Νέα στοιχεία για τον μετεωρίτη της Ρωσίας

Στην περιοχή της λίμνης Τσεμπαρκούλ κατορθώθηκε να συγκεντρωθούν περίπου 50 μικρά θραύσματα του μετεωρίτη μεγέθους μερικών χιλιοστόμετρων.

Η χημική εξέτασή τους επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για έναν κλασικό πετρώδη μετεωρίτη, όπως εξήγησε στη «Φωνή της Ρωσίας» ο επικεφαλής της αποστολής του Πανεπιστημίου των Ουραλίων για την αναζήτηση του μετεωρίτη Βίκτορ Γκροχόφκσι: "... Πρόκειται για έναν κλασικό πετρώδη μετεωρίτη, που ονομάζουμε «κοινό χονδρίτη». Στη σύστασή του έχει εντοπιστεί η συνηθισμένη περιεκτικότητα σε ορυκτά: ολιβίνη, αδιαφανή ορυκτά, τροϊλίτης, καμασίτης, ενώσεις, που μπορούν να σχηματιστούν μόνο στο Διάστημα. Στη Γη παρόμοιοι συνδυασμοί και δομές δεν υπάρχουν...".

Οι επιστήμονες διέψευσαν ως αντιεπιστημονικές και ορισμένες φήμες, που εμφανίστηκαν στο Διαδίκτυο. Ειδικότερα ότι μαζί με τον μετεωρίτη μεταφέρθηκε στη Γη και μια νέα μορφή ζωής με τη μορφή βακτηρίων ή ιών. Αυτό είναι αδύνατο, λένε οι επιστήμονες. Τα θραύσματα, που εντοπίστηκαν,

Εξωπλανήτης στο μέγεθος της Σελήνης!

Πλανητικό σύστημα με τον πιο μικροσκοπικό πλανήτη που έχει εντοπιστεί ποτέ να περιφέρεται γύρω από άστρο ανάλογο με το δικό μας Ηλιο, ανακάλυψε πριν λίγες μέρες το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ. Οι πλανήτες βρίσκονται σε ένα σύστημα που πήρε την ονομασία Κέπλερ-37 και βρίσκεται 210 έτη φωτός μακριά από τη Γη, στον αστερισμό της Λύρας. Ο μικρότερος πλανήτης του είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τη Σελήνη, έχει δηλαδή περίπου το ένα τρίτο της διαμέτρου της Γης και είναι σαφώς μικρότερος από τον Ερμή, κάνοντας πραγματικό επίτευγμα την ανακάλυψη αυτού του κόκκου σκόνης μέσα στο Διάστημα.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του μικροσκοπικού πλανήτη

Ο μικρός πλανήτης Κέπλερ-37β και οι δύο πλανήτες που τον συνοδεύουν εντοπίστηκαν από τους επιστήμονες της αποστολής Κέπλερ της NASA, για την ανακάλυψη πλανητών μεγέθους ανάλογου με της Γης, στην «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή στην περιοχή γύρω από τα άστρα, όπου το νερό αν υπάρχει θα μπορεί να είναι σε υγρή κατάσταση. Ομως, αν και το άστρο στο Κέπλερ-37 είναι κίτρινο άστρο παρόμοιο με τον Ηλιο (λίγο μικρότερο και πιο ψυχρό), το πλανητικό του σύστημα είναι πολύ διαφορετικό.

Ακόμη ανακαλύπτουν πυραμίδες

Μια «νέα» πυραμίδα ηλικίας μεγαλύτερης των 3.000 χρόνων που ανήκει σε βεζίρη του φαραώ Ραμσή ΙΙ ανακαλύφθηκε στο Λούξορ στη Νότια Αίγυπτο, ανακοίνωσε σήμερα ο Αιγύπτιος υπουργός Αρχαιοτήτων Μοχάμεντ Ιμπραχίμ.

 Τα ερείπια της πυραμίδας, που είχε ύψος 15 μέτρα και πλάτος 12, ανακαλύφθηκαν στη διάρκεια των ανασκαφών της κοινής αποστολής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών και του Πανεπιστημίου της Λιέγης, πρόσθεσε ο ίδιος. Η πυραμίδα «ανήκε σε έναν βεζίρη της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου που ονομαζόταν Κχάι και εκτελούσε καθήκοντα αντίστοιχα με αυτά του πρωθυπουργού, για 15 χρόνια επί της βασιλείας του φαραώ Ραμσή ΙΙ», αναφέρεται στην ανακοίνωση της αποστολής.

«Το μνημείο υπέστη μεγάλες καταστροφές από τον 7ο ως τον 8ο αιώνα, όταν μετατράπηκε σε ερημητήριο Κοπτών», προστίθεται στην ανακοίνωση, η οποία καταλήγει τονίζοντας: «Η ανακάλυψη αυτή έχει μεγάλη σημασία για τους αιγυπτιολόγους διότι ο βεζίρης Κάι αναφέρεται σε πολλά έγγραφα».

