούμε να διακρίνουμε τα δόντια που φαίνονται στην άνω γνάθο, αλλά και "κάτι σαν οστό της κάτω γνάθου.<br />
Μάλιστα φαίνεται κάποιο (μεταλλικό;) αντικείμενο, υπόλοιπο ίσως από όπλο που τον σκώτωσε, αν υποθέσουμε ότι είναι κάποιο "άγριο ον" ή χαλινάρι αν είναι από κάποιο είδος αλόγου.<br />
<br />
Η αλήθεια είναι ότι είναι το πιο πειστικό "εύρημα" από όσα κυκλοφορούν τους τελευταίους μήνες βάση παρόμοιων περίεργων φωτογραφιών.<br />
<br />
Όλα τυα προηγούμενα περίεργα αντικείμενα αποδόθηκαν από την ΝΑΣΑ σε πετρώματα, και πολύ πιθανόν να έχει δίκιο. Αναμένουμε τον σχολιασμό της και γι αυτή την φωτογραφία.<br />
<br />
Η αρχική εικόνα της NASA:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhEdoOP33QZ-zB0ug60N8IYt1HuF5nZrmN4bbrLeI7C4u_dWAYZblHQxoGJlMLxAfbGlyLddhyphenhyphenzlWub7p0_7ULbiGiQKg15ppUvaVviiZudh9_fO13qXCiFjWIR7VXUIccWAA1K7b1dLo/s1600/0732MR0031380000402998E01_DXXX.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhEdoOP33QZ-zB0ug60N8IYt1HuF5nZrmN4bbrLeI7C4u_dWAYZblHQxoGJlMLxAfbGlyLddhyphenhyphenzlWub7p0_7ULbiGiQKg15ppUvaVviiZudh9_fO13qXCiFjWIR7VXUIccWAA1K7b1dLo/s1600/0732MR0031380000402998E01_DXXX.jpg" height="285" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Δείτε επεξεργασία της σε βίντεο:</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/UlMYszJroro?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-92054175877140541212014-09-04T02:30:00.000-07:002014-09-04T02:30:11.008-07:00Μυστηριώδη θαλάσσια πλάσματα δεν χωράνε στο δέντρο της ζωής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δύο μικρά, ζελατινώδη πλάσματα που συλλέχθηκαν στο βυθό της Αυστραλίας δεν ταιριάζουν σε κανένα από τα γνωστά παρακλάδια της εξέλιξης και πιθανότατα θα πρέπει να αναγνωριστούν ως νέα κατηγορία -κάτι που συμβαίνει πολύ σπάνια στη βιολογία.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiY7ECtHYjr5_1uSz-Q9sVeFdsaFEhT0WYYik32sl_TkwCm8LPQ3pmcQ3EvuENfBa6R7DevmdIbAlcQ78vTF-o9nO_e56iATtEf5bGLSsawIGr14pCiAT2eaH2_HL1t-ckHK0Zsaja-p4/s1600/1E94F16F2CEF468F4AEFCCD05F94E8D7.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiY7ECtHYjr5_1uSz-Q9sVeFdsaFEhT0WYYik32sl_TkwCm8LPQ3pmcQ3EvuENfBa6R7DevmdIbAlcQ78vTF-o9nO_e56iATtEf5bGLSsawIGr14pCiAT2eaH2_HL1t-ckHK0Zsaja-p4/s1600/1E94F16F2CEF468F4AEFCCD05F94E8D7.jpg" height="219" width="320" /></a></div>
<br />
Τα δύο νέα είδη, με σχήμα που θυμίζει μανιτάρι, είχαν συλλεχθεί από βάθος 400 έως 1.000 μέτρων στη διάρκεια αποστολής στη Θάλασσα της Τασμανίας, έξω από το νοτιοανατολικό άκρο της Αυστραλίας, το 1986. Έκτοτε παρέμεναν διατηρημένα σε φορμόλη και οινόπνευμα μέχρι να ολοκληρώσουν οι ερευνητές της μελέτη.<br />
<br />
Όπως αναφέρουν τώρα στην επιθεώρηση PLoS ONE, τα μυστηριώδη θαλάσσια πλάσματα παρουσιάζουν μορφολογικές ομοιότητες με τα κνιδόζωα, την ομάδα που περιλαμβάνει τις μέδουσες, καθώς και με τα «μεδουσοειδή», ζελατινώδη πλάσματα που εξαφανίστηκαν πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια.<br />
<br />
Παρά τις ομοιότητες, όμως, τα παράξενα νέα ζώα δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε καμία από τις μεγάλες ομάδες στις οποίες χωρίζονται οι οργανισμοί, γνωστές ως «φύλα».<br />
<br />
Η ερευνητική ομάδα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Δανίας κατατάσσει τα δύο ζώα στο νέο <br />
<a name='more'></a>γένος Dendrogramma, μια αναφορά στα δενδρογράμματα της συστηματικής βιολογίας, γνωστά και ως δέντρα της εξέλιξης. Το πρώτο είδος ονομάστηκε Dendrogramma discoides λόγω του δισκοειδούς σχήματός του, ενώ το δεύτερο παίρνει την ονομασία D.enigmatica, ή «δενδρόγραμμα το αινιγματικό».<br />
<br />
Πιο σαφή στοιχεία για την εξελικτική θέση αυτών των ζώων θα μπορούσαν να προκύψουν από τη γενετική σύγκρισή του με άλλες ομάδες οργανισμών.<br />
<br />
Παραμένει ωστόσο ασαφές αν αυτό μπορεί να γίνει άμεσα, καθώς το γενετικό υλικό των δειγμάτων δεν αποκλείεται να καταστράφηκε από τα υγρά της συντήρησης.<br />
<br />
Σε αυτή την περίπτωση, οριστικές απαντήσεις θα μπορούσαν να δοθούν μόνο από τη μελέτη νέων δειγμάτων από το βυθό της Αυστραλίας.<br />
