Η «πληθωριστική» φάση της «Μεγάλης Εκρηξης»: Ένα διάτρητο «μπάλωμα»

Σύμφωνα με τη θεωρία της «Μεγάλης Εκρηξης», ο διαστημικός χώρος που παρατηρούμε σήμερα είχε όγκο ένα τετράκις εκατομμυριοστό του μεγέθους του ατόμου, όταν ξεκίνησε η πληθωριστική φάση. Στο τέλος της είχε μέγεθος νομίσματος! Στα δισεκατομμύρια χρόνια που ακολούθησαν, η διαστολή συνεχίστηκε με πιο ήπιο ρυθμό, επιτρέποντας το σχηματισμό των γαλαξιών

Big Bang
Η θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης» («Big Bang») είναι μια κοσμολογική θεωρία που αρχικά διατυπώθηκε για να εξηγήσει πώς προέκυψε η σημερινή όψη του ορατού σύμπαντος. Ως φυσική θεωρία υποχρεούται να στηρίζεται στους φυσικούς νόμους, στη φυσική πραγματικότητα. Όμως, η θεωρία αυτή πάσχει εξαρχής, καθώς δέχεται ως αρχή του παρατηρούμενου σήμερα σύμπαντος μια σημειακή ανωμαλία μηδαμινού μεγέθους και άπειρης πυκνότητας, ένα θεωρητικό κατασκεύασμα το οποίο δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ και πουθενά στη φύση και στο οποίο εξ ορισμού δεν ισχύουν οι φυσικοί νόμοι. Πέρα από κάθε επιστημονικό δεδομένο είναι και η αντίληψη για ύπαρξη του χώρου και του χρόνου σε μια σφαίρα, έξω από την οποία σύμφωνα με τη θεωρία επίσης δεν ίσχυαν (και δεν

Νέος πλανήτης-νάνος στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος

Λονδίνο
Τα μακρινά προάστια του Ηλιακού Συστήματος αποδεικνύονται πιο πυκνοκατοικημένα από ό,τι φανταζόμασταν. Τηλεσκόπιο στη Χιλή εντόπισε έναν πιθανό πλανήτη νάνο σε μια από τις πιο
απομακρυσμένες τροχιές που έχουν προσδιοριστεί ως σήμερα.

Η κόκκνη γραμμή σημειώνει την τροχιά του νέου αντικειμένου 2012 VP113, η πορτοκαλί την τροχιά της Σέντνα. Το μπλε αντιστοιχεί στη Ζώνη του Κάιπερ όπου βρίσκεται ο Πλούτωνας (Πηγή: Scott S. Sheppard/Carnegie Institution for Science) 

Το νέο σώμα, με την προσωρινή ονομασία 2012 VP113, εκτιμάται ότι έχει διάμετρο 450 χιλιομέτρων. Αν αποτελείται από μαλακούς πάγους, όπως υποψιάζονται οι ερευνητές, θα πρέπει σταδιακά να έχει αποκτήσει σφαιρικό σχήμα λόγω του βαρυτικού πεδίου του. Και, εφόσον έχει σφαιρικό σχήμα, θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως πλανήτης νάνος.

Πέρα από τον Πλούτωνα

Ο πιο απομακρυσμένος από τους οκτώ πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος είναι ο Ουρανός. Πέρα από αυτόν βρίσκεται η λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, ένας δακτύλιος με παγωμένα σώματα όπως ο πλανήτης νάνος Πλούτωνας (έχασε τον τίτλο του πλανήτη το 2006), ενώ ακόμα πιο πέρα βρίσκεται το λεγόμενο Νέφος του Όορτ, στο οποίο κινούνται εκατομμύρια κομήτες.

Το 2012 VP113 είναι μόλις το δεύτερο μεγάλο αντικείμενο που ανακαλύπτεται στο Νέφος του Όορτ μετά την ανακάλυψη της Σέντνα (η οποία δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα ως πλανήτης-νάνος) το 2013.