Πρωτοφανής πτώση μετεωρίτη στην Ρωσία

(Η πτώση μετεωρίτη στα Ουράλια και άλλα παρόμοια περιστατικά)

Ένας μετεωρίτης αποφάσισε να κλέψει τη δόξα από τον αστεροειδή 2012 DA14 που πέρασε ξυστά από τη Γη το απόγευμα της Παρασκευής 15/2/2013. Ενώ όλοι ετοιμάζονταν για να δουν το κοντινό πέρασμα του αστεροειδή τελικά νωρίς το πρωί της ίδιας μέρας, ένας μετεωρίτης έπεσε στην περιοχή Τσελιάμπινσκ στα Ουράλια κερδίζοντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον, προκαλώντας σοκ όχι μόνο σ' αυτούς που βίωσαν το γεγονός, και ωστικά κύματα που έσπασαν παράθυρα και τραυμάτισαν 1.200 πολίτες.
Ο καθηγητής φυσικής στο Τέξας Α&Μ University, Δημήτρης Νανόπουλος, μιλώντας το πρωί του Σαββάτου στο Mega, παρουσιάστηκε καθησυχαστικός, σημειώνοντας ότι είναι σπάνιο φαινόμενο να έχουμε τέτοιου είδους "επίσκεψη" μετεωρίτη και μάλιστα να επηρεάσει κατοικημένη περιοχή. Πρόσθεσε ότι, αντίθετα  τον αστεροειδή τον περιμέναμε. Ο αστεροειδής με την ονομασία 2012 DA14, ανακαλύφθηκε μόλις πέρυσι, και πέρασε περίπου 17,200 μίλια (27,700 χιλιόμετρα) από τη Γη στις 2:25 μ.μ. EST (1925 GMT) σε σημείο που ήταν πιο κοντά από ότι τα δίκτυα των δορυφόρων που σχετίζονται με τις τηλεοπτικές μεταδόσεις αλλά και την πρόγνωση του καιρού.
Οι επιστήμονες λένε ότι τα δύο γεγονότα, και τα δύο σπάνια, δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. "Είχαμε δύο ασυνήθιστα γεγονότα με αντικείμενα που πλησίασαν τη Γη την ίδια ημέρα. Είναι απλά μια σύμπτωση", ανέφερε ο επιστήμονας της NASA, Πολ Χόντας.

Κρατήρας από κομμάτι που έφτασε στην Γη

Η δικαίωση του Αϊνστάιν: Τα σωματίδια δεν ταξιδεύουν ταχύτερα από το φως.

Ένα πείραμα στο ερευνητικό κέντρο CERN είχε αποδείξει το αντίθετο. Τώρα αποκαλύπτεται ότι οι επιστήμονες είχαν κάνει…λάθος.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου οι επιστήμονες τους ερευνητικού κέντρου CERN στην Ελβετία ανακοίνωσαν ότι κατέγραψαν νετρίνα, τα οποία κινούνται πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός. Το αποτέλεσμα των ερευνών ούτε λίγο ούτε πολύ έθετε υπό αμφισβήτηση τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Ένας επανέλεγχος των αποτελεσμάτων του πειράματος απέδειξε ωστόσο ότι οι επιστήμονες απλά είχαν κάνει….λάθος. Τελικά ο Αϊνστάιν είχε δίκιο και εκείνοι άδικο. Και αυτό αποδείχθηκε όταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα μικρό λάθος στις μετρήσεις τους. Ένα λάθος με σημαντικές όμως συνέπειες, διότι ανατράπηκε ολόκληρη η θεωρία τους που ήθελε τα σωματίδια να ξεπερνούν σε ταχύτητα τα 300.000 μέτρα το δευτερόλεπτο.

«Σωματίδια-φάντασμα»

Ας σημειωθεί ότι τα νετρίνα ήταν υποτίθεται ταχύτερα του φωτός μόλις κατά 0,025 τοις χιλίοις. Η απόκλιση στις μετρήσεις οφειλόταν, όπως όλα δείχνουν, σε ένα ελαττωματικό καλώδιο οπτικών ινών και ένα όργανo συγχρονισμού δεδομένων του δορυφορικού συστήματος πλοήγησης GPS.

Όπως ανακοίνωσε το ερευνητικό κέντρο CERN τα πειράματα θα επαναληφθούν το Μάιο. Στο

Ενδείξεις ύπαρξης νερού στο παρελθόν του Αρη

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ Η «ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ»

Σημαντικές ενδείξεις για την ύπαρξη νερού στο μακρινό παρελθόν του Αρη βρίσκει η διαστημοσυσκευή - επιστημονικό εργαστήριο «Περιέργεια» («Curiosity»), καθώς εξερευνά τον πυθμένα του κρατήρα Γκέιλ, όπου προσεδαφίστηκε πριν από έξι μήνες. Σε μια περιοχή που από ψηλά μοιάζει με κοίτη ποταμού, το ρόβερ εντόπισε πετρώματα που μπορούν να έχουν δημιουργηθεί μόνο από ροή νερού.