Newsroom ΔΟΛ</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-20017362605130894952014-08-02T14:32:00.002-07:002014-08-02T14:34:55.440-07:00Μια λίμνη «ξεφύτρωσε» ξαφνικά στην έρημο της Τυνησίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μια μυστηριώδης λίμνη που εμφανίστηκε ξαφνικά στην έρημο της Τυνησίας, έχει δημιουργήσει μια αυτοσχέδια «παραλία» στη χώρα που μαστίζεται από την ξηρασία.<br />
Καμία εξήγηση δεν έχει δοθεί για την ξαφνική εμφάνιση της «Gafsa Beach», που ανακαλύφθηκε από βοσκούς πριν από τρεις εβδομάδες.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEJI3Wht3vzNoZCZNjtyBlmhhDcDzqYGYAhVn2kFLAOaegwszsebt4q53zjr2_NHOFEA9lXPxDB1F5Q0QlY-06BlC7u8fufr0nxeN6Sa2ebnDFKeAlrOBJB6sjLI39HaqsxfLf-50wn_s/s1600/newego_LARGE_t_1101_54381032.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEJI3Wht3vzNoZCZNjtyBlmhhDcDzqYGYAhVn2kFLAOaegwszsebt4q53zjr2_NHOFEA9lXPxDB1F5Q0QlY-06BlC7u8fufr0nxeN6Sa2ebnDFKeAlrOBJB6sjLI39HaqsxfLf-50wn_s/s1600/newego_LARGE_t_1101_54381032.JPG" height="356" width="640" /></a></div>
<br />
Οι αρχές έχουν προειδοποιήσει ότι το νερό, που αρχικά είχε ένα κρυστάλλινο γαλάζιο χρώμα και τώρα έχει γεμίσει με άλγη, μπορεί να είναι καρκινογόνο, κάτι που οι Τυνήσιοι δείχνουν να προσπερνούν την ώρα που η θερμοκρασία ξεπερνά τους 40 βαθμούς.<br />
<br />
Πάνω από 600 άνθρωποι έχουν σπεύσει μέχρι στιγμής στην «πισίνα» σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα «Lac de Gafsa» και επιδίδονται σε κωπηλασία και καταδύσεις.<br />
<br />
«Μερικοί λένε ότι πρόκειται για θαύμα, ενώ άλλοι τη θεωρούν κατάρα» δήλωσε ο δημοσιογράφος Lakhdar Souid στο δίκτυο France 24.<br />
<br />
Δεν υπάρχει καμία επίσημη εξήγηση για την προέλευση της λίμνης ενώ ορισμένοι γεωλόγοι <br />
<a name='more'></a>πιστεύουν πως η σεισμική δραστηριότητα μπορεί να προκάλεσε την άνοδο των υπόγειων υδάτων στην επιφάνεια διαταράσσοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ άλλοι διαφωνούν.<br />
<br />
Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές, ο όγκος της πισίνας μπορεί να είναι περίπου 1 εκατομμύρια κυβικά μέτρα, με βάθος μεταξύ 10-18 μέτρων.<br />
<br />
Δεν υπάρχει επίσημη απαγόρευση της κολύμβησης, αλλά το Γραφείο της Δημόσιας Ασφάλειας της Γκάφσα, προειδοποίησε τους Τυνήσιους ότι το νερό μπορεί να έχει μολυνθεί ακόμη και με ραδιενεργά.<br />
<br />
«Αυτή η λίμνη βρίσκεται σε μία περιοχή πλούσια σε φωσφορικά κοιτάσματα, τα οποία αφήνουν κατάλοιπα που ορισμένες φορές είναι ραδιενεργά» έγραψε ο δημοσιογράφος Lakhdar Souid στην εφημερίδα Tunisia Daily.<br />
<br />
«Επομένως υπάρχει πραγματικός κίνδυνος το νερό να είναι μολυσμένο και καρκινογόνο. Κατά τις πρώτες ημέρες, το νερό ήταν πεντακάθαρο. Τώρα είναι πράσινο και γεμάτο άλγη. Αυτό σημαίνει ότι δεν ανακυκλώνεται και ευνοεί τις ασθένειες».<br />
<br />
Η περιοχή Γκάφσα της κεντρικής Τυνησίας είναι πατρίδα της εξορυκτικής βιομηχανίας της χώρας ενώ τα φωσφορικά ανακαλύφθηκαν εκεί για πρώτη φορά το 1886.<br />
<br />
Πηγή: Independent</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-74380209127692266862014-08-01T11:25:00.001-07:002014-08-01T11:25:24.085-07:00Ρωσία: Ανακαλύφθηκαν άλλοι δύο μυστηριώδεις κρατήρες στη Σιβηρία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Άλλοι δύο κρατήρες άγνωστης προέλευσης εντοπίστηκαν στη Σιβηρία, λίγες εβδομάδες αφότου μια παρόμοια τρύπα είχε βρεθεί σε απομονωμένη περιοχή του ρωσικού βορρά, ανέφερε σήμερα μια τοπική εφημερίδα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxI9xmb-QsgCZKtzwC4gLA8H4KGvJ2UngHpf4vs2EyAWKtxCqQuXXdD0ZPxa8Ii1T5_sRYPolX_q62x8ND6G90SxNhtWLBiBekhbMR0G7E4CsQpRKJ05x9csQguDVBew29I3RsM8TCXAM/s1600/russia-siberia-krathras-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxI9xmb-QsgCZKtzwC4gLA8H4KGvJ2UngHpf4vs2EyAWKtxCqQuXXdD0ZPxa8Ii1T5_sRYPolX_q62x8ND6G90SxNhtWLBiBekhbMR0G7E4CsQpRKJ05x9csQguDVBew29I3RsM8TCXAM/s1600/russia-siberia-krathras-2.jpg" height="232" width="400" /></a></div>
<br />
Η Siberian Times, μια αγγλόφωνη εφημερίδα, δημοσίευσε φωτογραφίες όπου διακρίνονται οι δύο τεράστιοι κρατήρες, ο ένας στο Γιαμάλ και ο άλλος στη χερσόνησο Ταϊμίρ, στον Αρκτικό Κύκλο. Και οι δύο ανακαλύφθηκαν τυχαία από ντόπιους βοσκούς ελαφιών.<br />