Η νέα ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύεται την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, εκτιμάται ότι θα

Έντομα μπορούν να αναγνωρίσουν πρόσωπα!

Οι σφήκες και οι μέλισσες μοιάζουν απλοϊκά ζώα. Φτιάχνουν φωλιές, ψάχνουν για νέκταρ, μεγαλώνουν τα μικρά τους και πεθαίνουν, με τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής τους να μην ξεπερνά το ένα έτος. Κι όμως, ορισμένα από τα είδη αυτών των εντόμων συναγωνίζονται με τους ανθρώπους και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά τουλάχιστον σε μια νοητική δεξιότητα: την αναγνώριση των προσώπων των άλλων ατόμων του είδους τους.
Τα μέλη ενός είδους σφήκας μπορούν να αντιληφθούν και να απομνημονεύσουν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του προσώπου τους και να τα χρησιμοποιήσουν σε επόμενες αλληλεπιδράσεις, με ανάλογο τρόπο όπως οι άνθρωποι λειτουργούν στο κοινωνικό περιβάλλον, μαθαίνοντας και απομνημονεύοντας τα πρόσωπα συγγενών, φίλων και συναδέλφων. Παραπέρα, ακόμα και είδη εντόμων που κανονικά δεν απομνημονεύουν πρόσωπα στη φυσική τους διαβίωση, μπορούν να εκπαιδευτούν να το κάνουν και ορισμένες φορές μπορούν ακόμα και να μάθουν να διακρίνουν πρόσωπα ανθρώπων!






Ορισμένα είδη σφήκας μπορούν να αντιληφθούν και να επεξεργαστούν τις οπτικές πληροφορίες ενός προσώπου ολιστικά, αντί να μαθαίνουν το κάθε χαρακτηριστικό του ξεχωριστά από τα υπόλοιπα








Θεωρία και πράξη

Μια διαδεδομένη θεωρία για τη νοημοσύνη υποστηρίζει ότι ο ασυνήθιστα μεγάλος ανθρώπινος

Αναζήτηση ζωής σε μακρινά φεγγάρια

Μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από χίλιοι πλανήτες που περιφέρονται γύρω από μακρινά άστρα. Το πιθανότερο είναι ότι στο Γαλαξία υπάρχουν δισεκατομμύρια άλλοι εξωπλανήτες. Πολλοί απ' αυτούς είναι αεριώδεις γίγαντες, όπως ο Δίας ή ο Ποσειδώνας, μέρη εχθρικά προς τη ζωή, όπως την ξέρουμε. Αλλά, όπως οι γίγαντες πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, οι μακρινοί εξωπλανήτες ίσως έχουν κι αυτοί μεγάλα φεγγάρια. Αν αυτό συμβαίνει, τότε ίσως είναι τα φεγγάρια και όχι οι πλανήτες τα πιο συνηθισμένα ουράνια σώματα όπου μπορεί να εμφανιστεί ζωή.
Ενας από τους αστρονόμους που διερευνούν το ζήτημα, είναι ο Βρετανός Ντ. Κίπινγκ, που αξιοποιεί ισχυρά υπολογιστικά συστήματα του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμισθόνιαν, για να αναλύσει σε ένα δεύτερο, βαθύτερο επίπεδο, τα δεδομένα για τον εξωπλανήτη Κέπλερ-22β, που γυρίζει γύρω από άστρο παρόμοιο με τον Ηλιο, σε απόσταση 600 ετών φωτός από τη Γη. Ο πλανήτης ονομάστηκε έτσι γιατί είναι ένας από αυτούς που ανακαλύφθηκαν με το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA. Ο Κίπινγκ ελπίζει ότι η ανάλυση των καταγραφών ίσως αποκαλύψει την ύπαρξη δορυφόρων συνοδών του εξωπλανήτη.
Η χρήση ισχυρών υπολογιστικών συστημάτων είναι απαραίτητη, γιατί ακόμα και ο μεγαλύτερος