Δαιδαλώδης η διαδρομή από τον πίθηκο στον άνθρωπο

Δύο πρόσφατες ανακαλύψεις επιστημόνων βαθαίνουν καθοριστικά τη γνώση για την εμφάνιση του ανθρώπου: Η μία είναι ένας απίστευτα πλήρης σκελετός, ηλικίας 4,4 εκατομμυρίων ετών (αρδιπίθηκος ράμιντους), και η άλλη μερικά οστάρια από πέλμα, ηλικίας 3,4 εκατομμυρίων ετών (είδος του Μπουρτέλ). Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι προήλθαμε από ένα περίπλοκο γενεαλογικό δέντρο ανθρωποειδών και ότι το φαινομενικά ανθρώπινο σήμα κατατεθέν του όρθιου βαδίσματος, ίσως εμφανίστηκε εξελικτικά περισσότερες από μία φορές και με περισσότερους από έναν τρόπους. Οι επιστήμονες τώρα επανεξετάζουν ποια χαρακτηριστικά σηματοδοτούν ένα είδος ως άμεσο πρόγονο του ανθρώπου, ποιος ήταν ο ρυθμός εξέλιξης του ανθρώπινου γένους κι αν θα μπορέσουμε ποτέ με βεβαιότητα να προσδιορίσουμε τον τελευταίο κοινό πρόγονο του ανθρώπου και του χιμπατζή. Ο τελευταίος κοινός πρόγονος μάλλον δεν είναι κάποιο άτομο ενός είδους, αλλά ένας πληθυσμός, από τον οποίο προέκυψαν πρόγονοι κλάδων που εξέλιπαν και κλάδων που τελικά οδήγησαν ένας απ' αυτούς στον άνθρωπο κι ένας άλλος στο χιμπατζή.

Από απόσταση θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για άνθρωπο. Αν και είχε ύψος μόνο ενός μέτρου, με

Οι «πύλες της κολάσεως»

Το 1971,στην περιοχή Derweze στην έρημο Καρακούμ του Τουρκμενιστάν , γεωλόγοι που πραγματοποιούσαν γεωτρήσεις, αποκάλυψαν τυχαία μια υπόγεια σπηλιά γεμάτη με φυσικό αέριο.

Το έδαφος κάτω από την εξέδρα γεώτρησης πετρελαίου κατέρρευσε, αφήνοντας μια μεγάλη τρύπα με διάμετρο περίπου 70 μέτρα (η πόρτα προς την κόλαση). Για να αποφευχθούν οι διαρροές δηλητηριώδους αερίου οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να βάλουν φωτιά στο αέριο, ώσπου αυτό να «εξατμιστεί».

Οι γεωλόγοι θεώρησαν ότι η φωτιά θα σβήσει σε λίγες μέρες, αλλά, αν και έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια, συνεχίζει να καίει έως σήμερα!

Το θέαμα από τις φλόγες είναι εντυπωσιακό και οι ντόπιοι έχουν ονομάσει το σπήλαιο «πόρτα προς την κόλαση».

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΗΠΙΟ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Αλλάζει η εικόνα για το ρόλο του Ρεύματος του Κόλπου

Εδώ και έναν αιώνα, τα παιδιά στο σχολείο διδάσκονται ότι ένα μεγάλο ωκεάνιο ρεύμα, γνωστό ως το Ρεύμα του Κόλπου (Gulf Stream), μεταφέρει θερμά νερά από την τροπική περιοχή του Ατλαντικού Ωκεανού προς τη βορειοδυτική Ευρώπη. Καθώς φτάνει εκεί, τα νερά του θερμαίνουν τον υπερκείμενο αέρα. Αυτός ο αέρας μεταφέρεται προς το εσωτερικό, κάνοντας το χειμώνα στην Ευρώπη πιο ήπιο από πλευράς θερμοκρασιών, σε σχέση με το χειμώνα στις βορειοανατολικές ΗΠΑ.

Ισως είναι καιρός να τροποποιηθεί αυτή η καθαρή και νοικοκυρεμένη εικόνα για το πώς έχουν τα πράγματα. Η έκρηξη ενδιαφέροντος για το παγκόσμιο κλίμα οδήγησε τους επιστήμονες να μελετήσουν πολύ λεπτομερέστερα τις κλιματικές επιπτώσεις του Ρεύματος του Κόλπου,

Και τρίτη ζώνη ακτινοβολίας Βαν Αλεν

Οι ζώνες ακτινοβολίας γύρω από τη Γη ήταν από τις πρώτες ανακαλύψεις της Διαστημικής Εποχής. Τις εντόπισε ο Τζέιμς Βαν Αλεν το 1958, με τις πρώτες εκτοξεύσεις αμερικανικών δορυφόρων, μετά τους σοβιετικούς Σπούτνικ. Οι παρατηρήσεις που έγιναν τότε απέδειξαν ότι η Γη περιβάλλεται από δύο ξεχωριστές ζώνες σωματιδίων εγκλωβισμένων από το γεωμαγνητικό πεδίο, που ονομάστηκαν εσωτερική και εξωτερική ζώνη ακτινοβολίας Βαν Αλεν.