<br />
Η εφημερίδα ανέφερε ότι έχουν διατυπωθεί πολλές διαφορετικές θεωρίες για το πώς <br />
<a name='more'></a>δημιουργήθηκαν οι κρατήρες αυτοί: από πτώση μετεωριτών, από «αδέσποτους» πυραύλους, από μια υπόγεια έκρηξη αερίου ή ακόμη και από εξωγήινους. Στις αρχές του μήνα η ρωσική τηλεόραση είχε μεταδώσει ότι μια τεράστια τρύπα είχε εντοπιστεί στη χερσόνησο Γιαμάλ, μια περιοχή πλούσια σε φυσικό αέριο, όπου η θερμοκρασία πέφτει ακόμη και κάτω από τους -50 βαθμούς Κελσίου, και ο ήλιος δεν κάνει ποτέ την εμφάνισή του το χειμώνα. Στην περιοχή αυτή έχει φτάσει μια αποστολή Ρώσων επιστημόνων για να επιθεωρήσει τον πρώτο κρατήρα, ή «Μαύρη Τρύπα του Γιαμάλ», όπως τον βάφτισαν.<br />
<br />
Πέρσι μετεωρίτης έπληξε την κεντρική Ρωσία με αποτέλεσμα να τραυματιστούν περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι.<br />
<br /></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-65962193629683493212014-07-09T05:58:00.000-07:002014-07-09T05:59:07.057-07:00Η εξελικτική πορεία προς τον άνθρωπο κυνηγό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOJR39KEulIsWn-dBM9uMGs0vYQsOLrdUM1tsoAm73HxCwxBh_T6FwU0kMLLnwytgZqy4-0lhuOFMabHoxMrcczBFj_DDdO_F9BhE6xeABr_YqjYyjkJVRJEdJEhmXkZeqKo__ZhuMaEg/s1600/446113.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOJR39KEulIsWn-dBM9uMGs0vYQsOLrdUM1tsoAm73HxCwxBh_T6FwU0kMLLnwytgZqy4-0lhuOFMabHoxMrcczBFj_DDdO_F9BhE6xeABr_YqjYyjkJVRJEdJEhmXkZeqKo__ZhuMaEg/s1600/446113.jpg" height="400" width="302" /></a>Πριν από 279.000 χρόνια, μια ομάδα κυνηγών στην κεντρική Αιθιοπία θρυμματίζει προσεκτικά ένα μαυροπράσινο ηφαιστειακό πέτρωμα σα γυαλί, σχηματίζοντας μικρές μυτερές και κοφτερές αιχμές. Μετά τις προσαρμόζει σε ένα μακρύ και σχετικά ίσιο ξύλο, δημιουργώντας ένα είδος ακοντίου. Με τα σημερινά δεδομένα δε φαίνεται σπουδαίο, όμως για εκείνη την εποχή πρόκειται για επαναστατική τεχνολογία. Χρησιμοποιώντας τη οι πρόγονοι του ανθρώπου είχαν στη διάθεσή τους ένα όπλο που τους επέτρεπε να σκοτώσουν τα θηράματά τους πιο αποτελεσματικά από μακριά, σε σχέση με ένα απλό ξύλινο ακόντιο. Αυτή η τεχνολογική εξέλιξη όχι μόνο τους έδινε τη δυνατότητα να κυνηγήσουν περισσότερα είδη ζώων, αλλά αύξαινε και την πιθανότητα να βγουν αρτιμελείς και άθικτοι από το κυνήγι, παρεμβάλλοντας ασφαλή απόσταση ανάμεσα σε αυτούς και τα μεγάλα επικίνδυνα θηράματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το ακόντιο με πέτρινη αιχμή είναι το κορυφαίο επίτευγμα των προγόνων του ανθρώπου που ζούσαν εκείνη την εποχή. Ισως πιο εντυπωσιακό από τα πλεονεκτήματα που τους έδινε στο κυνήγι, είναι το γεγονός ότι η σύλληψη, η κατασκευή και η χρήση αυτής της απλής «συσκευής» έγινε δυνατή μέσα από τη σταδιακή απόκτηση, στη διάρκεια δεκάδων χιλιάδων γενεών, των χαρακτηριστικών που βοήθησαν τους προγόνους μας να αναζητήσουν κρέας ως τροφή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν του φαίνεται...</div>
<div style="text-align: justify;">
Στη σημερινή εποχή των σούπερ μάρκετ και των φαστ φουντ είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι οι</div>
<a name='more'></a>άνθρωποι είμαστε γεννημένοι κυνηγοί. Δε μας φαίνεται. Είμαστε αργοί, αδύναμοι και δε διαθέτουμε τα θανατηφόρα δόντια και νύχια που χρησιμοποιούν άλλα σαρκοφάγα για να πιάσουν και να κομματιάσουν την τροφή τους. Συγκρινόμενος με ζώα από τον κροκόδειλο έως τον γατόπαρδο, ο άνθρωπος είναι μακράν ο χειρότερα εξοπλισμένος από αυτήν την άποψη. Ωστόσο, είμαστε οι πιο δεινοί θηρευτές στη Γη, διάκριση που αποκτήσαμε πολύ πριν εφεύρουμε τα αυτοκίνητα που μας μεταφέρουν ως τα θηράματα και τα πυροβόλα όπλα με τα οποία τα σκοτώνουμε.<br />
<div style="text-align: justify;">
Στο πέρασμα εκατομμυρίων ετών, η βιολογική εξέλιξη οδήγησε από τους κυρίως χορτοφάγους προγόνους μας (όντα όπως η Λούσι, ο διάσημος Αυστραλοπίθηκος Αφαρένσις) σε ένα εξαιρετικά θανατηφόρο πρωτεύον θηλαστικό. Πολλά από τα χαρακτηριστικά που μας διακρίνουν από τους κοντινότερους συγγενείς μας, τους μεγάλους πιθήκους - από τη δυνατότητα να τρέχουμε μεγάλες αποστάσεις μέχρι τον υπερμεγέθη εγκέφαλό μας - μπορεί να προέκυψαν ως ένα βαθμό, ως προσαρμογές για το κυνήγι. Πρόσφατες ανακαλύψεις φώτισαν μερικές ασαφείς πλευρές αυτής της διαδικασίας μεταμόρφωσης, τεκμηριώνοντας μεταξύ άλλων την έναρξη χρήσης της ρίψης αντικειμένων και την έναρξη κυνηγιού μεγάλων θηραμάτων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δύο εξελικτικές λύσεις</div>