Τα πετρώματα αυτά, που φαίνονται σε μια από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, εμφανίζουν διασταυρωτή στρώση, δηλαδή το γεωλογικό φαινόμενο όπου αποτίθεται άμμος και άλλα ιζήματα σε στρώσεις, κάτω από την επίδραση της κίνησης κάποιου ρευστού, νερού ή αέρα. Στη διασταυρωτή στρώση, τα ρεύματα προκαλούν μικρές θίνες, που κατά διαστήματα καταρρέουν και έτσι μετακινούνται κατά τη φορά κίνησης του ρευστού. Οταν εκτεθούν τα πετρώματα αυτά, εμφανίζουν στρώσεις με μεγάλη κλίση ως προς το οριζόντιο επίπεδο, που μπορεί να διασταυρώνονται (αν άλλαξε η ροή), εξ ου και η ονομασία του φαινομένου. Τα συγκεκριμένα πετρώματα που εντοπίστηκαν στον Αρη έχουν χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι το ρευστό ήταν νερό και όχι ο άνεμος.

Η διαστημοσυσκευή της NASA συνεχίζει να δοκιμάζει την πλειάδα των οργάνων που φέρει, με πιο πρόσφατη τη δοκιμή του τρυπανιού βράχων. Μεταξύ άλλων έχουν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία το λέιζερ εξάτμισης μικρών ποσοτήτων πετρωμάτων για φασματοσκοπική χημική ανάλυση, το εργαλείο σκαψίματος και το κόσκινο για τη μελέτη του μεγέθους των κόκκων του χώματος.

Η NASA έδωσε πριν λίγες μέρες την υψηλής ανάλυσης αυτοφωτογράφηση του «Curiosity» που πραγματοποίησε τον περασμένο Οχτώβρη (βλ. όρθια φωτογραφία). Πρόκειται για σύνθετη επεξεργασμένη φωτογραφία, που προέρχεται από 55 διαφορετικές λήψεις, που συρράφθηκαν ηλεκτρονικά για να δημιουργήσουν το εντυπωσιακό πορτρέτο, μέσω του οποίου οι επιστήμονες ελέγχουν την κατάσταση του μηχανήματος και την ποσότητα σκόνης που έχει συσσωρευτεί σε διάφορα σημεία του. Στα δεξιά φαίνονται οι πρόποδες του ιζηματογενούς όρους Σαρπ,

XNA: Ενα τεχνητό υποκατάστατο του DNA

Η ζωή απαιτεί ένα σύστημα αποθήκευσης και αναπαραγωγής γενετικών πληροφοριών. Στη ζωή που εμφανίστηκε στη Γη, αυτό το ρόλο παίζουν το DNA και το RNA, όμως τα μόρια αυτά δεν είναι τα μόνα που έχουν τέτοιες δυνατότητες. Υπάρχουν τουλάχιστον άλλα 6 πολυμερή που μπορούν να επιτελέσουν το ίδιο έργο. Το ότι η χλωρίδα και η πανίδα στη Γη χρησιμοποιούν το DNA και το RNA είναι θέμα τύχης.

Το XNA (ξενονουκλεϊνικό οξύ) έχει δομή που μοιάζει με συνεστραμμένη σκάλα, όπως η δομή του DNA. Στο DNA τα σκαλοπάτια της σκάλας σχηματίζουν τέσσερις νουκλεϊνικές βάσεις: Η αδενίνη, η θυμίνη, η γουανίνη και η κυτοσίνη. Φωσφορικές ομάδες και σάκχαρα δημιουργούν τα πλαϊνά της σκάλας, τη ραχοκοκαλιά του μορίου. Εδώ και 30 χρόνια οι επιστήμονες προσπαθούν να τροποποιήσουν τη δομή αυτή με τα σάκχαρα, ώστε να δημιουργήσουν τεχνητά νουκλεϊνικά οξέα, που θα χρησιμοποιηθούν ως ερευνητικά εργαλεία, ικανά να συνδεθούν με το DNA.

Για να κατασκευάσουν XNA, ερευνητές στο Κέιμπριτζ δεν άλλαξαν απλώς τα σάκχαρα στη ραχοκοκαλιά του DNA, αλλά τα υποκατέστησαν με εντελώς διαφορετικά μόρια, όπως το κυκλοεξάνιο. Επιπλέον, δημιούργησαν ένζυμα, που συνεργάζονται με το XNA για να σχηματίσουν ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα γενετικών πληροφοριών. Τα ένζυμα επιτρέπουν στο XNA να κάνει κάτι που κανένα άλλο τεχνητό νουκλεϊνικό οξύ δεν είχε πετύχει: Να εξελίσσεται! Μέσα στα ζωντανά κύτταρα, ένζυμα που ονομάζονται πολυμεράσες, κόβουν, συγκολλούν και χρησιμοποιούν κομμάτια DNA, επιτρέποντας να εκφραστεί η γενετική πληροφορία που περιέχει. Χωρίς αυτήν την αλληλεπίδραση, το DNA θα παρέμενε αδρανές όσο και μια σκονισμένη εγκυκλοπαίδεια στο ράφι.