Με πορτοκαλί απεικονίζονται οι τρεις ζώνες Βαν Αλεν (η πρώτη πολύ κοντά στη Γη) και με πράσινο και γαλάζιο οι περιοχές ανάμεσά τους που είναι σχετικά κενές σωματιδίων

Οταν ανακαλύφθηκαν οι ζώνες ακτινοβολίας, η επίδρασή τους στη ζωή των ανθρώπων ήταν ελάχιστη. Σήμερα, που εκατοντάδες δορυφόροι χρησιμοποιούνται για οτιδήποτε, από την πρόγνωση του καιρού, το σύστημα GPS, τις τηλεπικοινωνίες ως τη μετάδοση τηλεοπτικών προγραμμάτων, οι επιπτώσεις κάποιας βλάβης σε τροχιά συχνά γίνονται αντιληπτές από εκατομμύρια. Καθώς αρκετοί

Γιγάντιες καμήλες περιφέρονταν στην Αρκτική πριν από 3,5 εκατ. χρόνια

Οι καμήλες μπορεί να είναι διάσημες για την ικανότητά τους να επιβιώνουν στην έρημο, όμως πριν από 3,5 εκατ. χρόνια ζούσαν σε πολύ πιο ψυχρά κλίματα, όπως δείχνουν τα απολιθώματα μιας γιγάντιας καμήλας που βρέθηκαν στον Αρκτικό Καναδά, κοντά στο Βόρειο Πόλο. Είναι το βορειότερο σημείο στον κόσμο που έχουν ποτέ βρεθεί ίχνη καμήλας, περίπου 1.200 χιλιόμετρα βορειότερα από ό,τι είχε ανακαλυφθεί καμήλα μέχρι σήμερα.

Η ανάλυση των πρωτεϊνών (κολλαγόνου) στα οστά του εξαφανισμένου ζώου έδειξε ότι επρόκειτο για ένα είδος που ήταν πρόγονος της σημερινής καμήλας δρομάδας (η οποία έχει μια μόνο καμπούρα). Οι Καναδοί και Βρετανοί ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature

ΕΥΓΟΝΙΚΗ

Δεν είναι λάθος επειδή είναι ανήθικη,

είναι ανήθικη επειδή είναι λάθος

Υπό άλλες συνθήκες δεν υπήρχε περίπτωση να σχολιαστεί, να αντικρουστεί ή να δοθεί σημασία σε κάτι τόσο χονδροειδές, ανεκπαίδευτο και χρησιμοποιώντας την έκφραση του W. Paul
«ούτε καν λάθος». Ομως, μιας και τα πρόσφατα γεγονότα απέδειξαν πως κάποια πράγματα που θεωρούνταν αυτονόητα χρειάζονται περαιτέρω εξήγηση και πως πλατιά στρώματα του κόσμου εθελοτυφλούν μπροστά στα προφανή, πρέπει κάποιες έννοιες που για τόσα χρόνια και μετά από επίπονη επιστημονική και φιλοσοφική έρευνα είχαν εξαλειφθεί να ξανά-αποδομηθούν. Μια τέτοια έννοια/θεωρία είναι της Ευγονικής (Eugenics).
Η καρδιά της ευγονικής βασίζεται, κατά τους εμπνευστές της, στη θεωρία της εξέλιξης μέσω φυσικής επιλογής. Σύμφωνα με αυτήν τη σκοπιά (θα δούμε παρακάτω με πόσο παρανοημένο και διαστρεβλωμένο τρόπο προσεγγίζεται η εξελικτική θεωρία), αποτρέποντας σε «ακατάλληλα» άτομα να αναπαραχθούν, επιτυγχάνεται μια εξέλιξη στο είδος (συνήθως αναφέρονται σε φυλή). Ετσι, αποσοβίζοντας επιληπτικούς, πνευματικά υστερούντες, παρανοϊκούς και αλκοολικούς από το να κάνουν παιδιά, εξαλείφονται στο μέλλον οι μάστιγες που ταλανίζουν τη φυλή. Το κράτος ελαφρύνεται οικονομικά από την πρόληψη και την περίθαλψη και όσοι μπορέσουν να επιβιώσουν, περνώντας από τη «λυδία λίθο» κάποιων προτύπων που ορίζει ένας πεφωτισμένος αρχηγός, επιτροπή ή συμβούλιο, τους επιτρέπεται να αναπαραχθούν και να γεμίσουν τον κόσμο με τα «ευγενή» τους γονίδια.
Η ευγονική, όπως ορίστηκε το 1904 από τον Francis Galton, είναι η «επιστήμη που έχει σαν