<div style="text-align: justify;">
Για να καταλάβουμε πόσο κρίσιμο ρόλο έπαιξε το κυνήγι στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, πρέπει να πάμε πίσω περίπου 3 εκατομμύρια χρόνια, στην εποχή που πλησίαζαν ένα εξελικτικό σταυροδρόμι οι πρώιμοι ανθρωπίδες (όντα που συγγενεύουν περισσότερο με τον άνθρωπο παρά με τους κοντινότερους εν ζωή συγγενείς του είδους μας, τους χιμπατζήδες και τους μπονόμπος). Το κλίμα άλλαζε και τα δάση στην Αφρική, όπου οι μακρινοί πρόγονοί μας έψαχναν για φρούτα και φύλλα, έδιναν τη θέση τους σε ανοιχτά λιβάδια, κάνοντας αυτές τις τροφές πιο δυσεύρετες. Οι ανθρωπίδες έπρεπε είτε να προσαρμοστούν, είτε να εξαφανιστούν. Μερικοί, όπως οι αυστραλοπίθηκοι, αντιμετώπισαν την περιβαλλοντική αλλαγή αναπτύσσοντας σταδιακά μεγάλα σαγόνια και δόντια που μπορούσαν να κομματιάσουν χόρτα και άλλες σκληρές φυτικές τροφές. Ο κλάδος που περιλαμβάνει το ανθρώπινο γένος, το γένος Homo (Χόμο), έδωσε ριζικά διαφορετική λύση στο πρόβλημα, επεκτείνοντας τη διατροφή του, ώστε να συμπεριλάβει αυξανόμενες ποσότητες ζωικών πρωτεϊνών και λίπους. Και οι δύο προσεγγίσεις είχαν αποτέλεσμα για πολύ καιρό. Αλλά τελικά, περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια πριν από σήμερα, οι αυστραλοπίθηκοι εξαφανίστηκαν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι επιστήμονες ίσως δεν μάθουν ποτέ αν η εξαφάνιση των αυστραλοπιθήκων έγινε επειδή είχαν εξειδικεύσει τη διατροφή τους σε πολύ λίγα τρόφιμα και δεν άντεξαν σε κάποια περιβαλλοντική αλλαγή, ή αν ήταν ο ανταγωνισμός με το γένος Homo που τους εξόντωσε. Αδιαμφισβήτητο είναι ότι η τακτική του ανθρώπινου γένους όχι μόνο ήταν πιο επιτυχής, αλλά το οδήγησε τελικά και στην κυριαρχία σε ολόκληρο τον πλανήτη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δρομέας μεγάλων αποστάσεων</div>
<div style="text-align: justify;">
Πάμπολλες αλλαγές στην ανατομία των ανθρωπιδών συνδυάστηκαν, ώστε να τους κάνουν ισχυρούς αντιπάλους μέσα στην αφρικανική σαβάνα, όπου τα σπαθόδοντα αιλουροειδή και άλλα ογκώδη σαρκοφάγα κυριαρχούσαν ανεμπόδιστα για καιρό. Μια σημαντική ομάδα νέων χαρακτηριστικών εξισορρόπησε την έλλειψη μεγάλης ταχύτητας. Αν και έως σήμερα ο δίποδος άνθρωπος είναι άθλιος δρομέας ταχύτητας μπροστά στα τετράποδα, είναι ασύγκριτα καλύτερος στις διαδρομές μεγάλων αποστάσεων. Κανένα άλλο πρωτεύον θηλαστικό δεν πλησιάζει την ικανότητά του αυτή, που θεωρείται ότι προέκυψε εξελικτικά πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια, επειδή έδινε πλεονέκτημα στο κυνήγι θηραμάτων μέχρι να κουραστούν και να επιβραδύνουν ή να καταρρεύσουν από την κούραση.</div>
<div style="text-align: justify;">
Με υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας στο τρέξιμο σε σχέση με τους προγόνους τους, οι ανθρωπίδες χρειάζονταν έναν τρόπο για να αποφεύγουν την υπερθέρμανση του σώματος. Η εξελικτική απώλεια του τριχώματος σε μεγάλο βαθμό και η εμφάνιση των ιδρωτοποιών αδένων επέτρεψε στους προγόνους μας να παραμένουν δροσεροί ενόσω έτρεχαν κυνηγώντας. Με αυτό το σύστημα ψύξης που εμφανίστηκε στον Homo ergaster (άνθρωπος ο εργατικός) πριν από 1,6 εκατομμύρια χρόνια, ο άνθρωπος μπορεί να νικήσει ένα άλογο στο μαραθώνιο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εξαιρετικός ρίπτης</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι ανθρωπίδες κυνηγοί εκτός από την αντοχή στο τρέξιμο έπρεπε και να μπορούν να δώσουν το θανάσιμο χτύπημα, κατά προτίμηση με ένα βαρύ ή κοφτερό αντικείμενο που πέταγαν από ασφαλή απόσταση. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μοναδική ικανότητα να ρίχνει αντικείμενα με ταχύτητα και ακρίβεια. Αντίθετα, οι χιμπατζήδες έχουν την ικανότητα αυτή ελάχιστα αναπτυγμένη. Αποδείχτηκε ότι το κλειδί για την ικανότητά μας να πετάμε αντικείμενα βρίσκεται στην ελαστική ενέργεια του μυικού συστήματος των ώμων και όχι μόνο. Σε αντίθεση με τους χιμπατζήδες, η ευλύγιστη μέση, το πιο ίσιο βραχιόνιο οστό, η άρθρωση του ώμου που βλέπει προς τα έξω αντί προς τα πάνω, όπως συμβαίνει στους πιθήκους, δίνουν στον άνθρωπο τη δεινή ικανότητα στις ρίψεις. Αυτά τα ανατομικά στοιχεία δεν εμφανίστηκαν μονομιάς. Οπως δείχνουν τα απολιθώματα, η πιο μακριά μέση και το ευθύτερο βραχιόνιο οστό εμφανίστηκαν ήδη από την εποχή των αυστραλοπιθήκων, ενώ η άρθρωση του ώμου προς το πλάι στον Homo erectus (άνθρωπος ο όρθιος) πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συχνά η βιολογική εξέλιξη οδηγεί στην εμφάνιση ενός νέου χαρακτηριστικού που μετά βρίσκει και άλλες «χρήσεις» σε νέες περιβαλλοντικές συνθήκες. Η λεπτή και μακριά μέση προέκυψε εν μέρει λόγω του όρθιου βαδίσματος, μαζί με άλλα επιβοηθητικά ανατομικά χαρακτηριστικά. Αλλά στην πορεία, με την προσθήκη και άλλων συμπληρωματικών χαρακτηριστικών, βρήκε νέο ρόλο, βοηθώντας τους προγόνους μας να αυξήσουν τη ροπή κατά τη ρίψη ενός αντικειμένου προς το στόχο.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η περιβαλλοντική πίεση για την εμφάνιση της ικανότητας αποτελεσματικής ρίψης εκτιμάται ότι διαμόρφωσε τη νέα διάταξη της άρθρωσης των ώμων πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια. Η εκτίμηση βασίζεται στο συνδυασμό των περιβαλλοντικών αλλαγών της εποχής με το γεγονός ότι αυτές οι αλλαγές έκαναν αναγκαστικά τους προγόνους μας χειρότερους σε μια άλλη σημαντική δραστηριότητα: στο σκαρφάλωμα στα δέντρα, που επί εκατομμύρια χρόνια τους είχαν δώσει τροφή και καταφύγιο από τους μεγάλους θηρευτές που κυνηγούν στο έδαφος. Η καλύτερη ικανότητα στις ρίψεις πρέπει να έδωσε στους Homo πολύ μεγαλύτερη πρόσβαση σε ζωικές τροφές πλούσιες σε θερμίδες και θρεπτικές ουσίες και ταυτόχρονα την ικανότητα να απωθούν τα θηρία που προσπαθούσαν να τους κατασπαράξουν ή να τους κλέψουν τα θηράματα που σκότωναν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-52771476089277342862014-06-20T08:56:00.000-07:002014-06-20T08:56:08.405-07:00Βρέθηκαν οι… πρόγονοι των Νεάντερταλ !!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ανακάλυψη κρανίων «δείχνει» πως προϋπήρχε άλλο είδος<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH0-NT0a6UgYVKyrheQf_l656i5E_0TQ8RNK6qjHRJW6eSrWsk2GgyPyhoORAShs9ggjCC6NJBEHeV-xTGyAfX5S3VhUPRpJiUAxnEwviVCdS1oLQEqCZk2N8kymIdqg3Zf3xrHjESdlM/s1600/56.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH0-NT0a6UgYVKyrheQf_l656i5E_0TQ8RNK6qjHRJW6eSrWsk2GgyPyhoORAShs9ggjCC6NJBEHeV-xTGyAfX5S3VhUPRpJiUAxnEwviVCdS1oLQEqCZk2N8kymIdqg3Zf3xrHjESdlM/s1600/56.jpg" height="248" width="400" /></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Ο κόσμος πριν τους Νεάντερταλ πρέπει να θύμιζε μάλλον τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Game of Thrones». Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν οι επιστήμονες έπειτα από την ασυνήθιστη μαζική ανακάλυψη- ορόσημο 17 κρανίων και πολυάριθμων οστών από 28 σκελετούς, σε ένα υπόγειο σπήλαιο βάθους 14 μέτρων της βόρειας Ισπανίας, στα όρη Αταπουέρκα.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι τα αρχαιότερα κρανία που έχουν βρεθεί να έχουν σαφή κάποια από τα γνώριμα χαρακτηριστικά προσώπου των Νεάντερταλ, αν και σε πιο πρωτόγονη μορφή. Αυτό δείχνει ότι ανήκουν σε προγόνους των τελευταίων ή σε πρωτο-Νεάντερταλ, έναν «χαμένο κρίκο» μεταξύ των Νεάντερταλ και ενός πιο πρωτόγονου είδους που προηγήθηκε και που μένει τώρα να προσδιοριστεί.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι Ισπανοί επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτό το αρχαιότερο προγονικό είδος ζούσε στην Ευρώπη πριν </div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
από ένα εκατομμύρια χρόνια και θα έπρεπε να ονομαστεί <b><u>Homo antecessor</u></b>. Πιθανώς από αυτό το άγνωστο είδος -που δεν ήταν ο «άνθρωπος της Χαϊδελβέργης» <b>(Homo heidelbergensis)</b>, όπως θεωρείτο ως τώρα- ξεπήδησαν πριν από περίπου 500.000 χρόνια τόσο οι Νεάντερταλ, όσο και οι σύγχρονοι «έμφρονες» άνθρωποι<b> (Homo sapiens)</b>.</div>
<br />
