Πριν από 279.000 χρόνια, μια ομάδα κυνηγών στην κεντρική Αιθιοπία θρυμματίζει προσεκτικά ένα μαυροπράσινο ηφαιστειακό πέτρωμα σα γυαλί, σχηματίζοντας μικρές μυτερές και κοφτερές αιχμές. Μετά τις προσαρμόζει σε ένα μακρύ και σχετικά ίσιο ξύλο, δημιουργώντας ένα είδος ακοντίου. Με τα σημερινά δεδομένα δε φαίνεται σπουδαίο, όμως για εκείνη την εποχή πρόκειται για επαναστατική τεχνολογία. Χρησιμοποιώντας τη οι πρόγονοι του ανθρώπου είχαν στη διάθεσή τους ένα όπλο που τους επέτρεπε να σκοτώσουν τα θηράματά τους πιο αποτελεσματικά από μακριά, σε σχέση με ένα απλό ξύλινο ακόντιο. Αυτή η τεχνολογική εξέλιξη όχι μόνο τους έδινε τη δυνατότητα να κυνηγήσουν περισσότερα είδη ζώων, αλλά αύξαινε και την πιθανότητα να βγουν αρτιμελείς και άθικτοι από το κυνήγι, παρεμβάλλοντας ασφαλή απόσταση ανάμεσα σε αυτούς και τα μεγάλα επικίνδυνα θηράματα.
Το ακόντιο με πέτρινη αιχμή είναι το κορυφαίο επίτευγμα των προγόνων του ανθρώπου που ζούσαν εκείνη την εποχή. Ισως πιο εντυπωσιακό από τα πλεονεκτήματα που τους έδινε στο κυνήγι, είναι το γεγονός ότι η σύλληψη, η κατασκευή και η χρήση αυτής της απλής «συσκευής» έγινε δυνατή μέσα από τη σταδιακή απόκτηση, στη διάρκεια δεκάδων χιλιάδων γενεών, των χαρακτηριστικών που βοήθησαν τους προγόνους μας να αναζητήσουν κρέας ως τροφή.
Δεν του φαίνεται...
Στη σημερινή εποχή των σούπερ μάρκετ και των φαστ φουντ είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι οι