Θυσίες των Μάγια στα βάθη υγρών σπηλαίων

Μέσα στο Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ, ένα γιγαντιαίο ασβεστολιθικό σπήλαιο στη ζούγκλα του δυτικού Μπελίζ, βρέχει συνεχώς επί χιλιάδες χρόνια. Το νερό στάζει αργά από τις άκρες των σταλακτιτών, σχηματίζοντας ένα ποτάμι που ρέει μέσα από το σπήλαιο. Τετρακόσια μέτρα από την είσοδο, περνώντας από ένα γλιστερό περβάζι, βρίσκεσαι σε μια μεγάλη αίθουσα, διάσπαρτη με εκατοντάδες αρχαία πορτοκαλί και μαύρα κεραμικά. Ανάμεσά τους υπάρχουν και μερικά μικρά εργαλεία από οψιδιανό λίθο, μικρές πέτρινες φιγούρες και καθρέφτες φτιαγμένοι από πυρίτη. Σε ένα

Οι αρχαιολόγοι - σπηλαιολόγοι βαδίζουν
προσεκτικά μέσα στο υπόγειο ποτάμι του σπηλαίου,
που εκβάλλει από την είσοδό του

μικρότερο υπερυψωμένο θάλαμο της σπηλιάς κείτεται ένας ανθρώπινος σκελετός, καλυμμένος από ασβεστίτη. Είναι τα υπολείμματα μιας εικοσάχρονης γυναίκας, που ονομάστηκε από τους αρχαιολόγους «Κρυστάλλινη Κόρη». Η κοπέλα θυσιάστηκε από έναν αρχαίο Μάγια ιερέα, στο πλαίσιο ενός τελετουργικού που πραγματοποιήθηκε εκεί πριν από 1.000 χρόνια.

Τα τελευταία 50 χρόνια ίχνη θρησκευτικών τελετουργιών ανακαλύφθηκαν σε εκατοντάδες σπηλιές σε όλη την έκταση που κάλυπτε ο αρχαίος πολιτισμός των Μάγια, από τη χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό, έως το Ελ Σαλβαδόρ. Μερικές σπηλιές, όπως η Ακτούν Τουνιτσίλ Μουκνάλ, γνωστή και ως «Σπήλαιο του Κρυστάλλινου Μνήματος», περιέχουν λείψανα ανθρώπων ή ζώων, μαζί με κεραμικά, μουσικά όργανα, κοσμήματα και σπονδύλους από σαλάχια, που χρησιμοποιούνταν για αφαίμαξη. Άλλα σπήλαια περιέχουν μυστηριώδεις πέτρινες δομές: βωμούς, πλατφόρμες, μονοπάτια και μνημεία, όλα κατασκευασμένα μέσα σε συνθήκες απόλυτου σκότους, αφού