Η μελέτη των παλαιότατων απολιθωμάτων, που χρονολογούνται έως πριν από 430.000 χρόνια, αποκαλύπτει συνεχείς μάχες επιβίωσης και εξουσίας ανάμεσα σε διαφορετικά «βασίλεια» και φυλές, γεγονός που, μεταξύ άλλων, είχε ως συνέπεια ορισμένοι πρόγονοι των Νεάντερταλ να εξελίξουν ορισμένα χρήσιμα χαρακτηριστικά του προσώπου τους πιο γρήγορα από άλλους.<br />
<br />
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοανθρωπολογίας Χουάν- Λουίς Αρσουάγκα, του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης, που έκαναν τη σχετική παρουσίαση στο περιοδικό «Science» σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερς και Γαλλικό, το «Nature» και το «New Scientist» δήλωσαν ότι «ένα σενάριο όπως αυτό της σειράς «Games of Thrones" πιθανότατα περιγράφει την εξέλιξη των ανθρωπιδών στην Ευρασία και την Αφρική κατά τη Μέση Πλειστόκαινο περίοδο».<br />
<br />
«Όπως και στη διάσημη σειρά, ποτέ δεν υπήρξε ένα ενωμένο και ενιαίο ευρωπαϊκό "βασίλειο" εκείνη την εποχή, αλλά ένας αριθμός "οίκων" που ζούσαν σε διαφορετικές περιοχές και συχνά ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για τη γη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ανθρώπινη εξέλιξη δεν ήταν μια βαθμιαία και αργή διαδικασία όλου του πληθυσμού με τον ίδιο ρυθμό σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο» πρόσθεσε ο Ισπανός επιστήμονας.<br />
<br />
Η ανάλυση των κρανίων δείχνει ότι τα μεγάλα σαγόνια με τα γερά δόντια ήταν το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχώρισε σε αυτούς τους προ- Νεάντερταλ, καθώς τα χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο ή «τρίτο χέρι». Τα κρανία τους όμως ήσαν μικρά, καθώς δεν είχαν αναπτυχθεί ακόμη τα ογκώδη κρανία των κατοπινών Νεάντερταλ.<br />
<br />
Τα κρανία ανήκουν σχεδόν όλα σε νεαρά άτομα και ανακύπτει το ερώτημα του πώς πέθαναν (δεν φαίνεται η αιτία να ήταν κάποια φυσική ή γεωλογική καταστροφή) και γιατί βρέθηκαν όλα μαζί στον πάτο του σπηλαίου.<br />
<br />
Η γενετική ανάλυση δείχνει ότι αυτοί οι ανθρωπίδες (προ-άνθρωποι) δεν ήσαν Νεάντερταλ, καθώς οι τελευταίοι εμφανίστηκαν αργότερα και έζησαν στην Ευρώπη έως πριν από περίπου 35.000 χρόνια. Όλα τα κρανία ανήκουν πάντως στο ίδιο άγνωστο είδος και τώρα οι επιστήμονες πρέπει να βρουν έναν τρόπο για να τους κατατάξουν στο ανθρώπινο οικογενειακό δέντρο.</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-2319224673538740502014-06-02T12:22:00.002-07:002014-06-02T12:22:57.843-07:00Μέγα-Γη: Ένα νέο είδος εξωπλανήτη, 17 φορές μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αστρονόμοι στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν για πρώτη φορά ένα νέο τύπο πολύ βαρύ εξωπλανήτη, που ονόμασαν μεγα-Γη. Πρόκειται για έναν βραχώδη κόσμο, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση 560 ετών φωτός, ο οποίος ζυγίζει 17 φορές περισσότερο από τη Γη και έχει διάμετρο 2,3 φορές μεγαλύτερη.<br />
Οι ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, με επικεφαλής τον Ξαβιέ Ντιμίσκ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέντευξη Τύπου στην Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία, δήλωσαν ότι ο εξωπλανήτης είναι ο Κέπλερ-10c, ο οποίος κάθε 45 μέρες (το έτος του) διαγράφει μια πλήρη τροχιά γύρω από το άστρο του, που μοιάζει με τον Ήλιο μας και βρίσκεται στον αστερισμό του Δράκοντα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjktr3jdvchGX3q01Cin1zCDg3FbLHYjSSgXUOuRs6jSClRNmesrqIOIVOfMcWXhwdIBA754fPdgOBouCJDrlW-qdbt7Y5kP75epiH0vnOeN-gk_y0q2Z29J95yMcI3qENilNGRAHDGGG0/s1600/gi1--------.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjktr3jdvchGX3q01Cin1zCDg3FbLHYjSSgXUOuRs6jSClRNmesrqIOIVOfMcWXhwdIBA754fPdgOBouCJDrlW-qdbt7Y5kP75epiH0vnOeN-gk_y0q2Z29J95yMcI3qENilNGRAHDGGG0/s1600/gi1--------.png" height="332" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Στο ίδιο σύστημα βρίσκεται και ένας άλλος μικρότερος και πολύ γρήγορος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ-10b, ένας καυτός κόσμος λάβας, με μάζα τριπλάσια από τη Γη και με διάρκεια έτους μόλις 20 ωρών.<br />
<br />
Έως τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι δεν ήταν δυνατό να υπάρχει ένας τόσο βαρύς βραχώδης <br />
<a name='more'></a>πλανήτης, παρά μόνο αέριοι γίγαντες όπως ο Δίας. Παρόλα αυτά, ο Κέπλερ-10c είναι απολύτως στερεός και πολύ μεγαλύτερος από εξωπλανήτες στους οποίους έχει δοθεί ο χαρακτηρισμός σούπερ-Γη - γι' αυτό ακριβώς ονομάστηκε μεγα-Γη.<br />
Ο ιδιαίτερος εξωπλανήτης εντοπίστηκε αρχικά από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», το οποίο όμως δεν ήταν σε θέση να διακρίνει αν επρόκειτο για βραχώδη ή αέριο πλανήτη. Τελικά, κάνοντας νέες παρατηρήσεις με το Εθνικό Τηλεσκόπιο «Γαλιλαίος» στα Κανάρια Νησιά, οι αστρονόμοι κατάφεραν να διαπιστώσουν ότι ο Κέπλερ-10c έχει στερεή σύνθεση και βάρος 17 φορές μεγαλύτερο από της Γης - πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.<br />
Επίσης, ο πλανήτης εκτιμάται ότι δεν έχει χάσει στο διάστημα την ατμόσφαιρά του, ακριβώς επειδή ασκεί μεγάλη βαρύτητα πάνω της και τη συγκρατεί. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι θέμα χρόνου να βρουν και άλλες μεγα-Γαίες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidfLaMaxKta4asWNGekaKHG-CyuzulvNhYWv_r64h4XNsLusSXrLLJVYzbhP6qohR9VWbDx-3CuCi8A2Yakd8QE0dS1FaO_WU-e3DsJIVxCxKCP4ydqBCxfOqNSidvk2yGwD2MgiGVhJw/s1600/gi3---------.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidfLaMaxKta4asWNGekaKHG-CyuzulvNhYWv_r64h4XNsLusSXrLLJVYzbhP6qohR9VWbDx-3CuCi8A2Yakd8QE0dS1FaO_WU-e3DsJIVxCxKCP4ydqBCxfOqNSidvk2yGwD2MgiGVhJw/s1600/gi3---------.png" height="624" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
«Εκπλαγήκαμε πολύ, όταν συνειδητοποιήσαμε τι είχαμε βρει», δήλωσε ο Ντιμίσκ. «Πρόκειται για έναν πραγματικό γήινου τύπου Γκοτζίλα! Αντίθετα όμως με το τέρας της ταινίας, έχει θετικές συνέπειες για τη ζωή», πρόσθεσε ο αστρονόμος Ντίμιταρ Σασέλοφ.<br />
<br />
Με δεδομένο ότι το σύστημα πλανητών του άστρου Κέπλερ-10 έχει υπερδιπλάσια ηλικία από το δικό μας ηλιακό σύστημα, γύρω στα 11 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή σχηματίστηκε μόνο τρία δισεκατομμύρια χρόνια μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), αυτό σημαίνει ότι βραχώδεις κόσμοι, δυνητικά φιλόξενοι για τη ζωή, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε στη Γη, σχηματίστηκαν πολύ νωρίτερα απ' ό,τι πίστευαν οι αστρονόμοι. Και όσο νωρίτερα σχηματίστηκε ένας πλανήτης σαν τη Γη τόσο περισσότερο χρόνο θα είχε στη διάθεσή της πιθανώς η ζωή για να εξελιχτεί πάνω του. Ακριβώς γι' αυτό, βραχώδεις πλανήτες αυτού του είδους, γύρω από αρχαία άστρα, είναι κατ' εξοχήν υποψήφιοι για την αναζήτηση ζωής (γιατί όχι και με νοημοσύνη, όπως επιμένουν μερικοί επιστήμονες).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRsnlsnlUXThJ5kacMIMdg47kd27zrMdgi1MSIp5OyepKFYqwMWz8njkWtpncjIF9d1jGFRc86BxyfrWhR6rIm7mHinpVKGDSIgsnJ9c1G8-Oo2RbQs8KxW1ZzrXQ8MlbIgHixOQzF3tw/s1600/gi6---------.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRsnlsnlUXThJ5kacMIMdg47kd27zrMdgi1MSIp5OyepKFYqwMWz8njkWtpncjIF9d1jGFRc86BxyfrWhR6rIm7mHinpVKGDSIgsnJ9c1G8-Oo2RbQs8KxW1ZzrXQ8MlbIgHixOQzF3tw/s1600/gi6---------.png" height="379" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Πηγή: http://www.iefimerida.gr/node/157665#ixzz33Vkkv64e</div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4084338212686245128.post-34829344928914484372014-05-21T14:10:00.003-07:002014-05-21T14:10:40.659-07:00Σκιές στην «ιστορική» ανακάλυψη αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<u>Ο ενθουσιασμός ξεφουσκώνει !!!</u><br />
<b><br /></b>
<b>Πρίνστον, Νιού Τζέρσεϊ</b><br />
Οι κοσμολόγοι ίσως πουν ότι ήταν υπερβολικά καλό για να είναι αληθινό. Η ανακοίνωση για την ανίχνευση αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων, η οποία θα επιβεβαίωνε την κρατούσα θεωρία του πληθωρισμού για τη διόγκωση του Σύμπαντος, ίσως βασίστηκε σε εσφαλμένη ερμηνεία των μετρήσεων.<br />
<br />
Το σήμα που ανίχνευσε το τηλεσκόπιο Bicep στο Νότιο Πόλο δεν αποκλείεται να αντιστοιχεί όχι στα βαρυτικά κύματα που αναζητούσαν οι ερευνητές, αλλά στην ακτινοβολία που εκπέμπει η σκόνη μέσα στον δικό μας Γαλαξία, εκτιμά ένας κοσμολόγος του Πρίνστον.<br />
<br />
<i><div>
<i><br /></i></div>
Δείτε σχετικά:</i><br /><ul style="text-align: left;">
<li><a href="http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231303996" target="_blank">Τηλεσκόπιο στην Ανταρκτική «είδε βαρυτικά κύματα της Μεγάλης Έκρηξης»</a></li>
<li><a href="http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231303464" target="_blank">Φήμες για ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από τη Μεγάλη Έκρηξη</a></li>
</ul>
<br />
<br />
Οι ερευνητές που έγιναν πρωτοσέλιδο τον Μάρτιο όταν προχώρησαν στην εντυπωσιακή ανακοίνωση δηλώνουν πάντως ότι επιμένουν στα αποτελέσματά τους, τα οποία έχουν υποβληθεί για δημοσίευση <br />
<a name='more'></a>σε επιστημονική επιθεώριση που δεν κατονομάζεται.<br />
<br />
«Και βέβαια δεν ανακαλούμε τα αποτελέσματα» είπε στο δικτυακό τόπο του Science ο Τζον Κόβακ, κοσμολόγος του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ Σμιθσόνιαν στη Μασαχουσέτη.<br />
<br />
Άλλοι όμως διαφωνούν: «Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε πως δεν μπορούν να ισχυριστούν πως το ανίχνευσαν. Τελεία και παύλα» εκτίμησε ο Πολ Στάινχαρντ, θεωρητικός φυσικός στο Πρίνστον,<br />
<br />
Τα βαρυτικά κύματα είναι θεωρητικές ρυτιδώσεις στο χωροχρόνο οι οποίες διαδίδονται σαν κύμα με την ταχύτητα του φωτός -ουσιαστικά συμπιέζουν το χώρο σε μία κατεύθυνση και τον τεντώνουν προς μια άλλη. Η ύπαρξή τους προβλέφθηκε τo 1916 από τον Άλμπερτ Άινσταϊν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.<br />
<br />
Βαρυτικά κύματα μπορεί θεωρητικά να προκαλούνται από περιστρεφόμενα αντικείμενα μεγάλης μάζας, όπως για παράδειγμα από μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο.<br />
<br />
Η επίμαχη μελέτη αφορά ωστόσο ένα άλλο είδος βαρυτικών κυμάτων, τα οποία υπολογίζεται ότι εμφανίστηκαν κατά τη φάση του λεγόμενου πληθωρισμού: μια φάση που διήρκεσε μόλις 10-32 δευτερόλεπτα και ανάγκασε το Σύμπαν να διογκωθεί απότομα, πιο γρήγορα κι από την ταχύτητα του φωτός.<br />
<br />
Η θεωρία του πλυθωρισμού, η οποία προτάθηκε ως εξήγηση για την παρατηρούμενη ομοιογένεια του Σύμπαντος, είναι σήμερα αποδεκτή από τους περισσότερους κοσμολόγους και θεωρητικούς φυσικούς, παραμένει όμως αναπόδεικτη.<br />
<br />
Το εξειδικευμένο τηλεσκόπιο Bicep 2 στην Ανταρκτική αναζήτησε ίχνη των αρχέγονων βαρυτικών κυμάτων στη λεγόμενη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CMB) -το αρχαίο υπόλειμμα μιας λάμψης που γέμισε τα πάντα όταν το νεαρό Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές περίπου 380.000 χρόνια μετά τη γέννησή του (σήμερα έχει ηλικία περίπου 13,8 δισ. ετών).<br />
<br />
Οι ερευνητές γνώριζαν ότι η σκόνη μέσα στον Γαλαξία εκπέμπει κι αυτή μικροκύματα που μπορούν να επηρεάσουν της μετρήσεις της ακτινοβολίας CBM. Έπρεπε λοιπόν να υπολογίσουν τη συμβολή της σκόνης στο σήμα και να την αφαιρέσουν από τις μετρήσεις.<br />
<br />
Για να το κάνουν αυτό χρησιμοποίησαν συνολικά έξι διαφορετικά μοντέλα, ένα από τα οποία βασίστηκε σε χάρτη της ακτινοβολίας CBM τον οποίο ολοκλήρωσε σχετικά πρόσφατα το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck.<br />
<br />
Τα δεδομένα του Planck δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα, οπότε οι ερευνητές προχώρησαν στην ανορθόδοξη κίνηση να αντιγράψουν τα δεδομένα από μια διαφάνεια που παρουσιάστηκε σε συνέδριο.<br />
<br />
Τώρα, ο κοσμολόγος Ράφαελ Φλάουγκερ του Πανεπιστημίου του Πρίνστον υποστηρίζει ότι εντόπισε λάθη. Οι δικές του εκτιμήσεις, οι οποίες επίσης βασίστηκαν σε δεδομένα που αντιγράφηκαν από διαφάνεια της αποστολής Plancκ, δείχνουν ότι η συμβολή της σκόνης μπορεί να υποτιμήθηκε.<br />
<br />
«Δεν προσπαθώ να ξεκινήσω καβγά [...] Ελπίζω τελικά να υπάρχει σήμα [των βαρυτικών κυμάτων]» δηλώνει ο Φλάουγκερ στο δικτυακό τόπο του Nature.<br />
<br />
Εφόσον ο κοσμολόγος έχει δίκιο, η διάψευση της ανακάλυψης θα ντρόπιαζε τους ερευνητές του Bicep και σίγουρα θα απέκλειε το Νόμπελ Φυσικής στο οποίο θα μπορούσαν να ελπίζουν.<br />
<br />
Η κατάσταση ίσως γίνει πιο ξεκάθαρη όταν παρουσιαστούν επίσημα τα δεδομένα του Planck τον Οκτώβριο.<br />
<br />
<span style="color: red;">in.gr</span></div>
Άδηλοςhttp://www.blogger.com/profile/06028031039619099846noreply@blogger.com0